کِمیکال مغز نوجوان را در چند ماه به مرز فروپاشی می‌برد!

کِمیکال مغز نوجوان را در چند ماه به مرز فروپاشی می‌برد!
یک روان‌درمانگر اعتیاد با هشدار نسبت به افزایش مصرف ماده مخدر صنعتی کمیکال میان نوجوانان و جوانان می‌گوید این ماده اگرچه ظاهری شبیه گیاه دارد، اما به دلیل پوشش شیمیایی و اثر مستقیم بر سیستم عصبی، می‌تواند تنها در مدت کوتاه فرد را دچار توهم، پرخاشگری، افت عملکرد ذهنی و روان‌پریشی کند.

روشن؛ روان‌درمانگر اعتیاد در گفت‌وگو با آنا نسبت به روند رو‌به‌افزایش مصرف ماده مخدر صنعتی موسوم به کمیکال میان نوجوانان و جوانان هشدار داد. 

روشن گفت: کمیکال نه‌تنها جایگزین مواد طبیعی مانند گل و ماری‌جوانا نشده، بلکه به‌دلیل اثرات شدید روان‌پریشی، در میان نسل جدید محبوب‌تر شده است.

وی توضیح داد: این ماده با ترکیب گیاهانی مانند مریم‌گلی و اسپری‌کردن مواد شیمیایی مصنوعی روی آن تهیه می‌شود. ظاهر این مواد طبیعی به‌نظر می‌رسد اما به دلیل تأثیر مستقیم بر سیستم عصبی، مغز را در معرض خطر جدی قرار می‌دهد. 

به گفته این درمانگر: مصرف ابتدا با تصور افزایش انرژی و تمرکز آغاز می‌شود اما در مدت کوتاه فرد را دچار پرخاشگری، اضطراب، بی‌قراری و افت عملکرد ذهنی می‌کند. در شروع مصرف، فرد حس هوشیاری و افزایش اعتمادبه‌نفس پیدا می‌کند اما این حس کاذب و موقتی است و پس از پایان اثر ماده، بی‌حوصلگی، افت خلق و بی‌انرژی بودن بروز می‌کند و فرد برای جبران، دوباره مصرف را تکرار می‌کند.

توهم، هذیان و فروپاشی روانی

روشن درباره آسیب‌های روانی کیمیکال اعلام کرد: این ماده هم محرک و هم توهم‌زا است و اصلی‌ترین خطر آن بروز هذیان و روان‌پریشی محسوب می‌شود. افراد دارای سابقه خانوادگی افسردگی، اضطراب یا اختلالات دوقطبی، بسیار سریع‌تر دچار این عوارض می‌شوند. حتی ممکن است یک فرد تنها با یک بار مصرف آسیب ببیند، در حالی که فرد دیگر پس از چند بار دچار این وضعیت شود.

وی افزود: بیشترین شیوع این ماده در بین افراد ۱۸ تا ۳۰ سال است اما در سال‌های اخیر مصرف آن به دبیرستان‌ها نیز رسیده و بخش زیادی از این مواد در داخل کشور تولید می‌شود که همین موضوع دسترسی را ساده‌تر و خطر را بزرگ‌تر کرده است.

وی با اشاره به تفاوت گل و کمیکال بیان کرد: کمیکال ماده‌ای مصنوعی با پوشش شیمیایی است و در مقایسه با گل آسیب‌های روان‌پریشانه شدیدتری دارد. درباره وابستگی مصرف نیز توضیح داد وابستگی کمیکال بیشتر روانی است تا جسمی؛ بنابراین در زمان ترک، علائم بدنی زیاد نیست اما پرخاشگری، افسردگی و بی‌قراری به‌شدت افزایش پیدا می‌کند.

به گفته وی، اگر اقدام درمانی به‌موقع انجام شود، درمان نتیجه‌بخش است اما در مراحل پیشرفته، حتی پس از درمان طولانی فقط می‌توان فرد را به سطحی قابل قبول از زندگی عادی رساند و نه کیفیت سالم روانی کامل.

روشن افزود> خطر اصلی، عادی شدن مصرف است نه تعداد مصرف‌کنندگان. امروز نوجوانان ۱۲ تا ۱۳ ساله در مدارس با مواد آشنا می‌شوند؛ خانواده‌ها دیر متوجه می‌شوند و نظارت کافی در مدارس وجود ندارد. وقتی گل در دوره راهنمایی عادی شود، کیمیکال در دبیرستان و مواد خطرناک‌تر در جوانی سر راه قرار می‌گیرد.

کمیکال اعتیاد می‌آورد؟

این روان‌درمانگر اعتیاد یکی از خطرناک‌ترین سوءبرداشت‌ها را تصورِ معتاد نبودن مصرف‌کنندگان دانست و گفت> برخی تصور می‌کنند چون شیشه، کوکائین یا هروئین مصرف نمی‌کنند، معتاد محسوب نمی‌شوند؛ در حالی‌که بیماران مبتلا به کیمیکال بیشترین علائم توهم و هذیان را نشان می‌دهند. 

وی افزود: مصرف‌کنندگان معمولاً چند ماده را هم‌زمان استفاده می‌کنند؛ از جمله گل، کمیکال، مشروبات الکلی، LSD، قرص‌های ترامادول و داروهای مخدر. برخی نوجوانان حتی سه ماده را به‌طور همزمان مصرف می‌کنند.

خانواده‌ها حساس‌تر باشند

در پایان، روشن از خانواده‌ها خواست نسبت به تغییرات رفتاری فرزندان حساس باشند و تأکید کرد: باید به جای انکار، گفت‌وگو و مراجعه به مشاور را عادی کرد؛ آنچه در مراکز درمانی مشاهده می‌شود نسل تازه‌ای از مصرف‌کنندگان است که مصرف را از کنجکاوی آغاز کرده‌اند و اکنون برای ادامه زندگی به مصرف وابسته‌اند.

انتهای پیام/

انتهای پیام/

ارسال نظر
گوشتیران
قالیشویی ادیب
رسپینا