قلب و ریه کهکشانها شناسایی شد
به گزارش خبرگزاری علم و فناوری آنا به نقل از اسپیس، نتایج بررسیهای جدید نشان میدهد، سیاهچالههای پرجرم با تأمین یک سری از شرایط به کهکشانها کمک میکنند تا عمر بیشتری داشته باشند.
دانشمندان توضیح میدهند، حیات کهکشانها میتواند افزایش یابد، اگر سیاهچالههای بسیار پرجرم از آنها پشتیبانی و از بزرگ شدن بیش از حد آنها جلوگیری کنند.
این دادهها از تحقیقات جدید در اختیار قرار گرفته که نشان میدهد اگر سیاهچالههای بسیار پرجرم که تصور میشود در قلب همه کهکشانهای بزرگ قرار دارند نبود، جهان بسیار سریعتر پیر میشد و امروز مملو از کهکشانهای زامبی حاوی ستارههای مرده یا در حال مرگ میشد.
اخترفیزیکدانان در عین به دست آوردن این یافتهها، مشغول بررسی چگونگی حیات سیاهچالههای پرجرم هستند و احتمال میدهند روندی مانند عملکرد دیافراگم قفسه سینه حیات آنها حمایت میکند.
طی سالهای اخیر، دانشمندان کشف کردهاند که سیاهچالههای پرجرم در مرکز کهکشانها، نقش بسیار مهمی در حفظ و بقای این کهکشانها ایفا میکنند. به طوری که میتوان آنها را به منزله "قلب و ریه" کهکشانها در نظر گرفت.
سیاهچالههای کلانجرم در مرکز کهکشانها با داشتن جرم و انرژی خارقالعاده خود، بر فرایندهای مختلف گازی و ستارهای در کهکشانها تأثیر میگذارند. این تأثیرات باعث میشود کهکشانها بتوانند برای مدت زمان بیشتری به حیات خود ادامه دهند.
یکی از نقشهای اصلی این سیاهچالهها، پمپاژ و چرخش گازهای گرم در کهکشان است که با فعالیتهای خود، گازهای گرم را از مرکز کهکشان خارج و این گازها را به لبههای کهکشان پرتاب میکنند. این چرخش گازها، سبب میشود که گازهای سرد در مرکز کهکشان جایگزین شده و در نتیجه فرایند تشکیل ستارهها در کهکشان به طور مستمر ادامه یابد.
علاوه بر این، سیاهچالههای کلانجرم با تأثیر بر فورانهای گازی کهکشانها، از تشکیل ستارههای بیش از حد در مرکز کهکشان جلوگیری میکنند. این فرایند نیز نقش مهمی در حفظ و تعادل کهکشانها ایفا میکند.
در واقع، میتوان گفت که سیاهچالههای ابرمتراکم مرکزی، به عنوان قلب و ریه کهکشانها عمل میکنند. آنها گازهای گرم را پمپاژ کرده و چرخش میدهند، همچنین از تشکیل بیش از حد ستارهها در مرکز کهکشان جلوگیری میکنند. این فعالیتها در نهایت باعث میشود کهکشانها برای مدت زمان بیشتری به حیات خود ادامه دهند.
بنابراین، مطالعه و درک نحوه عملکرد این سیاهچالههای کلانجرم مرکزی، اهمیت بسیار زیادی در شناخت فرایندهای تکامل و دوام کهکشانها دارد.
انتهای پیام/