در موش‌های مبتلا به اضطراب اجتماعی؛
مصرف کافئین مانع اختلال در حافظه فضایی می‌شود
تحقیقات نشان داده در حالت کلی اضطراب اجتماعی حافظه فضایی را مختل می‌کند حال آنکه در موش‌های بالغی که تحت درمان کافئین قرار می‌گیرند چنین عارضه‌ای رخ نمی‌دهد.
به گزارش خبرگزاری علم و فناوری آنا به نقل از سای پُست، مطالعه انجام‌شده از سوی پژوهشگران ترکیه‌ای حاکی از آن است که افزودن کافئین به آب آشامیدنی موش‌های آزمایشگاهی مبتلا به اضطراب اجتماعی می‌تواند به آنها برای در امان ماندن از اختلال حافظه فضایی کمک کند.
اضطراب و انزوای اجتماعی یک عامل استرس‌زای دائمی است که کل بدن را به هم می‌ریزد و سیستم عصبی شیمیایی و غدد درون ریز بدن انسان و بسیاری از حیوانات را تحت تأثیر قرار می‌دهد.
کافئین نوعی محرک طبیعی است که بیش از هر چیز بر سیستم عصبی مرکزی تأثیر می‌گذارد و به افزایش مقطعی انرژی و سطح هوشیاری منجر می‌شود.
این محرک طبیعی که در انواع مختلفی از گیاهان ازجمله دانه قهوه، برگ چای و غلاف کاکائو موجود است، از ترکیات رایج نوشیدنی‌های پرطرفدار به حساب می‌آید.
مصرف کافئین به اخلال در فعالیت یک انتقال‌دهنده عصبی به نام آدنوزین منجر می‌شود. این انتقال‌دهنده محرک احساس سستی و خواب‌آلودگی است و اخلال در فعالیت آن با افزایش سطح هوشیاری و احساس بیداری همراه است.
شکل نورون‌ها در بافت مغز موش‌های مضطربی که به آب آشامیدنی‌شان کافئین اضافه می‌شود، سالم می‌ماند؛ اما در موش‌های مضطربی که از کافئین محروم شدند، شکل ظاهری نورون‌های بافت مغز تغییرات زیادی داشت. در این حیوانات، اضطراب اجتماعی حافظه فضایی را مختل کرد و باعث تغییرات مورفولوژیکی در موش‌های بالغی شد که تحت درمان کافئین قرار نگرفته بودند.
حافظه فضایی (spatial memory) به شکلی از حافظه گفته می‌شود که مسئول ثبت و بازیابی اطلاعات برای یادآوری مکان یک شی یا وقوع یک رویداد است. حافظه فضایی موش برای یادگیری محل غذا در انتهای یک هزارتو ضروری است.
این مطالعه نشان‌دهنده تأثیر کافئین بر مغز موش‌هایی است که در معرض استرس قرار دارند. با این حال، به یاد داشته باشید که این مطالعه بر روی موش‌ها انجام شده است و نه بر روی انسان. اگرچه موش‌ها و انسان‌ها شباهت‌های فیزیولوژیکی زیادی دارند، اما از بسیاری از جنبه‌ها نیز متفاوت هستند.
انتهای پیام/
