آفتاب فناوری بر قامت هنر هفتم/ فناوری دستاندرکاران ساخت و تولید فیلم را بیکار میکند!
به گزارش گروه علم و فناوری خبرگزاری آنا، وقتی از صنعت فیلمسازی سخن به میان می آوریم، از همان ابتدا وارد یک مبحث با ماهیت فناوری میشویم. سینما همیشه با فناوری معنا پیدا کرده است بنابراین شاید بررسی این صنعت به واسطه پیشرفتهای فناوری عطف به اینکه خود ذاتاً فناوریمحور است امری دشوار بنماید.
پیشرفتهای فناوری همواره فیلمسازی را دستخوش تغییر قرار داده و عموماً آن را سادهتر کرده است. انقلاب دیجیتالی از دهه ۹۰ به بعد بر تمامی ارکان این صنعت تاثیر گذاشت. حال به لطف واقعیت مجازی، هوش مصنوعی، استفاده از وسایل نقلیه خودکار در فیلمبرداری و ویرایش هدفمند ویدئوها و... سینما در حال ورود به یک مرحله جدید است.
تجهیزات فیلمبرداری تلفنهای همراه
توانایی فیلمبرداری و بارگذاری ویدئو با استفاده از تلفن همراه همین حالا به طور چشمگیری بر صنعت فیلم تأثیر گذاشته است زیرا هر کسی را قادر میسازد پروژههای مستقل خود را بدون نیاز به سربار زیاد و دانش فنی تولید کند.
بیشتر بخوانید:
استفاده از هوش مصنوعی در صنعت سینما
سینما فقط در بازیگران و کارگردانان خلاصه نمیشود/ لزوم توجه به جلوههای ویژه در فیلم
در حال حاضر پیشرفتها و تجهیزات به طور خاص برای فیلمبرداری با موبایل، صنعت فیلمسازی را همگانیتر کردهاند. کاربران تلفنهای هوشمند(که امروزه میتواند درصد قابل توجهی از مردم عادی را در برگیرد) این امکان را دارند تا آثاری قابل قیاس با تجهیزات دوربین گران قیمت ضبط کنند.
شاید هنوز تصور یک فیلم بلند با تلفن همراه سخت باشد، اما صنعت فیلم ردههای مختلفی مانند فیلم کوتاه، مستند و... دارد که اتفاقاً گهگاه تلفنهای همراه ابزاری مناسبتر برای فیلمبرداری ارزیابی میشوند(به عنوان مثال جایی را تصور کنید که سوژه هر لحظه ممکن است از مقابل شما دور شود).
بازآفرینی دیجیتالی
ویرایش خلاقانه و کاربرد دقیق فناوری بارها در فیلمهای مختلف دیده شده است. جلوههای ویژه به نقطهای رسیده که این روزها تقریباً تمام فیلمها را میتوان در فضای استودیویی ساخت. توانایی ساخت مجدد دیجیتالی چهرهها، بدن و حتی گفتوگو میان افراد پیشرفتهای چشمگیری را تجربه میکند. جلوههای ویژه به لطف فناوریهایی همچون جعل عمیق به حدی پیشرفت کرده است که حتی از افرادی که دیگر در بین ما نیستند مانند پل واکر(در «سریع و خشن») و پیتر کوشینگ(در «جنگ ستارگان») فیلم ساخته شده است.
این قابلیت نشاندهنده پیشرفت فوقالعاده فناوری برای نمایش فیلم و صحنه است اما چالشهایی اخلاقی در پی آن مطرح خواهد شد. شاید هنرمندان از ادامه هنرنمایی پس از مرگ خوشحال نباشند! شاید این کار صحیحی نباشد که یک بازیگر متوفی را به لطف فناوری دوباره روی پرده نقرهای برگردانیم.
همچنین قابلیتهای پردازش گرافیک موجب خلق شخصیتهای انیمیشنی شده است. وجود بازیگران کامپیوتری این نگرانی را ایجاد میکند که بسیاری از افراد در صنعت سینما بیکار شوند. کار با این عروسکهای دیجیتالی ارزانتر تمام میشود و ما دیگر تقریباً اصلاً نمیتوانیم به حقیقت شواهد ویدئویی اعتماد کنیم.
واقعیت مجازی
در حالی که فناوری فعلی سهبعدی با عینک چندان که انتظار میرفت مورد استقبال بینندگان تلویزیونی و تماشاگران قرار نگرفته است. این اتفاق نظر وجود دارد که آینده فیلم و سینما به سمت واقعیت مجازی خواهد رفت. با پروژههایی مانند Two Eyes VR، میتوان یک محصول نهایی تولید کرد که از ضبط کامل ۳۶۰ درجه استفاده کند و به ما امکان دهد فیلم را به همان طریقی تماشا کنیم که دنیای طبیعی دور و اطرافمان را میبینیم.
بیشتر بخوانید:
نمایشگر ۱۰ متری جایگزین پرده سینما میشود
با این حال مانند هر پیشرفت جدیدی پذیرش گسترده واقعیت با یک جنبه منفی همراه است، هر بینندهای نمیتواند یک محیط واقعیت مجازی را برای تمام طول یک فیلمِ دوساعتیِ معمولی تحمل کند. بنابراین احتمالاً دوربینهای عادی منسوخ نخواهند شد، فقط حق انتخاب افراد بیشتر میشود.
هواپیماهای بدون سرنشین
در گذشته فیلمبرداریهای لانگشات یک چالش محسوب میشد و تنها فیلمهای با بودجه کافی از آن بهره میبردند اما امروزه انواع هلیشاتها و پهپادها میتوانند در ضبط تصاویری که گرفتن آن برای یک فیلمبردار معمولی دشوار یا غیرممکن است بسیار عالی عمل کنند.
شتاب فناوری پرسشهای جالبی را در مورد مفهوم هنر در فیلمسازی برمی انگیزد.
حالا نحوه حرکت یک هواپیمای بدون سرنشین را با الگوریتمی ترکیب کنید که آن را قادر میسازد به طور خودکار از برخورد با موانع جلوگیری کرده و از تکنیکهای مختلف فیلمبرداری نیز استفاده کند. اشیای پرنده نه تنها میتوانند به جایی بروند که انسان برایش ممکن نیست(مگر اینکه سوار یک هلیکوپتر شوید)، بلکه از طریق ارتباط با زمین میدانند که چگونه قاب عکس و ویدئو را تنظیم کنند و از چه ویژگیهای نوری برای ویدئو بهره ببرند.
ویرایش الگوریتمی ویدئو
اهالی صنعت سینما میدانند که تدوین دیجیتالی یکی از مهمترین و خستهکنندهترین جنبههای تولید نسخه نهایی یک فیلم است. در حال حاضر، محققان MIT در حال توسعه روشهایی برای کمک به خودکارسازی و سادهسازی این روند هستند.
بیشتر بخوانید:
تماشای فیلم در سینما تابآوری ذهنی را افزایش میدهد
فناوری تشخیص چهره در چند سال گذشته پیشرفت چشمگیری داشته است کامپیوترها ممکن است به زودی بتوانند اسکریپتها را دنبال کنند به طور خودکار هر کلیپ را تشخیص دهند و برشهای مختلف و سایر تکنیکهای ویرایشی را برای بالا بردن کیفیت یک صحنه اعمال کنند. در حالی که هیچکس در بین عوامل فیلم نمیخواهد ویرایش ویدئو زمان و تلاش زیادی بطلبد اما شتاب فناوری پرسشهای جالبی را در مورد مفهوم هنر در فیلمسازی برمی انگیزد. آیا اگر کامپیوترها به گونه ای برنامهنویسی شده باشند که بتوانند قسمتهای فنی را نیز خود اداره کنند، تا چه اندازه میتوان فیلم را یک اثر هنری ساخت انسان دانست؟
پیشرفتهای گذشته مانند صفحههای سبز، انیمیشن و قابلیت لرزش دوربین به فیلمسازان این امکان را میداد که خلاقیت خود را به گونهای زنده کنند که نیاکان خود تنها در خواب میدیدند، اما در حال حاضر پیشرفتهای مدرن عمدتاً به منظور سادهسازی فرایند ویرایش و بهبود دسترسی به فناوری است. دیگر فیلمسازان نیازی به دسترسی به یک استودیو و تجهیزات هالیوودی برای تولید یک محصول نهایی صیقلدادهشده ندارند و همچنین مجبور نخواهند بود ساعتها برای تدوین خستهکننده وقت بگذارند.
انتهای پیام/۴۱۶۰
انتهای پیام/