ابزار جدید مچ چت جی‌پی‌تی را گرفت

به گزارش خبرگزاری علم و فناوری آنا به نقل از نیچر، محققان یک ابزار یادگیری ماشینی توسعه داد‌ه‌اند که در حوزه تخصصی شیمی به راحتی می‌تواند فرق میان مقاله‌های نوشته شده از سوی انسان و چت جی‌پی‌تی را تشخیص دهد. این ردیاب تخصصی، که در مقایسه با مدل‌های فعلی موجود در بازار عملکرد بهتری دارد، می‌تواند به ناشران کتاب‌های دانشگاهی در تشخیص اینکه آیا در تألیف متن پیش‌رو از مدل‌های هوش مصنوعی تولید محتوای متنی استفاده شده است یا خیر، کمک کند.

تحلیل محتوای متنی اغلب با تکیه به ردیاب‌های عمومی انجام می‌شود که حوزه علمی خاصی را پوشش نمی‌دهند یا به اصطلاح فراگیر هستند. اما وقتی کسی سراغ یک ردیاب تخصصی می‌رود که فقط یک حوزه (در اینجا شیمی) را پوشش می‌دهد، در واقع اصالت متن برایش بسیار مهم است.

یافته‌ها حاکی از آن است چنانچه متناسب با مدل نوشتن، نرم‌افزار را تغییر دهیم، روند ارتقای ردیاب‌های تخصصی هم تسریع می‌شود.

این ردیاب برای اینکه مچ چت جی‌پی‌تی را بگیرد، روی تجزیه و تحلیل سبک نوشتاری متمرکز است و در مجموع ۲۰ ویژگی ازجمله تنوع در طول جمله، تعداد دفعات استفاده از برخی کلیدواژه‌ها و علائم نگارشی را بررسی می‌کند تا تصمیم بگیرد که آیا مقاله پیش‌رو محصول کار یک دانشمند است یا ابزار هوش مصنوعی.

در آزمایش‌های انجام‌شده، ردیاب توانست با دقتی صد درصدی متن‌هایی را که چت جی‌پی‌تی نسخه ۳.۵ با اتکا به مقدمه مقاله‌های تخصصی شیمی نوشته بود، تشخیص دهد. این در حالی است که میزان دقت ردیاب برای تشخیص متن‌هایی که با اتکا به چکیده مقاله نوشته می‌شود، ۹۸ درصد است.

نتایج مشابهی نیز هنگام استفاده از نسخه ۴ چت جی‌پی‌تی به دست آمد.

اما در همان حال که استفاده از ردیاب‌های تخصصی برای تشخیص صحت و اصالت یک مقاله علمی مهم است، لزماً نباید به این ابزار به چشم یک نرم‌افزار جادویی نگاه کرد چراکه پاسخگوی آن دسته از مشکلات اجتماعی نیست که لاینحل ماندن آن‌ها پژوهشگران را به استفاده از هوش مصنوعی ترغیب کرده است. 

بسیاری از پژوهشگران برای تحویل هرچه سریعتر مقاله‌هایشان تحت فشار هستند و برای همین است که دست به دامن چت جی‌پی‌تی یا مدل‌های مشابه می‌شوند.خیلی‌ها هم هستند که فکر می‌کنند در مسیر انجام یک کار علمی، شیوه نگارش مقاله اهمیت چندانی ندارد.