روپوش‌های پزشکی هم گاز‌های گلخانه‌ای مضر تولید می‌کنند

به گزارش گروه دانش و فناوری خبرگزاری آنا به نقل از وبگاه (سای تک دیلی)، بر اساس تحقیقات جدید منتشر شده در مجله تولید پاک، مشخص شده است که روپوش‌های پزشکی زیست تخریب پذیر، که قرار بود جایگزینی سازگار با محیط زیست برای لباس‌های پزشکی سنتی باشند، در طی فرآیند تجزیه خود گاز‌های گلخانه‌ای مضر تولید می‌کنند.

استفاده از روپوش‌های پزشکی پلاستیکی یکبار مصرف – هم معمولی و هم قابل تجزیه زیستی – از زمان شروع همه‌گیری COVID-۱۹ افزایش یافته است. اکنون محل‌های دفن زباله از آن‌ها پُر شده است.

از آنجایی که نسخه زیست تخریب‌پذیر سریع‌تر از لباس‌های معمولی تجزیه می‌شود، حکمت رایج بر این باور است که با استفاده کمتر از فضا و انتشار مزمن در محل‌های دفن زباله، گزینه سبزتری را ارائه می‌دهد.

این نظریه ممکن است اشتباه باشد

فنگی یوو، استاد مهندسی سیستم‌های انرژی در دانشگاه کرنل، گفت: هیچ گلوله جادویی برای این مشکل وجود ندارد.

شما که یکی از اعضای هیئت علمی ارشد دانشگاه است، گفت: لباس‌های پزشکی معمولی پلاستیکی شده سال‌ها طول می‌کشد تا شکسته شوند و روپوش‌های زیست‌تخریب‌پذیر بسیار سریع‌تر تحلیل می‌روند، اما آن‌ها مانند متان اضافه شده و دی اکسید کربن سریع‌تر از لباس‌های معمولی در محل دفن زباله انتشار گاز تولید می‌کنند. مرکز کورنل اتکینسون برای پایداری. شاید لباس‌های معمولی چندان بد نباشند.

طبق این تحقیق که توسط دانشجوی دکترای کرنل، شیانگ ژائو انجام شد، تولید لباس‌های زیست تخریب‌پذیر ۱۱ درصد میزان سمیت زیست محیطی بیشتری نسبت به جایگزین‌های معمولی ایجاد می‌کند.

محققان دریافتند که اتخاذ فرآیند‌های جذب و استفاده از گاز‌های دفن زباله در محل‌های دفن بهداشتی روپوش‌های زیست تخریب پذیر می‌تواند ۹.۷۹ درصد از انتشارات گلخانه ای، استفاده از محل دفن زباله در چرخه عمر را تا حدود ۴۹ درصد کاهش دهد و حداقل ۱۰ درصد از منابع فسیلی را با استفاده از تولید همزمان برق در محل کاهش دهد..

لباس‌های معمولی از نظر زیست‌محیطی و اجتماعی پایدار هستند، زیرا می‌توانند ۱۴ درصد سمیت کمتری برای انسان داشته باشند، ۱۰ درصد انتشار گاز‌های گلخانه‌ای کمتری ایجاد کنند و در مقایسه با لباس‌های زیست تخریب‌پذیر در محل‌های دفن زباله با انتشار گاز اضافی، تقریباً ۱۰ درصد کمتر برای آب شیرین سمی هستند.

بهبود راندمان جذب گاز بیش از ۸۵ درصد می‌تواند لباس‌های زیست تخریب پذیر را نسبت به لباس‌های معمولی از نظر محیطی پایدارتر کند.

ژائو گفت: تجزیه پلاستیک به چیز‌های کوچکتر خوب است. اما آن چیز‌های کوچک در نهایت به گاز تجزیه می‌شوند و اگر آن‌ها را نگیریم، تبدیل به گاز‌های گلخانه‌ای می‌شوند که به هوا می‌روند.