راهکار کاهش آلایندگی و نجات صنایع از تعطیلی/ سه دلیل ضرورت استفاده تکنولوژی در صنعت

به گزارش خبرنگار اقتصادی خبرگزاری آنا، آلودگی صنعتی اکنون به واژه‌ای نام آشنا برای مردم در شهر‌های صنعتی بدل شده است چراکه نتایج آن را به صورت ملموس در شهر‌ها می‌بینند. برخی روز‌ها آلودگی به حدی است که چشم چشم را نمی‌بیند و در فاصله‌ای چندمتری آن طرف‌تر الودگی در قالب مه دیده می‌شود.

به دنبال انقلاب صنعتی در جهان کارخانه‌های متعددی در شهر‌ها یا حاشیه‌های آنها ایجاد شد و رهاورد آن برای ساکنان شهر‌ها از جمله کلانشهر‌های صنعتی ذرات معلق و گرد و غبار ناشی از فعالیت این واحد‌ها شد. بروز بیماری‌های مختلف از جمله سرطان‌ها جوامع را بر آن داشت تا در جهت کاهش اثرات زیست محیطی فعالیت این واحد‌ها تدابیری اندیشه کنند، اما در بسیاری از موارد ناکام بوده است.

فصل سرما در ایران، آلودگی هوا و تعطیلات چندروزه

فصل سرمای امسال در ایران مصادف با تعطیلی‌های چندروزه ناشی از آلودگی هوا یا ناترازی انرژی بوده است. علاوه بر مدارس تعطیلی به ادارات و کسب وکار‌ها نیز رسیده است. تعطیلی‌هایی که نقشی چندان مهم نیز در کاهش الودگی نداشته و تنها موجب شده تا برخی از مردم باماندن در خانه از اثرات این آلودگی‌ها کمتر متاثر شوند؛ راهکاری که شاید به ظاهر یک گام تا حل مشکل و بحران آلاینده ها باشد اما در عمل چند گام برای ضربه زدن به صنایع است.

تغییرات اقلیمی و اکوسیستمی به دنبال آلودگی‌های زیست محیطی

همچنین آلودگی هوا هم در ایران و هم در سایر کشور‌های جهان نقش مهمی در تغییرات اقلیمی و اکوسیستم‌ها داشته است. با فعالیت بیشتر صنایع میزان آلاینده‌های موجود در هوا نیز بیشتر شده است و در کنار آن مازوت سوزی نیروگاهی نیز به عاملی برای آلودگی‌های اخیر بدل شده است.

هشدار کارشناسان و متخصصان بر خطرات آلودگی‌های صنعتی بر سلامتی افرادی که در شهر‌های صنعتی زندگی می‌کنند زنگ خطری است تا در جهت کاهش این آلودگی‌ها تلاش‌های جدی صورت گیرد.

اما آیا برای کاهش این آثار راهکاری وجود دارد؟ آیا با پیشرفت دانش، فناوری و تکنولوژی می‌توان آلایندگی صنایع را کاهش داد. دانش‌بنیان‌ها که به سلاح علم مجهز هستند تدبیری برای این معضل دارند؟ جهان در این زمینه چه مسیری را طی کرده و ما در ایران باید به دنبال چه راهکار‌هایی باشیم؟

کارشناسان می‌گویند امروزه فناوری‌های سبز و روش‌های نوآورانه برای حفاظت و توسعه محیط زیست پایدار پا به عرصه میدان گذاشته‌اند و با توجه به مشکلاتی که شهر‌های صنعتی کشور با آن مواجه هستند این انتظار وجود دارد که توسعه فناوری‌های محیط زیست به‌طور ویژه‌ای مورد توجه دستگاه‌های اجرایی مسئول قرار گیرد. صنایع هم به این موضوعات توجه کنند و بخشی از هزینه‌های توسعه‌ای را صرف کاهش آلایندگی کنند.

شرکت‌های دانش‌بنیان و فناور می‌توانند راهکار‌های نوآورانه برای نیاز‌های اولویت‌دار و چالش‌های کلان حوزه محیط زیست ارائه دهند، موضوعی که دولت‌ها به ویژه معاونت علمی و فناوری باید توجه ویژه‌ای به آن داشته باشد.

حضور دانش‌بنیان‌ها در صنایع برای کاهش آلایندگی‌های صنعتی

یک مدیر صنعتی درباره دانش‌بنیان‌ها و نقشی که در جهت کاهش آلایندگی‌های زیست محیطی دنبال شده است نیز گفت: یکی از مشکلات کنونی صنعت عدم دسترسی به تکنولوژی‌های جدید است. این محدودیت هم در زمینه دانش و هم در مشاوره و مهندسی تجهیزات، نصب، اجرا و راه‌اندازی سیستم‌ها است که ناشی از تحریم‌های ظالمانه است و دسترسی شرکت‌ها را محدود کرده است، اما شرکت‌های دانش بنیان در چند سال گذشته به تدریج بخشی از این مشکل را مرتفع کرده‌اند، اما به این معنی نیست که مشکل حل شده باشد.

فولاد صنعتی سبز نیست، اما روندی را طی است که آلایندگی را کاهش دهد و این امیدواری وجود دارد که این مسیر ادامه داشته باشد تا جایی که تبدیل به یک صنعت سبز شویم. حضور در نمایشگاه‌هایی مانند نمایشگاه محی زیست نیز بیشتر در این زمینه است که دستاورد‌هایی که در جهت کاهش آلایندگی با کمک دانش‌بنیان‌ها پیگیری شده است در معرض دید و نمایش علاقه‌مندان به محیط زیست قرار گیرد

کاهش آلایندگی، مدیریت بهینه منابع و کاهش مصرف انرژی با استفاده از دانش و تکنولوژی دانش‌بنیان‌ها

کریم سرخی، مدیر محیط زیست شرکت فولاد خوزستان در گفت‌و‌گو با آنا عنوان کرد: ما در این شرکت از شرکت‌های دانش بنیان برای حل کنترل آلودگی و استفاده از تکنولوژی‌های جدید برای کاهش آلایندگی، استفاده از راهکار‌هایی برای کنترل و مدیریت بهینه منابع و کاهش مصرف انرژی بهره برده‌ایم.

 پیگیری پروژه‌های زیست محیطی در دوسطح

سرخی عنوان کرد: شرکت های فولادی و واحد های صنعتی قدیمی و باسابقه در کشور همچنان پابرجا هستند در گذشته توجه به مسائل زیست محیطی کمتر بود و الزامات زیست محیطی به شکلی که اکنون وجود دارد نیز وجود نداشت. طی سال‌های گذشته مشکل ما در فولاد این بود که باید هم فرایند‌های معمول تولید را حفظ می‌کرد و هم ظرفیت تولید را افزایش می‌داد و ظرفیت ۱ و نیم میلیون تن اسمی ابتدایی این شرکت با این حجم از تجهیزات و نیروی انسانی دیگر توجیهی نداشت به همین دلیل بحث توسعه و افزایش ظرفیت تولید در شرکت فولاد خوزستان پیگیری شد و اکنون ظرفیت تولید در شرکت فولاد خوزستان به ۴ میلیون تن رسیده است. در کنار این شرایط باید پروژه‌های زیست محیطی نیز دنبال می‌شد این پروژه‌ها در دو سطح دنبال شده است یکی بهینه‌سازی سیستم‌های قدیمی که ملاحضات زیست محیطی در طراحی آنها دیده نشده و دیگری اجرای الزامات زیست محیطی در پروژه‌های جدید است.

انتشار ذرات معلق و گرد و غبار در برخی واحد‌های فولادی ۵۵ درصد کاهش یافته است

وی بیان کرد: این فرآیند در یک روند برنامه‌ریزی‌شده در حال اجرا است. در شرکت فولادی در طی ۱۰ سال گذشته تولید ۴۵ درصد افزایش یافته است، اما انتشار ذرات معلق و گرد و غبار که مهمترین پیامد زیست محیطی در شرکت‌های فولادی است ۵۵ درصد به یُمن سرمایه‌گذاری‌ها و پروژه‌های زیست محیطی کاهش پیدا کرده است.