طراحی مینی‌راکتور زیستی برای ساخت داروهای حیاتی
کابوس دسترسی نداشتن به داروی حیاتی مورد نیاز، همواره برای استفاده‌کنندگان از این داروها وجود دارد اما با اختراع یک راکتور داروساز این وحشت در آینده دیگر وجود نخواهد داشت و هر بهیاری می‌تواند هرچه نیاز دارد را بسازد.
به گزارش گروه علم و فناوری آنا به نقل از Popular science ، داروهای حیاتی به دو دسته معمول تقسیم می‌شوند، یکی داروهای بالینی و دیگری داروهای اورژانسی. در صورتی که بیمار در وضعی باشد که به هر دوی این نوع داروها نیاز پیدا کند، یک کابوس و وضع اورژانس واقعی به‌وجود می‌آید زیرا در صورت دسترسی نداشتن به مراکز دارویی، جان بیمار تهدید می‌شود. حال تصور کنید هر بهیار و هر شخصی، امکان تولید داروی موردنیاز برای وضع خاص را داشته باشد؛ این دستاوردی است که محققان در آخرین اختراع شگفت‌آور خود داشته‌اند.
آنان موفق شدند یک زیست راکتور بسیار کوچک و سبک برپایه ریزمحلول‌ها بسازند که می‌تواند پروتئین‌های مورد نیاز برای ساخت دارو در بدن را تولید کند.
قلب این راکتور متشکل از دو کانال بسیار ریزی است که هر یک 5 متر طول دارند اما به دلیل قطر بسیار اندک و ساختار مارپیچی، ابعادی بسیار کوچک را به خود اختصاص داده‌اند.
روش عملکرد این راکتور به این شکل است که یک کانال حاوی مواد شیمیایی مورد نیاز است و کانال دیگر مسئولیت سنتز آنها برای ساخت پروتئین را برعهده دارد.
برای آغاز کار کافی‌ست که راکتور را به شدت تکان دهید تا مواد شیمیایی از کانال اول به دوم منتقل و کار ساخت پروتئین‌های دارویی مورد نیاز آغاز شود. در نهایت محلول حاصل به بدن وارد می‌شود و بیمار نجات می‌یابد.
کاربردهای اصلی که برای این راکتور فرض می‌شوند عبارتند از: امکان حمل حجم وسیعی از داروهای بالینی و اورژانسی توسط بهیاران و تیم‌های نجات، امکان کنترل از راه دور دریافت دارو در هر منطقه توسط پزشک و ایجاد جهش در خدمات درمانی و اروژانسی در مناطق دور از دسترس.
نکته بسیار جالب در طراحی این راکتور این است که در آن از هیچ سلول زنده‌ای استفاده نشده است که این شانس فساد آن را بسیار کم می‌کند و شرایط نگهداری دستگاه نیز بسیار آسان خواهد بود.
مترجم: محمدرضا احمدی‌نیا
انتهای پیام/
