اقیانوس‌ها بیشتر از تخمین‌های قبلی دی‌اکسید کربن جذب می‌کنند

به گزارش خبرگزاری علم و فناوری آنا، به‌نقل از نیچر در یک مطالعه علمی، دانشمندان قدرت اقیانوس در جمع‌آوری کربن را با اندازه‌گیری حجم مواد مغذی تولیدشده در دهه‌های اخیر اندازه‌گیری کردند و به تخمین‌های جالبی رسیدند.

یافته‌ها نشان می‌دهد که آب‌های اقیانوس می‌توانند مقادیر بیشتری از دی‌اکسید کربن را نسبت به تخمین‌های قبلی جذب و ذخیره کنند. این کشف جدید ممکن است پیامد‌هایی جالبی برای بررسی مدل‌های تغییر آب و هوا داشته باشد.

با تجزیه و تحلیل داده‌های جمع آوری شده توسط کشتی‌های اقیانوس شناسی از دهه ۷۰ میلادی، تیم پژوهشی یک نقشه دیجیتالی ساخت که حرکت مواد آلی در اقیانوس‌ها را نشان می‌دهد. یافته‌های آن‌ها نشان می‌دهد که ظرفیت ذخیره‌سازی کربن سالانه ۱۵ گیگاتن است که از تخمین قبلی هیئت بین‌دولتی تغییر اقلیم«IPCC» که ۱۱ گیگاتن در سال بود، پیشی می‌گیرد.

این مطالعه ارزیابی موجود که در سال ۲۰۲۱ توسط هیئت بین‌دولتی تغییرات آب و هوایی منتشر شد را به چالش می‌کشد و نشان می‌دهد که اقیانوس می‌تواند تقریباً ۲۰ درصد بیشتر از آنچه که در گزارش این هیئت آمده، دی اکسید کربن ذخیره کند.

این تحقیق روی نقش محوری زوپلانکتون (zooplankton)، موجودات میکروسکوپی که در انتقال کربن از سطح اقیانوس به اعماق آن حیاتی است، متمرکز شده است. این پلانکتون‌ها از طریق فتوسنتز، دی‌اکسید کربن را به مواد آلی تبدیل می‌کنند.

پس از مرگ، برخی از آن‌ها به ذرات «برف دریایی» تبدیل می‌شوند که در کف اقیانوس فرو می‌روند و به طور مؤثر کربن را جدا می‌کنند و مواد مغذی حیاتی را برای موجودات اعماق دریا، از باکتری‌ها گرفته تا ماهی، تأمین می‌کنند.

در حالی که جذب دی‌اکسیدکربن توسط اقیانوس در بازه‌های زمانی طولانی انجام می‌شود، که ده‌ها هزار سال را در بر می‌گیرد و برای مقابله با انتشار سریع دی‌اکسیدکربن ناشی از فعالیت‌های صنعتی از سال ۱۷۵۰ کافی نیست، این مطالعه بر نقش محوری اکوسیستم اقیانوس در تنظیم بلندمدت آب و هوای جهانی تأکید می‌کند.

این یافته‌ها گامی مهم در تعریف مجدد درک ما از دینامیک کربن بین جو و اقیانوس را برجسته می‌کند و زاویه دید ارزشمندی را در مورد استراتژی‌های کاهش تغییرات آب و هوایی در مقیاس جهانی به ما می‌دهد.