دیده بان پیشرفت علم، فناوری و نوآوری
امیر حسین شفیعی خطاب به وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی:

آیا در سال تئاتر به دستاوردهای موردنظر رسیده‌اید؟

امیر حسین شفیعی که تهیه‌کنندگی نمایش «حکایت فین به روایت جن جین» را برعهده دارد درباره این سمت گفت: «حرفه اصلی من تهیه‌کنندگی تئاتر نیست بلکه بیشتر تولید تئاتر و کارگردانی است. هدفم از تهیه‌کنندگی چند اثر نمایشی تنها کمک به خانواده تئاتر است.»
کد خبر : 59841

امیر حسین شفیعی در گفت‌وگو با خبرنگار فرهنگی درباره فعالیتش در حوزه تهیه‌کنندگی بیان کرد: «با توجه به تغییر شرایط تئاتر، خلق نمایش از 10 سال گذشته نیز دگرگون شده است به طوری که با تغییر نگرش‌ها در چند سال اخیر هم شاهد کم‌توجهی و کم‌کاری دولت در حوزه تئاتر هستیم. با پاگرفتن تئاترهای خصوصی از 3 سال گذشته نوع تولید تئاتر نیز تغییر پیدا کرده است.»


وی درباره حضورش در مقام تهیه‌کننده آثار نمایشی تشریح کرد: «این حضور در راستای کمک به بچه‌های تئاتری است. جامعه تئاتر این واقعیت را فهمیده است که در دوره دولت تدبیر و امید باید روی پای خود بایستد، چراکه شرایط کنونی به گونه ای است که نمی‌توان انتظار داشت مدیرکل مرکز هنرهای نمایشی معجزه‌ای کند و در شرایطی که وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی از او حمایتی نمی‌کند، کاری برای خانواده تئاتر انجام دهد.»


این هنرمند تئاتر در سخنانش یادآور شد: «در سه دولت گذشته هنرمندان تئاتر انتقاد داشتند که حمایت از گروه ها کم است اما این وضعیت در حال حاضر به گونه‌ای شده که ما به سمت تئاتر خصوصی سوق پیدا کرده‌ایم که سختی‌ها و مشقت‌های زیادی را هم به دنبال داشته است. برای جلب تماشاگر بیشتر و پرداخت هزینه‌های سالن‌های خصوصی لازم است که کارگردان، نمایشی کمدی را روی صحنه ببرد.»


وی ادامه داد: «آنچه در این میان وجود دارد این است که همین تالارهای خصوصی تا مورد حمایت قرار نمی‌گیرند بنابراین برای پرداخت هزینه‌های سالن به هنرمند روی می‌آورد. در مقابل هنرمند تئاتر باید برای اجرای نمایش، هزینه‌های سالن‌ها، دکور نمایش، طراحی و دوخت لباس را با وجود تورم‌ هر روزه پرداخت کند. بنابراین تمامی این مخارج مشکلاتی را برای بوجود می‌آورد که بدون حمایت مسئولان رفع نخواهد شد.»


تهیه کننده نمایش «جیجک‌علیشاه»، «آوازهای سر شام» و «حکایت فین به روایت جن جین» عنوان کرد: «ممکن است در یک نمایش تهیه‌کننده‌ای بخواهد هزینه‌های یک اجرا را تقبل کند اما با توجه به این‌که در مقابل سود چندانی عاید سرمایه‌گذار نخواهد شد، از ادامه حمایت خودداری خواهد کرد. بنابراین بهتر است اهالی تئاتر به کمک یکدیگر آیند تا شرایطی ایجاد شود که هنرمندان کمتر آسیب ببینند.»


وی همچنین تصریح کرد: «در حوزه تئاتر به دلیل حرکت‌‌های بدون تجربه، پژوهش و مطالعه و همچنین اختصاص نیافتن بودجه لازم هنرمند به تئاتر خصوصی سوق داده شده است در حالی که ما آمادگی لازم برای ایجاد تئاتر خصوصی با این حجم را نداریم. تئاتر در حال حاضر همچون بچه یتیمی است که بی‌پناه شده است و کمتر مورد حمایت قرار گرفته است.»


شفیعی در انتقاد به عملکرد وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی گفت: «دی ماه به نیمه رسیده است و از نام‌گذاری سال 1394 به سال تئاتر 10 ماهی است که می‌گذرد بهتر است در این زمان وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی پاسخگوی این سوال باشد که شما در سالی که به عنوان تئاتر نام‌گذاری کردید چه خروجی و چه دستاوردی برای اهالی تئاتر داشته‌اید؟ هدف از این نام گذاری چه بوده و آیا به دستاوردهای موردنظر رسیده‌اند؟ ما از اداره کل هنرهای نمایشی توقعی برای حمایت نداریم اما انتظار اهالی تئاتر از وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی و نمایندگان مجلس است.»


کارگردان نمایش «دریادلان» انتقاد کرد: «وقتی سالی به عنوان سال تئاتر معرفی می‌شود به این معنا است که مدیران و مسئولان می خواهند امکاناتی فراهم کنند و یا دغدغه‌ای در این حوزه رفع کنند، در حالی که شرایط کنونی جز این نیست که به لحاظ اقتصادی شرایط سخت تر از قبل شده است. این چه سال تئاتری است وقتی مطالبات و بدهکاری‌های مدیران کل به هنرمندان پرداخت نشده است؟ و کمک‌هزینه گروه‌ها برای اجرای نمایشی در جشنواره‌ای کیلومترها دورتر پرداخت نمی‌شود؟»


وی ادامه داد:‌ «معاون وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی نباید در انتظار اختصاص بودجه باشد بلکه باید پول را به اداره کل هنرهای نمایشی بیاورد.»


شفیعی در سخنانش عنوان کرد: «در شرایطی که روز به روز شاهد افتتاح سالن‌های غیراستاندارد در گوشه و کنار شهر هستیم باید این نکته را نیز در نظر گرفت که آیا به میزان سالن‌ها تماشاگر تئاتر نیز تربیت کرده‌ایم که اجرای نمایش‌ها بی‌مخاطب نماند؟»


وی با تاکید بر این که تئاتر کشور بیمار است و تن نحیف آن نیازمند توجه بیشتر است افزود: «هنرمندان تئاتر شهرستان به دلیل بی‌توجهی مسئولان به تهران مراجعت می‌کنند، چرا که معتقدند همه امکانات تئاتر در تهران است، در حالی که تماشاگر واقعی تئاترمحدود است و علاقه‌مندان واقعی در سالن‌های متعدد امروز پخش شده‌اند، بنابراین نمی توان گفت که یک نمایش استقبال واقعاً خوبی داشته است.»


انتهای پیام/

ارسال نظر
گوشتیران
قالیشویی ادیب