حلقه مفقوده «حجاب» در تحکیم خانواده کجاست؟
گروه فرهنگ و جامعه خبرگزاری آنا ـ وحیده علیمیرزایی پژوهشگر حوزه زن و خانواده- شکی نیست که «حجاب» و «پوشش» تأثیر بسزایی بر روح و روان زن دارد. عفاف و پوشیدگی برای زن همچون سد و حفاظی است که در سایه آن از هر ذلت و تحقیری در امان میماند. دین اسلام با واجب کردن حجاب میخواهد زن بازیچه دست شهوتپرستان نباشد و ارزش او به میزانی تنزل نکند که تنها وسیلهای برای اطفاء شهوتها شود.
حجاب احترامی به یک بانو است
اهمیت حجاب زن از آن جهت است که نه تنها حافظ اخلاق، تجسم تقوا و عفت در سطح جامعه است، بلکه وجود چنین حکمی در اسلام نوعی احترام گذاشتن به زن مسلمان و محفوظ نگهداشتن او از نگاههای گناهآلود مردان است؛ چنان که در روایتی از رسول خدا (ص) نقل شده است: «لا خرمه لِنِساءِ أَهْلِ الذِّمَّهِ أَنْ يُنظر إلى شعورِهِنَّ وَ أيْديهِنَّ»؛ زنان غیرمسلمان چون در حریم دینداری و ایمان نیستند نگاه کردن به آنها تا وقتی به قصد لذت بردن نباشد اشکالی ندارد.
يكی از عوامل سلامت و استواری خانوادهها و جاذبه بيشتر زن و مرد در رعايت حجاب و پوشش اسلامی و عفت در زنان است. البته «حجاب» شرط لازم استحكام خانواده است، نه شرط كافی آن و ميتوان گفت: «حجاب» از مؤثرترين عوامل تحكيم روابط خانوادگی است و «بیحجابی» از مخربترين عوامل تزلزل خانوادگی است.
ایستگاه اول انتقال مفاهیم «حجاب» کجاست؟
خانواده به عنوان بستر شکلگیری نهادهای گسترده اجتماعی در طول زمانهای مختلف، کارکردهای مختلفی از جمله پرورش نسل، شکلگیری شخصیت و هویت و تأمین نیازهای مختلف اعضای خود داشته است. «حجاب» به عنوان بخشی از هویت در آموزههای خانواده و جامعه ریشه دارد. پر واضح است که خانواده، وظیفه یادگیری فرایند اجتماعی شدن افراد را برعهده دارد و نهادی است که انتقال دهنده فرهنگ و شیوه زندگی صحیح به فرزندان است.
اگر خانواده ناکارآمد باشد، عوامل خطرزا و آسیبزا مثل تعارض و کشمکش خانوادگی، گرایش به آسیبهای روانی اجتماعی، طلاق، بیقیدوبندی اعضا در آن وجود داشته باشد، زمینه بسیاری از آسیبهای فردی، اجتماعی، فرهنگی و معنوی فراهم میشود. در خانواده کارآمد و سالم که اعضای خود را در برابر همه آسیبها حفظ میکند، مرزهای درون خانواده واضح و مشخص است، اعضا نقشها و وظایف خود را بهدرستی انجام میدهند، پذیرای حل مشکل و گفتوگو درباره چگونگی حل و فصل آن هستند، حمایت و همراهی عاطفی و روانی از یکدیگر میکنند و ارتباط میانفردی مؤثری نشان میدهند.
ارتباط عملکرد مطلوب خانواده و انتقال هنجارهای ارزشی
ملاک کارایی این است که خانواده تا چه اندازه در تحقق وظایف و کارکردهایش توانا باشد و بتواند فرایند جامعهپذیری و انتقال هنجارها و قواعد اجتماعی را به خوبی انجام دهد. بر این اساس وقتی خانواده عملکرد مطلوبی ندارد، اعضای خانواده نسبت به چگونگی رفتارهای یکدیگر بیاعتنا هستند و روابط گسسته میان اعضا بر قرار است؛ در نتیجه احتمال گرایش به رفتارهای نابههنجار از جمله بدحجابی افزایش پیدا میکند.
هرچه خانواده از عملکرد بهتری برخوردار باشد به همان میزان احتمال کمتری برای کشیده شدن به سمت بدحجابی خواهد بود؛ لذا شایسته است عوامل مؤثر بر افزایش عملکرد خانواده شناسایی شود تا بدین طریق مداخلات اثربخش طراحی، و برنامههای آموزشی مرتبط برای خانوادهها تدوین شود.
رابطه والد ـ فرزند بهویژه مادر ـ دختر در برابر حجاب نقش پررنگی ایفا میکند که این امر لزوم توجه بیشتر به نقش مادر، که عملاً مسؤولیت نظارت را نیز برعهده دارد در چگونگی وضعیت حجاب دختران و به عبارت بهتر نسل آینده دارد، به این دلیل لزوم کمک به مادران به طور ویژه مادران خانهدار از طریق:
1. رسانه ملی در قالب فیلم و سریال
2. مدارس در قالب دعوت از اولیا
3. روحانیون و مبلغان دینی
4. آموزش خانواده در طول سال برای افزایش سطح آگاهی و شناخت آنان
هر قدر خانواده عملکرد مطلوب کمتری داشته باشد به همان میزان آسیبپذیری بیشتری نسبت به بدحجابی خواهد داشت؛ بنابراین در هرگونه برنامهریزی و تصمیمگیری در زمینه حجاب لازم است به این مؤلفه خانوادگی توجه شود.
انتهای پیام/