گیاه‌خواری؛ راه نجات از همه بیماری‌ها یا افسانه‌ای در بشقاب سبز؟
بسیاری از گیاه‌خواران مدعی هستند که محصولات گیاهی تمام نیازهای بدن را تأمین می‌کند، اما تحقیقات علمی نشان داده برای مثال ویتامین B12 فقط در محصولات حیوانی یافت می‌شود.
خبرگزاری آنا، محمدامین پورحسینقلی: در یک دورهمی دوستانه، زمانی که دوست وگان ما بشقاب غذای گیاهی پر از سبزیجات و آجیل خود را روی میز گذاشت، با افتخار گفت: «رژیم گیاه‌خواری، راز سلامتی و طول عمر است! گوشت؟ حرفش را هم نزنید که فقط بدنت رو بیمار می‌کند!» بقیه دوستان هم با تعجب به تکه‌های مرغ در بشقاب‌های خود نگاه می‌کردند و انگار احساس گناه داشتند. اما آیا واقعاً گیاه‌خواری و وگان بودن راه حل نهایی حفظ سلامتی است؟ آیا بدن ما به پروتئین حیوانی نیازی ندارد؟
گیاه‌خواری همه بیماری‌ها را درمان می‌کند؟
یکی از اصلی‌ترین ادعاهای طرفداران رژیم گیاه‌خواری این است که گیاه‌خواری می‌تواند همه بیماری‌ها را از بین ببرد. سرطان؟ از بین می‌رود! دیابت؟ دیگر نگرانش نباشید! حتی سردرد؟ با چند تکه کاهو و یک مشت گردو، تمام می‌شود! اما واقعیت این است که بدن ما نیازهای غذایی پیچیده‌ای دارد که فقط با خوردن سبزیجات و آجیل تأمین نمی‌شود. اگرچه گیاه‌خواری می‌تواند به کاهش برخی بیماری‌های مزمن مانند بیماری‌های قلبی کمک کند، هیچ رژیمی به‌تنهایی معجزه نمی‌کند. بدن به مواد مغذی متنوعی نیاز دارد، از جمله ویتامین‌ها و پروتئین‌های حیوانی که در یک رژیم وگان ممکن است یافت نشوند.
پروتئین گیاهی همان‌قدر خوب است که پروتئین حیوانی؟
طرفداران گیاه‌خواری ممکن است با لبخندی بزرگ بگویند: "پروتئین؟ همه‌اش توی لوبیا و عدس هست!" هرچند که لوبیا و عدس منابع خوبی از پروتئین گیاهی هستند، پروتئین‌های گیاهی و حیوانی از نظر کیفی متفاوت هستند. بدن ما برای ساخت و ترمیم بافت‌ها به تمام اسیدهای آمینه ضروری نیاز دارد، و بسیاری از این اسیدهای آمینه فقط در منابع حیوانی مانند گوشت، تخم‌مرغ و لبنیات یافت می‌شوند. بنابراین شما می‌توانید پروتئین گیاهی مصرف کنید، اما باید خیلی هوشیار باشید که تمام نیازهای بدن به اسیدهای آمینه را تأمین کنید. در غیر این صورت، ممکن است بدن شما دچار کمبودهای غذایی شود که در درازمدت به سلامت شما آسیب برساند. بله، شاید خوردن یک تکه کباب کوچک گهگاهی برای بدن شما بد نباشد!
کمبود ویتامین B12؟ نه، ما همه‌چیز داریم!
یکی از بزرگ‌ترین چالش‌های وگان‌ها، کمبود ویتامین B12 است. این ویتامین به طور طبیعی فقط در محصولات حیوانی یافت می‌شود و برای سلامت مغز و سیستم عصبی حیاتی است. طرفداران گیاه‌خواری ممکن است بگویند فقط کافی است چند مکمل بخوریم! اما آیا نباید رژیم غذایی ما به‌طور طبیعی نیازهای بدن را تأمین کند؟ چرا باید مدام به مکمل‌ها متکی باشیم؟ نقص ویتامین B12 می‌تواند به مشکلات جدی از جمله خستگی مزمن، ضعف عضلانی و حتی آسیب‌های عصبی منجر شود. بنابراین، اگر بخواهید وگان باشید، باید با دقت تمام این ویتامین‌ها را از منابع مکملی به بدن برسانید، اما یک استیک خوشمزه می‌تواند خیلی سریع‌تر این مشکل را حل کند!
وگان بودن نجات زمین است!
یکی دیگر از ادعاهای رایج این است که رژیم وگان نه‌تنها برای بدن بلکه برای محیط زیست هم بهتر است. البته که مصرف گوشت و محصولات حیوانی می‌تواند اثرات زیست‌محیطی داشته باشد، اما آیا واقعاً راه‌حل نجات زمین فقط در گیاه‌خواری است؟ گیاه‌خواری هم اثرات زیست‌محیطی دارد. تولید انبوه برخی محصولات گیاهی مانند سویا و روغن نخل می‌تواند منجر به تخریب جنگل‌ها و آسیب به زیست‌بوم‌های طبیعی شود. بنابراین، نه تنها باید به رژیم غذایی فکر کنیم، بلکه به روش تولید و مصرف منابع هم باید توجه کنیم.
وگان بودن، یک سبک زندگی سالم‌تر!
وگان‌ها ادعا می‌کنند که رژیمشان باعث می‌شود احساس شادابی و سلامت بیشتری داشته باشند. اما آیا واقعاً این به‌خاطر رژیمشان است، یا شاید به‌خاطر سبک زندگی کلی سالم‌تری است که دارند؟ بسیاری از افرادی که گیاه‌خوار می‌شوند، همزمان از مصرف غذاهای فرآوری‌شده، فست‌فود و تنقلات مضر خودداری می‌کنند. بنابراین شاید این احساس سلامتی به دلیل کلیت تغییر سبک زندگی باشد و نه فقط حذف گوشت.
نتیجه‌گیری؛ یک رژیم همه‌جانبه بهتر از حذف کامل است!
در نهایت، اگرچه گیاه‌خواری می‌تواند مزایایی برای سلامت داشته باشد، بدن انسان به تنوع غذایی نیاز دارد و حذف کامل محصولات حیوانی ممکن است به کمبودهای غذایی منجر شود. تعادل در رژیم غذایی، همراه با مصرف پروتئین‌های حیوانی، گیاهی و میوه‌ها و سبزیجات متنوع، بهترین راه برای حفظ سلامتی است. دفعه بعد که یک دوست وگان شما را به چالش می‌کشد، شاید بخواهید به او یادآوری کنید که بدن به ویتامین B12 هم نیاز دارد، و البته شاید خوردن یک استیک کوچک در کنار سالاد، هیچ ضرری نداشته باشد!
انتهای پیام/
