حجت الاسلام حسینی: دوران غیبت امام زمان (عج) نیاز به بررسی و مداقه فراوان دارد
به گزارش خبرنگار خبرگزاری آنا، مسئول دفتر نهاد نمایندگی مقام معظم رهبری در دانشگاه آزاد اسلامی استان بوشهر به عنوان مدرس دوره آموزشی مهدویت اظهار کرد: «در مباحثی که درباره امام زمان (عج) است، موضوع غیبت آن امام همام از اهمیت و حساسیت ویژهای برخوردار است، چه آنگاه که ما دوران زندگانی ایشان را بررسی میکنیم به سه دسته تقسیم میشود که عبارتند از دوران اختفا، دوران غیبت و دوران قیام و ظهور حضرت.»
حجت الاسلام سیدمرتضی حسینی خاطرنشان کرد: «دوران غیبت امام زمان (عج) طولانیترین و عمدهترین بخش زندگانی امام را شامل میشود و بر این اساس است که این دوران نیاز به بررسی و مداقه فراوان دارد و همین امر سبب میشود که بیش از سوالات مطرح شده ناظر بر این موضوع است که اساساً چرا مسئله غیبت رخ داد؟»
وی افزود: «غیبت به معنای پوشیده بودن از نگاهها و چشمان است و نه به معنای حاضر نبودن؛ این بدان معناست که چشم انسان، آن حضرت را نمیبیند و یا اینکه میبیند و نمیشناسد ولی روایتها همگی بر حضور آن امام بزرگوار دلالت دارند که این مسئله ناظر بر عدم ظهور ایشان است و نه بر عدم حضور.»
مسئول دفتر نهاد نمایندگی مقام معظم رهبری دانشگاه آزاد استان بوشهر اظهار کرد: «مسئله غیبت پیش از این و در زندگانی پیامبران بزرگواری چون ادریس، نوح، سلیمان، صالح، ابراهیم، موسی، عیسی، شعیب، الیاس نیز وجود داشته و غیبت از سنتهای الهی به شمار میآید که سنت الهی نیز شامل آن دسته از قوانینی است که در واقع دگرگونی نداشته و در زمانهای گذشته، حال و آینده برای همگان وجود دارد.»
وی گفت: «درباره مسئله غیبت امام یک فلسفه و نیز حکمتهایی برشمرده شده که درباره فلسفه غیبت بنا بر روایتی از امام صادق (ع)، ائمه معصومین از کشف و بازگویی فلسفه این امر منع شده و این مسئله از رموز الهی است که حتی ممکن است پس از پایان دوران غیبت نیز این مسئله آشکار نشود و تنها امام صادق (ع) به این مسئله بسنده کرده و فرمودند که اگر شما فلسفه غیبت را میدانستید هر آن ممکن بود که از آن ناخشنود شد.»
حسینی خاطرنشان کرد: «اولین و قویترین حکمت غیبت امام زمان که بهنوعی دلیل آن نیز هست، مسئله حفظ جان مبارک ایشان است و مواردی از جمله، نبودن تحت پیمان دیگران، آزمایش مردم، تنبیه و تادیب مردم، تمحیص و تمییز دادن مردم از دیگر حکمتهای غیبت امام عصر (عج) به شمار میآید.»
وی بیان کرد: «از حکمتهایی که برشمرده شد تنها حکمت اول، یعنی حفظ جان ایشان به عنوان علت غیبت به شمار میآید و دیگر موارد از آثار مترتب بر امر غیبت بوده و به عنوان علت غیبت محسوب نمیشوند.»
انتهای پیام/