«خلّاقیت در پژوهش» به کمک مرکز تحقیقات آمد؛
آمریکا، انگیزه آزمایش بمب هیدروژنی کره‌شمالی
کارشناسان روابط بین‌الملل در چین با اشاره به افزایش تنش‌ها در شبه‌جزیره کره، سیاست‌های خصمانه ایالات متحده در قبال پیونگ یانگ را عامل اصلی آزمایش هسته‌ای اخیر کره‌شمالی ارزیابی می‌کنند.
به گزارش گروه بین‌الملل خبرگزاری آنا، خبرگزاری شینهوا در گزارشی نوشت که افزایش تنش‌های امنیتی در شبه جزیره کره پس از آزمایش هسته‌ای کره شمالی نتیجه سیاست‌های خصومت‌آمیز واشنگتن در قبال پیونگ‌یانگ است. بنابراین به عقیده کارشناسان، باید تا حد زیادی ایالات متحده را مسئول وخامت اوضاع در این شبه جزیره تلقی کرد.
لوی چاو، محقق آکادمی علوم اجتماعی استان لیائونینگ چین، در گفت‌و‌گویی که اخیرا با خبرگزاری شینهوا انجام داده، گفته اکنون توپ در زمین آمریکاست.
آزمایش هسته‌ای اخیر کره‌شمالی ظاهرا به منظور جلب توجه آمریکا انجام گرفته و بیانیه منتشر شده پس از این آزمایش از سوی پیونگ‌یانگ مستقیما واشنگتن را خطاب قرار می‌دهد. این تحلیلگر مسائل سیاسی افزود: «واشنگتن به مفاد چهارچوب مورد توافق با کره‌شمالی که در دهه 1990 به امضا رسید عمل نکرده و به تعهد خود مبنی بر اعطای کمک به جمهوری دموکراتیک خلق کره پایبند نبوده است. تمامی طرف‌ها باید به شکل جدی به این موضوع بپردازند، نه اینکه به سادگی یکدیگر را متهم کنند و در پشت صحنه پنهان شوند.»
لینگ شنگلی، دبیرکل مرکز مطالعات امنیت بین‌الملل در دانشگاه روابط خارجی چین، نیز گفت، تحریم‌های اقتصادی اعمال شده علیه کره‌شمالی این کشور را تحریک به اقدام خودسرانه و آزمودن توانایی توسعه تسلیحات هسته‌ای کرده است.
به استثنای یک دوره زمانی کوتاه مدت در دهه 1990، بی اعتمادی متقابل و خط مشی خصمانه، الگوی کلی حاکم بر روابط آمریکا و کره‌شمالی بوده است.
از سال 2003، پیونگ‌یانگ تاکید داشته که تنها در صورتی برنامه هسته‌ای خود را متوقف خواهد کرد که ایالات متحده از سیاست‌های خصمانه خود در قبال این کشور دست بردارد.
عمده ناظران و تحلیلگران خاطر نشان می‌کنند که هرگونه پیشرفت به سمت عاری سازی شبه جزیره کره از تسلیحات هسته‌ای بستگی به بهبود مناسبات بین آمریکا و کره‌شمالی دارد.
جین کانرونگ، معاون مدرسه مطالعات بین‌الملل دانشگاه رنمین چین، گفت: «منبع اصلی کشمکش در شبه جزیره کره در روابط بین آمریکا و کره‌شمالی نهفته است.»
به استثنای یک دوره زمانی کوتاه مدت در دهه 1990، بی اعتمادی متقابل و خط مشی خصمانه، الگوی کلی حاکم بر روابط آمریکا و کره‌شمالی بوده است. از سال 2003، پیونگ یانگ تاکید داشته که تنها در صورتی برنامه هسته‌ای خود را متوقف خواهد کرد که ایالات متحده از سیاست‌های خصمانه خود در قبال این کشور دست بردارد.
وی افزود: «منشاء و کلید حل معمای این موضوع در دستان چین قرار ندارد. بنابراین چین نقشی کلیدی در حل مشکل ایفا نمی‌کند... چین تنها نقش پیش برنده گفت‌وگوهای صلح را ایفا می کند و نباید مسئولیت خیلی زیادی را بر دوش بگیرد.»
به گفته لوی، پس از خروج کره‌شمالی از مذاکرات شش جانبه، ایالات متحده چین را تحت فشار قرار داد تا این کشور نقشی بیشتر از رهبری مذاکرات را ایفا کند، در حالی که خودش در پشت صحنه پنهان شده بود.
جین افزود: «در همین حال، ایالات متحده و دیگران در مورد میزان نفوذ چین بر کره‌شمالی اغراق و از آن به عنوان بهانه‌ای برای شانه خالی کردن از مسئولیت‌های خود در زمینه توسعه برنامه هسته‌ای کره شمالی استفاده می‌کنند.»
وی در ادامه گفت: «چین از یک سو تمام تلاش خود را برای از سرگیری مذاکرات شش جانبه انجام داده و از سوی دیگر به پیشبرد گشایش اقتصادی در کره‌شمالی کمک کرده است.»
کارشناسان مسائل بین‌المللی پیش‌بینی می‌کنند که ایالات متحده با اعمال تحریم‌های اقتصادی به عنوان یک اقدام بازدارنده نظامی، موضع سرسختانه‌تری را در قبال کره‌شمالی اتخاذ کرده است.
به گفته جین، بر اساس برخی گزارش‌ها، ایالات متحده به منظور ایجاد بازدارندگی، تسلیحات بیشتری را در کره جنوبی مستقر خواهد کرد که از جمله می‌توان به هواپیماهای بمب افکن و یک زیردریایی هسته‌ای اشاره کرد. این اقدامات می‌تواند موجب تحریک طرف‌ها به درگیری شود.
این تحلیلگر سیاسی افزود: «برای حل این بحران، تمامی طرف‌ها باید از خود صداقت و جد و جهد لازم برای حل صلح‌آمیز قضیه را نشان دهند و از هرگونه اقدامی که می‌تواند تنش‌ها در منطقه را افزایش دهد خودداری کنند.»
به گفته لینگ شنگلی، نیز به جای تحریم و انزوا، تعامل با کره‌شمالی و تشویق به انجام اصلاحات اقتصادی می‌تواند این کشور را به دست کشیدن از برنامه تسلیحات هسته‌ایش رهنمون سازد.
انتهای پیام/
دایرةالمعارف دانشبنیانها ۹۶؛
