فواره یک سیاه‌چاله 23 میلیون سال نوری امتداد دارد!

به گزارش خبرگزاری آنا، سیاه‌چاله‌ها در گستره وسیع جهان، از جمله مرموزترین و قدرتمندترین اجرام نجومی به شمار می‌آیند. این غول‌های کیهانی می‌توانند همه چیز را از جمله نور در اطراف خود به داخل بکشند. آنها همچنین می‌توانند فواره‌های انرژی و ذرات تماشایی تولید کنند که تا فاصله بسیار زیادی در فضا گسترش می‌یابد.

فواره سیاه‌چاله جریان قدرتمندی از ذرات است که از سیاه‌چاله بیرون می‌زند. در حالی که سیاه‌چاله‌ها به طور کلی همه چیز را به درون خود می‌کشند، می‌توانند موادی را نیز به بیرون پرتاب کند. هنگامی که ماده به دام یک سیاه‌چاله کلان‌جرم می‌افتد، یک قرص داغ و چرخان را تشکیل می‌دهد. برخی از این مواد به داخل مکیده نمی‌شوند. در عوض شتاب می‌گیرند و در دو پرتو از قطب‌های سیاه‌چاله منفجر می‌شوند.

بیشتر بخوانید

حقایق نجومی ۲۸

در نزدیکی سیاهچاله چه اتفاقی می‌افتد؟ +فیلم

در جست‌وجوی سیاره نهمِ منظومه شمسی

شکل‌گیری حیات در سیارات ناشناخته

این فواره‌ها از ذرات بسیار پرانرژی تشکیل شده و می‌توانند میلیون‌ها سال نوری کشیده شوند. فواره‌ها زمانی تشکیل می‌شوند که سیاه‌چاله ماده را به سمت خود بکشد. با نزدیک‌تر شدن ماده، میدان‌های مغناطیسی قوی سیاه‌چاله آن را به هم می‌پیچاند.

این عمل چرخشی، ذرات را تقریباً با سرعت نور شتاب می‌دهد و باعث می‌شود آنها به فضا پرتاب شوند. این فواره‌ها می‌درخشند و با تلسکوپ‌های رادیویی روی زمین قابل تشخیص هستند.

ابرفواره‌ای با ابعاد شگفت‌آور

فواره‌های سیاه‌چاله همچنین می‌توانند تأثیر قابل توجهی بر محیط اطراف خود داشته باشند. آنها می‌توانند انرژی و میدان‌های مغناطیسی را به فضای بین کهکشان‌ها تزریق کنند و بر شکل‌گیری ستاره‌ها و ساختار کیهان تأثیر بگذارند.

جالب است بدانید یک جفت فواره سیاه‌چاله به نام پورفیریون 23 میلیون سال نوری در فضا امتداد دارد! برای درک اینکه این رقم چقدر بزرگ است، تصور کنید که 140 کهکشان راه شیری را یکی پس از دیگری مقابل هم ردیف کنند! این فواره‌های شگفت‌آور از یک سیاه‌چاله کلان‌جرم می‌آیند که در فاصله 7.5 میلیارد سال نوری از زمین قرار دارد، یعنی زمانی که کیهان تنها 6.3 میلیارد سال سن داشت.

نام پورفیریون از یک غول در اساطیر یونان گرفته شده است که نام مناسبی است زیرا این فواره‌های عظیم و قدرتمند می‌توانند میزان انرژی برابر با قدرت ترکیبی تریلیون‌ها خورشید آزاد کنند! قبل از این کشف، بزرگترین فواره سیاه‌چاله شناخته شده آلسیونئوس نام داشت که حدود 100 راه شیری طول داشت. نزدیکترین فواره بزرگ به ما نام نیز قنطورس‌ای تنها 10 راه شیری طول دارد.

آیا فواره‌های طولانی‌تری نیز وجود دارد؟

پورفیریون نشان می‌دهد که سیاه‌چاله‌ها می‌توانند نه تنها بر کهکشان‌های خود بلکه بر جهان گسترده‌تر نیز تأثیر بگذارند. محققان بر این باورند که این فواره‌های غول‌پیکر نقش مهمی در شکل‌دهی کهکشان‌ها در زمان جوان‌تر بودن کیهان داشتند. دانشمندان از تلسکوپ‌های پیشرفته‌ای مانند تلسکوپ رادیویی LOFAR در اروپا برای شناسایی این فواره‌ها استفاده کردند.

آن‌ها همچنین از تلسکوپ‌های دیگری برای تعیین دقیق محل فواره‌ها و تأیید اندازه آنها استفاده کردند. این تیم دریافت که فواره‌های پورفیریون توسط یک سیاه‌چاله در حالت خاصی به نام حالت تابشی ایجادشده‌ که با نحوه تولید سایر فواره‌ها در سیاه‌چاله‌ها متفاوت است.

این یافته همچنین نشان می‌دهد که ممکن است فواره‌های غول‌پیکر بیشتری وجود داشته باشد که باید کشف شوند. محققان فکر می‌کنند که این فواره‌های عظیم می‌توانند به گسترش انرژی و مواد در فضا کمک کنند و به طور بالقوه بر روی شکل‌گیری ستاره‌ها و کهکشان‌های جدید تأثیر بگذارند.

به طور کلی کشف پورفیریون آنچه دانشمندان فکر می‌کردند در مورد سیاه‌چاله‌ها و تأثیرات آن‌ها بر کیهان می‌دانند، به چالش می‌کشد زیرا نشان می‌دهد که سیاه‌چاله‌ها می‌توانند ساختارهای عظیمی را ایجاد کنند که بسیار فراتر از مبداء اصلی خود است و بر مناطقی از فضا که هرگز فکر نمی‌کردیم تأثیر می‌گذارد. این کشف سؤالات جدیدی را در مورد چگونگی برهمکنش سیاه‌چاله‌ها با محیط اطراف خود و چگونگی شکل دادن به جهان اولیه طرح می‌کند.