رئیس دانشگاه تهران: دانشگاه امروزه به سرقت متهم شده است و عامل آن سیاستهای تحمیلی بیرون دانشگاه است
به گزارش خبرنگار گروه دانشگاه خبرگزاری آنا، دکتر محمود نیلی احمدآبادی، در همایش ملی فرهنگ دانشگاهی و نهادینهشدن گفتمان علم، گفت: «موضوع فرهنگ دانشگاهی، موضوع مغفول دانشگاه است و کمتر به گفتمان فرهنگ در توسعه علمی دانشگاه پرداخته شده است.»
رئیس دانشگاه تهران ادامه داد: «طبیعتا هر نهادی که تشکیل میشود یک دلیل و فلسفه وجودی دارد و براساس همین فلسفه است که میتوان آن را ارزیابی کرد. در عصر دارالفنون که اولین قدمها برای ایجاد یک مرکز آموزش عالی شروع شد، میبینیم که دلایل متفاوتی برای شکلگیری آن وجود داشت. زمانی که دارالفنون ایجاد میشود عقبافتادگی بسیار زیادی در ایران در قیاس با اروپا مشاهده میشود. در ایران یک احساس خفتگی وجود دارد و دارالفنون پاسخی به این عقبافتادگی است.»
نیلی احمدآبادی گفت: «در آن زمان تضاد بین متخصصان طب سنتی و طب مدرن وجود دارد و همینها باعث میشود ناصرالدینشاه عملا مانع توسعه دارالفنون شود. دارالفنون حرکت بسیار پربرکتی بود که باعث جبران عقبماندگی و عقبافتادگی شد، ولی مشکل جایی بود که هم دارالفنون و هم دانشگاه تهران لزوما از دل جامعه نجوشیده بودند و در فرهنگ معاصر ایران است که دانشگاه تهران یکی از بازیگران اصلی است.»
او افزود: «همچنان نقیصه ارتباط دانشگاه و جامعه هنوز وجود دارد. تعامل دانشگاه و جامعه هنوز کمرنگ و به شکل محدودی برقرار است. حضور دانشگاه در جامعه و بالعکس هنوز از کسری و نقص رنج میبرد و این به شیوه تشکیل برمیگردد. هر نهادی که در ایران شکل گرفته است به صورت مستقل بوده و نیاز به ایجاد آنها در صنعت، بازرگانی و غیره چون در ارتباط با هم شکل نگرفته است، اکنون به یک رنج تبدیل شده است.»
نیلی احمدآبادی گفت: «اگر ما نتوانیم این اتصال را برقرار کنیم، گفتمان علم در جامعه رسوخ محدودی خواهد داشت. فرهنگ را هم نباید امری انتزاعی بدانیم و اتفاقا فرهنگ صنعتی، مدیریتی و غیره هم بسیار مهم است.»
او به نقش ویژه دانشگاهها اشاره کرد و گفت: «فرهنگ دانشگاه توانسته است یک سری شاخصها را در جامعه اعلام و تبیین کند که یکی از آنها پرسشگری است و دانشگاه خوشبختانه هنوز هم روحیه پرسشگری را حفظ کرده است. البته یک اعتماد نسبی هم به صادق بودن دانشگاه وجود دارد و در ذات دانشگاه تمایل ذاتی به قشرهای محروم هنوز هست.»
نیلی ضدیت با اشرافیگری را یکی دیگر از نقشهای ویژه دانشگاه دانست و گفت: «متاسفانه دانشگاه با همه رسالتها و ماموریتهایی که داشته است، در سالهای اخیر دچار معضل سرقتهای علمی شده است. آخرین بخشی از جامعه که امروز به دزدی متهم میشود، دانشگاه است. جامعه دانشگاهی امروز به سرقت متهم است و خیلی دیر هم از لحاظ قانونی اقدام کردهایم. در دانشگاه تهران موارد معدودی از این سرقت وجود داشت و وقتی میخواستیم با آن برخورد کنیم، با خلأ قانونی روبهرو شدیم.»
رئیس دانشگاه تهران به دلایل این اتفاق اشاره کرد و افزود: «این کار قطعا از بیرون دانشگاه اتفاق افتاده است. به خاطر اینکه سیاستهای دانشگاه از بیرون تنظیم و ابلاغ شد، این مشکل هم به وجود آمد. تصمیمات خلقالساعه و تحمیل به دانشگاهها از بیرون، عامل این مصیبت شد. دانشگاهها به دنبال استقلال از جامعه و دولت نیستند، بلکه دنبال اجرای برنامههای خود از سوی هیاتهای امنا هستند.»
او در پایان گفت: «وقتی اختیار آموزشی، پژوهشی و مالی دانشگاه، از اختیار دانشگاهها خارج میشود و هیاتهای امنا هم قدرتشان تضعیف میشود، دخالت از بیرون زیاد میشود و یک علمزدگی ایجاد و دانشگاه متهم میشود.»
انتهای پیام/