توسط متخصصان یک شرکت دانشبنیان؛
تاکید رئیس اتحادیه فرش ماشینی بر شناخت سلایق جهانی برای رونق صادرات
خارجی‌ها فرش ارزان میخواهند که رویش با کفش راه بروند
پس از رفع تحریم‌ها امید به صادرات فرش افزایش یافت اما گویا تولیدات فرش ماشینی ایران در بازار جهانی خریدار چندانی ندارد؛ البته نه به دلیل کیفیت پایین بلکه به این دلیل که با سلایق مردم در خارج از ایران همخوان نیست.
محمدهادی کمالیان، رئیس اتحادیه فرش ماشینی، در گفت‌وگو با خبرنگار گروه اقتصادی آنا به بررسی این موضوع پرداخته است
اکنون شرکت‌های تولیدکننده فرش ماشینی تبلیغات گسترده‌ای انجام می‌دهد. آیا اتحادیه برای این تبلیغات برنامه خاصی داشته است یا فعالان این حوزه به صورت خودجوش این کار را آغاز کرده‌اند؟
اتحادیه در این‌باره نقشی نداشته و تنها نقش کنترلی دارد که این تبلیغات برای اعضای دیگر حالت تخریبی نداشته باشد.
البته چند عامل خود باعث شده تا این تبلیغات صورت بگیرد که یکی از این موارد رکود موجود در بازار و دومین مورد نیز اشباع شدن بازار از فرش ماشینی است.
انگیزه این تبلیغات نبود بازار است و گرنه در بازاری که رونق وجود داشته باشد و بحث فروش روی روال انجام گیرد، نیازی به تبلیغات نیست.
پس عامل اصلی به میان آمدن تبلیغات دو عامل یاد شده است و اکنون نیز رقابت تنگاتنگی برای این تبلیغات میان فعالان این حوزه به‌وجود آمده است.
آیا برنامه‌ای برای خروج از این رکود دارید؟
باید ببینیم که برنامه‌ها در پساتحریم به چه صورتی پیش خواهد رفت و اگر مشکلات صادراتی کشور حل و شرایط تسهیل شود، مقداری از تولیدات مازاد ما جذب بازار صادرات می‌شود و صنعت فرش ماشینی رونق خواهد یافت.
خیلی از اتحادیه‌ها در حال تلاش و گفت‌وگو با کشورهای دیگر هستند تا بتوانند مشارکت‌هایی را با همتایان خود داشته باشند. آیا اتحادیه فرش ماشینی نیز در این زمینه فعالیتی انجام داده است؟
بله، ما برای حضور نمایشگاه دموتکس که در آلمان برگذار می‌شود، صحبت‌هایی داشته‌ایم چراکه حضور تولیدکنندگان در نمایشگاه‌هایی که مشتری‌های خارجی دارد، می‌تواند به افزایش صادرات کمک کند.
اگر ما بتوانیم نمایشگاه را در ایران هم برگذار کنیم، بسیار خوب خواهد بود.به دنبال این هستیم که نمایشگاه دموتکس را در ایران برگزار کنیم و مشتری‌های خارجی را نیز برای بازدید از این نمایشگاه جذب کنیم. قطعاً این نمایشگاه می‌تواند بازار بسیار خوبی برای تولیدکنندگان ما باشد.
اکنون ترکیه در صنعت فرش ماشینی با توجه به طرح‌ها و رنگبندی‌های محصولاتش هم بازار داخلی ما و هم بازارهای دیگر کشورها را به‌دست گرفته است. آیا فعالان این صنعت در ترکیه می‌توانند به ما کمک کنند و به صورت شراکتی با آنها فعالیت کنیم؟
بحث اینجاست که در صنعت فرش ماشینی ایران هم از نظر نوع دستگاه و هم از نظر طرح و نقشه سرآمد است.
اما تا به امروز تولیدکنندگان ما در بخش درخواست‌های داخلی فعالیت کرده‌اند و نیازهای خارجی برآورده نشده است. ما اگر اطلاعات لازم درباره خواست کشورهای خارجی را داشته باشیم، دیگر مشکلی نخواهیم داشت.
ترکیه در این زمینه کار کرده و خواسته متقاضیان خود را برآورده کرده است و ما نیز اگر در این زمینه کار کنیم، مسلماً وضع مساعدتری خواهیم داشت.
کشور ترکیه در حال تولید فرش‌های فانتزی است و فرش‌های نوع مصرفی که ما در داخل از آنها استفاده می‌کنیم اصلاً در توان ترکیه نیست.
اکنون اکثر فرش‌های ما، فرش‌های 1200 شانه است که دستگاه‌های آن تازه به بازار آمده و استقبال خوبی هم از تولیدات آنها شده است و این چیزی است که کشور ترکیه از آن استفاده نمی‌کند.
به نظر می‌رسد که استفاده از دستگاه‌های 1200 شانه و طرح‌های سنتی که با سلایق جهانی فاصله دارد، باعث شده است تا ما در بازار جهانی حرفی برای گفتن نداشته باشیم. نظر شما در این باره چیست؟
مشکل همین است چراکه ما نیاز خارج از کشور را ندیده‌ایم و اگر نیازهای خارج از ایران را ببینیم، قطعاً می‌توانیم به سمت و سوی درخواست و سلیقه آنها حرکت کنیم و حتماً بازار خوبی نیز خواهیم داشت.
ما نیاز داخل را دیدیم و بر مبنای نیاز داخل نیز قصد داریم، مازاد تولید خود را صادر کنیم که این اصلاً امکان پذیر نیست.
ما باید بر روی درخواست‌های خارجی کار کنیم اما باید این را در نظر داشت که این امکان در ایران وجود دارد که هر چی بخواند از سبک‌های فانتزی تا سنگین و سنتی را می توانیم، ببافیم.
چون علاقه و سلیقه ایرانی‌ها و سبک زندگی ما با فرش عجین شده است، تولیدات ما نیز بر همین اساس پیش رفته اما این فرهنگ در خارجی‌ها متفاوت است.
به عنوان مثال ما می‌‌خواهیم یک فرش 10 تا 15 سال برایمان کار کند اما آنها میخواهند فرشی ارزان قیمت داشته باشد که بیشتر نیز از مواد پلاستیکی در آنها استفاده شده است.
اکنون استفاده از اکریلیک در دنیا منسوخ شده اما فرش‌های خوب ما از اکریلیک است و این فرش‌ها بادوام است و مردم ما میخواهند برای سالیان زیادی از آنها استفاده کنند؛ درصورتی که استفاده از این مواد در دنیا منسوخ شده است.
این یکی از ضعف‌هایی است که اگر بخواهیم صادرات انجام دهیم باید آن را رفع کنیم و از مواد پلی پوپلین و پپه استفاده کنیم که قیمت ارزان‌تری دارند.
خارجی‌ها با کفش روی فرش می‌روند و پس از 6 ماه تا یک سال آن را دور می‌‌اندازند و یکی دیگر را جایگزین می‌کنند و از این جهت دوست دارند، قیمت فرش ارزان باشد اما فرهنگ ما با آنها فرق دارد و این فرهنگ هم یک مقدار در تولیدات ما اثرگذار بوده است.
گفت‌وگو از نیلوفر جمالی
انتهای پیام/
آنا گزارش می دهد؛
