آینده مُد با لباس‌هایی از ضایعات کشاورزی و کاغذ

به گزارش خبرگزاری علم و فناوری آنا به نقل از سای تک دیلی، پژوهشگران با پرداختن به چالش های زیست محیطی تولید نساجی به دلیل افزایش تقاضای جهانی، استفاده از بقایای کشاورزی و مواد بازیافتی را برای تولید پایدار پیشنهاد می کنند.

جمعیت جهان از هشت میلیارد نفر فراتر رفته است که منجر به افزایش تقاضای پارچه و منسوجات شده است. الیاف مصنوعی مانند پلی استر به سرعت و ارزان تولید می شوند، اما ردپای زیست محیطی آنها به طور فزاینده ای نگران کننده است.

اگرچه پنبه طبیعی و قابل تجزیه است اما به منابع آبی و زمینی قابل توجهی نیاز دارد و محیط زیست را بیشتر تحت فشار قرار می دهد.

زمین در آینده برای تولید محصولات غذایی و تامین مسکن جمعیت در حال رشد، بسیار حائز اهمیت خواهد بود. از این رو کاشت محصولات غیر خوراکی مانند پنبه، رو به کاهش خواهد گذاشت.

تولیدکنندگان منسوجات برای تولید بیشتر الیاف نساجی بدون ایجاد اثرات مخرب بر محیط زیست، تحت فشار زیادی قرار دارند. همین امر موجب شده توجه به بازیافت الیاف شده است که می تواند راه حل مطلوبی ارائه کند.

اما این حوزه هنوز بسیار نوظهور است و به زیرساخت های بیشتر، خرید از سوی برندها و سطوح بالای سازماندهی و همکاری نیاز دارد.

به تازگی محققان دانشگاه کارولینای شمالی استفاده از مواد زائد مانند بقایای کشاورزی، کاغذ و مقوای بازیافتی و همچنین ضایعات منسوجات پنبه ای قدیمی را به عنوان مواد خام برای تولید نساجی احیاکننده پیشنهاد کرده‌اند.

تاکنون هیچ مطالعه ای قابلیت چنین منابع ضایعاتی را برای کاربردهای نساجی به این شیوه جامع ارزیابی نکرده است.

پژوهش دانشگاه کارولینای شمالی بخشی از یک پروژه بزرگ تر به نام « SAFI» است. SAFI یک ابتکار جهانی برای توسعه الیاف پایدار است که بر تحقیق، توسعه و استفاده از الیاف جایگزین برای تولید بی ‌شمار محصولات پایدار تمرکز دارد.

اگرچه مواد خام می‌ توانند از نظر خواص شیمیایی و فیزیکی متفاوت باشند، اما اگر تفاوت ‌ها را بشناسیم، ممکن است بتوانیم از این مواد به نفع خود برای تنظیم ویژگی ها در الیاف پارچه ای نهایی یا اولویت‌ بندی یک ماده اولیه بر دیگری استفاده کنیم.

مجریان این پژوهش دریافتند در آمریکای شمالی، باقیمانده ‌های سویا، گندم، برنج، سورگوم و نیشکر به ‌طور گسترده در دسترس و مناسب‌ ترین نامزدها برای تولید پارچه هستند. مواد بازیافتی نیز گزینه ی مطلوب دیگری قلمداد می شوند.

با این حال، باید تاکید کرد که فرآیندهای خمیرسازی و تبدیل معمولی ممکن است برای این الیاف جایگزین، بدون اصلاح یا سازگاری مناسب نباشند. این کار گزینه‌ های فناوری نوظهوری را که ممکن است برای این منابع جایگزین مواد خام مناسب‌ تر باشند، شناسایی می ‌کند.