بمباران شهاب‌سنگ‌ها عامل نازک شدن جو ماه

به گزارش خبرگزاری علم و فناوری آنا به نقل از اسپیس، دانشمندان می‌گویند، به راحتی می‌توان ماه را به عنوان یک قطعه سنگ بدون جو در حال چرخش به دور زمین تصور کرد. با این حال، در حالی که فاقد هوای قابل تنفس است، جوی رقیق دارد.

پژوهشگران مدت‌هاست که درباره وجود این جو ضعیف یا «اگزوسفر» تنها قمر سیاره زمین گیج شده و به دنبال فرآیند اصلی که آن را حفظ می‌کند، بوده‌اند، اما تحقیقات جدید نشان می‌دهد که این جو ضعیف وجود خود را مدیون تجدید و دوباره سازی ناشی از برخورد مداوم شهاب‌سنگ‌ها است.

داده‌های به دست آمده تیم تحقیقاتی نشان می‌دهد که جو ماه عمدتاً پایدار است و میلیارد‌ها سال است که این حمله باعث ایجاد پدیده‌ای به نام تبخیر ضربه‌ای شده است. این فرآیند زمانی اتفاق می‌افتد که ضربه‌ها خاک ماه را بالا می‌برند و موادی را که یا به فضا می‌روند یا روی ماه معلق می‌مانند تبخیر و در نتیجه اگزوسفر آن را تجدید می‌کنند.

دانشمندان توضیح می‌دهند، ماه دارای یک اتمسفر بسیار نازک است که بر اثر برخورد دائمی شهاب سنگ‌ها با سطح ماه ایجاد شده، این اتمسفر نازک، بسیار متفاوت از اتمسفر زمین است.

اتمسفر ماه عمدتاً از گاز‌هایی نظیر هلیوم، نئون، آرگون، کربن دی اکسید و آب تشکیل شده است. این گاز‌ها از سطح ماه خارج شده و به طور مداوم به وسیله برخورد شهاب سنگ‌ها به ماه دوباره ایجاد می‌شوند. 

به گفته محققان، هنگام برخورد شهاب سنگ‌ها با سطح ماه، مواد معدنی و گاز‌های موجود در سطح ماه به شدت گرم شده و به صورت ذرات و گاز‌ها به اتمسفر ماه وارد می‌شوند. این مواد سپس به تدریج به سنت و سوی فضا رها می‌شوند. این چرخه مداوم باعث شده است که اتمسفر ماه همواره در حال تغییر و جابجایی باشد. میزان گاز‌های موجود در اتمسفر ماه نیز به طور مستمر در حال تغییر است. 

به دلیل ضعیف بودن میدان مغناطیسی ماه و نیز نداشتن لایه اوزون، ذرات باردار خورشیدی و کیهانی آسانتر به سطح ماه رسیده و باعث ایجاد این اتمسفر نازک می‌شوند. در مقایسه با اتمسفر زمین که بیش از ۱۰۰ کیلومتر ضخامت دارد، اتمسفر ماه بسیار نازک دست. ماحصل این اتمسفر نازک آن است که هیچ جریان هوا یا آب در سطح ماه وجود ندارد و محیط ماه یک محیط خشک و بی هوا است. این شرایط باعث ایجاد یک محیط بسیار نامناسب برای حیات بر روی ماه شده است.