علم امروز در سال ۲۱۲۳ چگونه دیده می‌شود؟

به گزارش خبرنگار علم و فناوری آنا؛ پیش‌بینی اینکه طی سال‌های آینده در علم تا چقدر پیشرفت داریم و انسان تا چه اندازه قادر است مرز‌های کنونی علم را درنوردد، یکی از چالشی‌ترین و جذاب‌ترین بحث‌های مجامع علمی جهان است.

روزنامه گاردین به همین مناسبت نظر چهار دانشمند مطرح دنیا را در مورد دیدگاه آن‌ها در قرن آینده از چهره علمی امروز بشر جویا شده و پرسیده علم امروز در سال ۲۱۲۳ چگونه دیده می شود؟.

نظر دیرینه‌شناس مهره‌داران و زیست‌شناس تکاملی در دانشگاه ادینبورگ

استیو بروسات، دیرینه‌شناس مهره‌داران و زیست‌شناس تکاملی در دانشگاه ادینبورگ دراین‌باره می‌گوید: «فکر می‌کنم صد سال دیگر، ما از سرعت تحقیقات پزشکی شگفت‌زده خواهیم شد. می‌توانم تصور کنم که پزشکان در سال ۲۱۲۳ همچنان از بسیاری از روش‌ها و دارو‌های توسعه‌یافته در دهه ۲۰۲۰ استفاده خواهند کرد. گمان می‌کنم اگر یک قرن بعد نمایشگاهی از اشیاء علمی سال ۲۰۲۳ برپا شود، باید یکی از آن‌ها ماسک‌های یک‌بارمصرف آبی باشد که در طول همه‌گیری به آن عادت کرده‌ایم، و روی آن توضیح می‌دهد چقدر ناباورانه است که چنین چیز ساد‌ه‌ای تا این اندازه مفید واقع شده است».

استاد شیمی معدنی در دانشگاه کالج لندن

آندریا سلا، استاد شیمی معدنی در دانشگاه کالج لندن می‌گوید: «شیمی‌دانان آینده به گذشته نگاه خواهند کرد و از بیهودگی نحوه ساخت مولکول‌های امروزی و همچنین از اینکه می‌بینند دانشمندان ما درست مانند قرن نوزدهمی‌ها روی میز آزمایشگاه کار می‌کردند، شگفت زده می‌شوند.

آن‌ها از اینکه چرا این قدر طول کشید تا از باتری‌های لیتیومی به ذخیره‌های انرژی قوی‌تر بر اساس عناصر فراوان زمین حرکت کنیم متعجب خواهند شد. به مراحل اولیه کامپیوتر‌های کوانتومی نگاه می‌شود و از ترس‌های ما از هوش مصنوعی خواهند خندید. آن‌ها با تعجب به ناکارآمدی سیستم‌های حمل و نقل ما بر اساس وسایل نقلیه فردی نگاه می‌کنند.

اما همه پیش‌بینی‌های صورت‌گرفته بر اساس پیش‌بینی‌های همکاران اقلیم و آب و هوا، اشتباه از آب درآمده است. فکر می‌کنم به احتمال زیاد مردم در سال ۲۱۲۳ با حسادت به آغاز قرن بیست و یکم نگاه کنند.

آن‌ها تعجب خواهند کرد که چرا قبل از رسیدن دما به ۴ تا ۵ درجه سانتیگراد بالاتر از سطح ماقبل صنعتی، برای مهار تغییرات جو اقدام نکردیم و چرا به علم گوش ندادیم. آیا در چنین دنیای متفاوتی حتی جایی برای علم وجود خواهد داشت؟».

نظر دانشمند فضایی

دکتر مگی آدرین پوکاک، دانشمند فضایی در این‌باره توضیح داد: « پیشرفت استارشات، یک پروژه تحقیقاتی و مهندسی است که هدف آن توسعه فناوری برای سفر‌های بین ستاره‌ای با استفاده از فضاپیما‌های فوق سریع و نورمحور است. فضاپیمای پیشنهادی برای این پروژه، به نام «نانوکرافت‌ها»، کاوشگر‌های رباتیک در مقیاس گرم خواهند بود که به ابزار‌ها و سیستم‌های ارتباطی مختلفی مجهز هستند.

در صورت موفقیت، این پروژه می‌تواند به منظومه ستار‌ه‌های همسایه ما «آلفا قنطورس» برسد. این کار نه در ۷۶ هزار سال مانند یک فضاپیمای استاندارد، بلکه تنها در ۲۰ سال امکان‌پذیر خواهد شد. این پروژه، با رصد نزدیک سیارات فرا خورشیدی و جو آنها، درک ما را از کائنات متحول خواهد کرد و حتی می‌تواند نشانه‌هایی از حیات را به دست آورد.

صد سال دیگر مطرح شدن این سؤال که آیا ما در جهان تنها هستیم؟ ممکن است به اندازه ایده «زمین در مرکز جهان»، مضحک به نظر برسد، چرا که احتمالاً در آن زمان، ما با مجموعه خیره‌کنند‌ه‌ای از حیات بیگانه در تماس هستیم».

نظر ریاضیدان و استاد سیمونی برای درک عمومی علم در دانشگاه آکسفورد

همچنین مارکوس دو ساتوی، ریاضیدان و استاد سیمونی برای درک عمومی علم در دانشگاه آکسفورد دراین‌باره خاطرنشان می‌کند: «من فکر می‌کنم ما در نقطه عطف قدرت و واقعیت رایانه‌های کوانتومی هستیم. تا پیش از امسال گمان می‌بردم رایانه‌هایی بر پایه فیزیک کوانتومی، فقط یک کنجکاوی نظری است، اما تحقق این تصور آغاز شده. در سال ۲۱۲۳ با نگاه به گذشته به این واقعیت خواهیم خندید که در سال ۲۰۲۳ هنوز اسرار خود را به اعداد اول می‌سپردیم، این درحالی است که ساخت رایانه کوانتومی کارآمد با یک اندازه معقول و مناسب، خواهد توانست کد‌های اعداد اول فعلی را در کوتاهترین زمان ممکن بشکند».