گزارش آنا از یک معضل تمام‌نشدنی؛
بخریم یا بنویسیم؟ مسئله این است/ چه می‌شود که دانشجویان پایان‌نامه می‌خرند؟
پایان‌نامه‌فروشی معضلی است که نمی‌توان برای آن پایانی در نظر گرفت اما فارغ‌التحصیلان باید بدانند که با این رویکرد نه‌تنها به خود آسیب می‌زنند بلکه آینده علمی کشور نیز تحت تأثیر قرار خواهد گرفت.
به گزارش گروه دانشگاه خبرگزاری آنا، سایت‌های مختلف را که زیرورو می‌کند، چیزی جز انبوهی از پایان‌نامه‌های رایگان سال‌های گذشته دیگران نمی‌بیند اما در خیابان قیمت‌ها متفاوت است. در خیابان انقلاب که قدم می‌زنی، بسیاری «دادزن» می‌بینی که تو را برای خریدن یا حداقل یک نگاه ساده به پایان‌نامه‌ها تحریک می‌کنند. افرادی که حتی نمی‌دانند پایان‌نامه با کدام «پ» نوشته می‌شود، مبالغ متفاوتی را به تو پیشنهاد می‌دهند.
پایان‌نامه‌ای چند؟
برای اطلاع از هزینه خریدوفروش پایان‌نامه‌ها می‌توان به گزارش‌هایی از فروشنده‌های پایان‌نامه اشاره کرد. عباس، یکی از فروشندگان پایان‌نامه در این باره می‌گوید: «در انقلاب و فضای دانشگاه تهران نرخ‌ها کاملاً مشخص هستند. مگر اینکه یکی باشد که کلاً از ماجرا خبر نداشته باشد اما به صورت معمول معلوم است که پایان‌نامه دکترا و کارشناسی ارشد یا مقالات چقدر باید بپردازند. برای پایان‌نامه کارشناسی ارشد، این نرخ‌ها بین ۱.۵ تا ۵ میلیون تومان است اما برای فنی و مهندسی از ۲ میلیون تومان شروع می‌شود و تا ۷ میلیون هم می‌رسد. برای پایان‌نامه دکتری هم بسته به نوع دانشگاهی که در آن ارائه می‌شود از ۵ میلیون تومان نرخ نگارش پایان‌نامه هست تا ۱۲ میلیون تومان. رشته‌های فنی کمی بالاتر هستند. رشته‌های مرتبط با پزشکی که آزمایش و کار عملی هم دارد هزینه اضافه‌تری هم حساب می‌کنند.»
وی همچنین اذعان می‌کند که «خریداران مقاله و پایان‌نامه از دانشگاه تهران، بهشتی و دانشگاه‌های سراسری دیگر هستند.»
بهتر نیست که قانون در تمامی دانشگاه‌ها رعایت شود تا شاهد این موارد در دانشگاه‌های مطرح نباشیم؟ قانونی که با صراحت تمام از این امر به عنوان امری غیرقانونی یاد می‌کند و از نظرش «حتی اگر ۲۰ سال نیز بگذرد و مشخص شود که پایان‌نامه‌ای جعلی و کپی است، صدور مدرک ناشی از پایان‌نامه باطل می‌شود.»
بیشتر بخوانید:
برای کاربردی کردن تحقیقات نظام پیشنهادها ایجاد می‌کنم
گفتمان‌سازی اقتصاد دانش‌بنیان؛ الزامی برای آیندگان
تحول و نقش‌آفرینی دانشگاه در حوزه تولید و اشتغال | ۱۲۰ دانشکده مهارت و کارآفرینی تا مهر ۱۴۰۰ ایجاد می‌شود
چه کسی مقصر است؟
چرا یک استاد راهنما نمی‌تواند از جعلی بودن پایان‌نامه دانشجویش مطلع شود؟ یا هیئت‌داوران چگونه ممکن است متوجه عمل غیرقانونی دانشجو نشوند؟
دو احتمال وجود دارد، یا واقعاً از آن پایان‌نامه خوب دفاع شده یا این که استاد بی‌سواد بوده و تقلبی بودن آن را متوجه نشده است.
غلامحسین رحیمی، معاون پژوهش و فناوری وزیر علوم، درباره این موضوع می‌گوید: «در مقابله با هر نوع تخلف علمی خیلی جدی هستیم و اگر تخلف در حوزه علمی و پایان‌نامه باشد، اولین کسی که مقصر است، استاد راهنماست که یک سال در کارشناسی ارشد و ۳ سال در دوره دکتری با دانشجو در ارتباط است و متوجه نشده است.»
وی ادامه می‌دهد: «مقصران دوم گروه داوری است که متشکل از چند استاد است که با دانشجو سؤال و جواب می‌کنند و متوجه این موضوع نشدند؛ مقصر سوم دانشگاه و مقصر بعدی، دانشجوست که به چنین کاری دست زده است.»
چرا پایان‌نامه؟ چرا خریدن آن؟
چرا پایان‌نامه اصلی‌ترین بخش فارغ‌التحصیلی در مقطع ارشد و دکتری است؟ چرا باید دانشجو قدری از عمر خود را به پایان‌نامه‌نویسی اختصاص دهد؟ مگر نوشتن آن چه تأثیری دارد؟ به تعبیری، دانشگاه‌های ایران مانند قیف وارونه‌ای عمل می‌کنند که دانشجو به‌سختی به آن وارد و به‌راحتی خارج می‌شود. پایان‌نامه‌ای می‌نویسد-می‌خرد-و با حداقل نمره قبولی، از دانشگاه مدرک می‌گیرد.
مدرک‌گرایی در این دور باطل، بدل به عاملی شده است که دانشجو را وادار به تحصیل در دانشگاه‌های مختلف و سپس نوشتن پایان‌نامه‌هایی بی‌کیفیت یا خرید یک پایان‌نامه گران‌قیمت می‌کند.
مگر نه این است که پایان‌نامه باید چکیده‌ای از آموخته‌های دانشجو در طول دوران تحصیلش باشد؟ اما اگر آموخته‌ای در کار نباشد چه؟ اگر دانشگاهی با کیفیت پایین و استادانی بی‌خیال، علم را به‌خوبی انتقال نداده یا دانشجویان در پی آموختن نباشند چه؟
یکی از استادان دانشگاه علامه طباطبایی در این مورد می‌گوید: «سازوکار نظام آموزش عالی ما که تمام مدت در حال درآمدزایی از هر روشی بوده و از سیاست‌های نئولیبرالی استفاده می‌کند، به دانشگاه به مثابه محلی برای کسب درآمد نگاه می‌کند.»
وی ادامه می‌دهد: «این گونه می‌شود که با قبولی دانشجویان شبانه یا پردیس، درآمدزایی می‌کنند و دانشجویی را که مستحق درس خواندن در آن دانشگاه نیست تا مرحله ارشد و دکتری می‌کشانند و دانشجو می‌ماند و پایان‌نامه‌ای که از پس نوشتن و دفاع آن برنمی‌آید.»
وی بیان می‌کند: «نباید این مسئله را فردی دانست یا آن را بر گردن سهل‌انگاری قوانین بازدارنده انداخت. باید به ریشه این مسئله نگاه کرد چراکه این سازوکار فعلی در حال نابود کردن خودش است. هنگامی که دانشجویان بسیاری به مرحله نهایی می‌رسند، دیگر جامعه اشباع می‌شود و به‌نوعی، سیستم در معرض نابودی قرار می‌گیرد. همان‌گونه که اکنون بسیاری از صندلی دانشگاه‌ها خالی است.»
لزوم استفاده از «روش تحقیق» برای نوشتن پایان‌نامه
در هر مقطع تحصیلی و در هر رشته‌ای، چند واحد «روش تحقیق» وجود دارد. دانشجویی که این درس را به‌خوبی فراگرفته باشد، ترسی از پایان‌نامه‌نویسی ندارد اما امان از روزی که این واحد درسی برای دانشجویی دشوار به نظر برسد یا بی‌حوصلگی آن‌ها را از فراگیری بازدارد. اساس و پایه هر رشته‌ای «روش تحقیق» است اما صرف گذراندن و اخذ نمره قبولی در آن، باعث نمی‌شود که دانشجویی پایان‌نامه‌نویس شود و قطعاً به خریدن آن مجبور خواهند شد!
با این حال آیا می‌توان از دانشجویی که علم نیاموخته است و با ارائه پایان‌نامه‌ای غیرقانونی فارغ‌التحصیل می‌شود، انتظار داشت که برای پیشرفت جامعه مؤثر باشد؟
انتهای پیام/۴۰۴۰/پ
انتهای پیام/
