حلقه‌های اسرارآمیز پریان در کدام نقاط جهان یافت می‌شوند؟
تکه‌های اسرارآمیز زمین که در صحرا‌های نامیبیا و استرالیا پراکنده شده‌اند، بسیار گسترده هستند و تحقیقات تازه نشان می‌دهد که حلقه‌های پریان در نقاط مختلف کرۀ زمین هم یافت می‌شوند.
به گزارش خبرگزاری علم و فناوری آنا به نقل از کلیردیس، تکه‌های اسرارآمیز و برهنه زمین که در صحرا‌های نامیبیا و استرالیا پراکنده شده‌اند، بسیار گسترده‌تر از چیزی هستند که محققان تصور می‌کردند. تحقیقات تازه نشان می‌دهد که «حلقه‌های پریان» در نقاط مختلف دیگری در کرۀ زمین هم یافت می‌شوند.
محققان می‌گویند که حلقه‌های پوشش گیاهی که بیشتر در نامیبیا و استرالیا با تصاویر ماهواره‌ای مورد مطالعه قرار گرفته، ممکن است در ۱۵ کشور وجود داشته باشد. این حلقه‌های پریان بالقوه در کشور‌هایی همچون قزاقستان، ماداگاسکار و نیجر شناسایی شده‌اند.
حلقه‌های پریان باعث تعجب بینندگان می‌شود و به مشاجره در میان کارشناسان دامن می‌زند. برای دهه‌ها، دانشمندان به‌شدت درباره منشأ الگو‌های عجیب و خال‌مانند زمین بی‌ثمر که در صحرای نامیب از آنگولا تا شمال آفریقای جنوبی امتداد دارد، بحث کرده‌اند.
حلقه‌های پریان در کدام نقاط جهان یافت می‌شوند؟
برخی از محققان می‌گویند که آن‌ها در مناطق دورافتاده استرالیا رخ می‌دهند. اکنون، موضوع جدیدی برای بحث وجود دارد؛ حلقه‌های پریان تا چه اندازه در سراسر جهان یافت می‌شوند؟
یافته‌های مبتنی بر تصاویر ماهواره‌ای منتشرشده در مجموعه مقالات آکادمی ملی علوم این احتمال را افزایش می‌دهد که حلقه‌های پریان به‌طور قابل‌توجهی گسترده‌تر هستند و در حداکثر ۲۶۳ سایت در ۱۵ کشور در سه قاره رخ می‌دهند.
«فرناندو ماستر»، بوم‌شناس دانشگاه گفت: ما مکان‌های حلقه‌های پریان را در بسیاری از مکان‌های دیگر کشف کردیم که قبلاً نمی‌دانستیم وجود دارند، زیرا بیشتر کار روی این موضوع فقط در دو کشور نامیبیا و استرالیا انجام شده است.
محققان دیگری که روی حلقه‌های پریان کار کرده‌اند، می‌گویند که تا زمانی که کار میدانی انجام نشود، باید دید که آیا هر یک از تکه‌های دایره‌ای تازه شناسایی شده، حلقه‌های پریان واقعی هستند یا خیر.
«نوربرت یورگنس»، بوم‌شناس ممتاز در دانشگاه هامبورگ گفت: در تمام مناطق خشک جهان انواع مختلفی از لکه‌های برهنه وجود دارد که ناشی از فرآیند‌های مختلف است.
هنگامی‌که «امیلیو گیرادو»، دانشمند داده در دانشگاه آلیکانته و یکی از نویسندگان این مطالعه، نکته عجیبی را در «گوگل ارث» (Google Earth) مشاهده کرد؛ الگو‌هایی در نیجر که به نظر می‌رسیدند حلقه‌های پریان بودند. وی فکر کرد که آیا آن‌ها ممکن است در سایر زیستگاه‌های خشک وجود داشته باشند یا خیر.
برای کشف این موضوع، محققان یک مدل تشخیص الگو را با تصاویری از حلقه‌های پریان شناخته شده از نامیبیا و استرالیا آموزش دادند. آن‌ها این مدل را در تصاویر ماهواره‌ای از ۵۷۵ هزار قطعه دو و نیم هکتاری زیستگاه خشک در سراسر جهان اعمال کردند.
اگرچه زمین‌های خشک ۴۱ درصد از سطح زمین را پوشش می‌دهند، مدل محققان تنها بخش کوچکی از حلقه‌های پریان را به‌طور بالقوه نشان می‌دهد؛ حدود ۱۹۳ مایل مربع.
محققان با استفاده از تصاویر ماهواره‌ای به‌صورت دستی تأیید کردند که الگو‌های دایره‌مانند تقریباً در همه مکان‌هایی که مدل شناسایی کرد، از قزاقستان تا ماداگاسکار رخ داده است. بر اساس یافته‌های خود، مشخصاتی از انواع زیستگاه‌هایی را ایجاد کردند که در آن الگو‌های دایره مانند پری بیشتر در آن‌ها رخ می‌دهد؛ مکان‌های گرم و خشک با خاک ماسه‌ای کم نیتروژن و بین ۴ تا ۱۲ اینچ بارندگی سالانه.
ماستر گفت: آزمایش‌های آماری تأیید کردند که الگو‌هایی که ما پیدا کرده‌ایم دقیقاً همان الگو‌هایی هستند که مردم در نامیبیا و استرالیا پیدا کرده‌اند.
وی و همکارانش به‌خوبی با آگاهی از این موضوع که محافل پریان بحث‌های داغی هستند، وارد مطالعه شدند. تا حدودی به این دلیل، آن‌ها در توصیف یافته‌های خود به‌عنوان الگو‌های گیاهی دایره مانند محافظه‌کارانه عمل کردند.
به گفته ماستر ما سعی نمی‌کنیم با کسی بجنگیم. با این وجود، یافته‌های جدید واکنش‌های شدیدی را برانگیخته است.
یافتن شکاف‌های مدور در مناطق خشک و خاک شنی
سال ۲۰۲۱، «استفان گتزین»، بوم‌شناس در دانشگاه گوتینگن در آلمان و همکارانش استدلال کردند که حلقه‌های پریان واقعی در یک الگوی شبکه مانند با نظم بسیار قوی رخ می‌دهند. به گفته وی هیچ‌یک از شکاف‌های دایره مانند پری که به‌تازگی شناسایی شده‌اند با این الگوی دقیق مطابقت ندارند.
«والتر شینکل»، زیست‌شناس دانشگاه ایالتی فلوریدا که در این تحقیق شرکت نداشت، با گتزین موافق بود. وی معتقد است که نویسندگان مقاله جدید مطمئناً شکاف‌های گرد یا مدور زیادی در مناطقی با آب‌وهوای خشک و خاک شنی پیدا کرده‌اند. این الگوبرداری واقعاً معیار‌های حلقه‌های پریان را برآورده نمی‌کند.
ماستر پاسخ داد که تعریف گتزین از سوی کل جامعه علمی که با محافل پری کار می‌کنند، پشتیبانی نمی‌شود و به هیچ وجه یافته‌های ما را تضعیف نمی‌کند.
«مایکل کرامر»، استاد دانشگاه کیپ تاون که در این تحقیق شرکت نداشت، گفت: فقدان یک تعریف استاندارد از دایره پری یک مشکل برای کل حوزه است.
به گفته کرامر توافق در مورد نام‌گذاری حلقه‌های پریان احتمالاً مستلزم ایجاد کنوانسیون حلقه پری در مورد نام‌گذاری است که بعید به نظر می‌رسد.
«هزی یژاق»، فیزیکدان محیط‌زیست در دانشگاه بن گوریون در رژیم صهیونیستی معتقد است: شکاف‌های تازه کشف‌شده هر چه که معلوم شود، کار زیادی را در اختیار دانشمندان قرار می‌دهند. اکنون ما ۲۶۳ سایت جدید برای بررسی داریم. این چیزی است که در علم بسیار جالب و هیجان‌انگیز است.
انتهای پیام/
با استفاده مجدد از زبالههای زیستی:
