گزارش آنا از اکران نوروز 1400؛
کسی متقاضی اکران نوروز می‌شود؟/ تمام پیش‌بینی‌ها از یک مشت فیلم تلنبار شده
اکثریت تولیدات سینمای ایران وامدار بودجه دولتی‌اند ولی بازهم دولتی‌ها حاضر به پیش‌دستی برای نوروز نیستند و گویا همه توقع را به سمت آثار سینمای بدنه و گیشه‌ای بخش خصوصی برده‌اند.
به گزارش خبرنگار حوزه سینمایی گروه فرهنگ و هنر خبرگزاری آنا، روزهای پس از جشنواره فیلم فجر تا نوروز، بازه زمانی خاص برای پیش‌بینی گیشه و انتخاب فیلم‌های مهم‌ترین بسته اکران سال است؛ بسته‌ای که همه‌ساله برای قرار گرفتن در آن، صاحبان فیلم‌ها نه‌تنها برایش سر و دست می‌شکنند بلکه در این بین از لابی‌گری و غیره نیز دیده می‌شود!
این وضعیت همه‌ساله اکران نوروز سینمای ایران است اما در سال پیش رو گویا نه خبری از داوطلب اکران است و نه گیشه میلیاردی. در حال حاضر حتی گیشه سینمای نوروز قابل پیش‌بینی نیست که آیا فیلم‌ها می‌توانند بازگشت سرمایه داشته باشند یا خیر، چه برسد به سوددهی.
گیشه اکران «شنای پروانه» که اکران نوروزی سال قبلش را درحال حاضر ادامه می‌دهد، از اقبال مخاطبان حکایت دارد به‌نحوی‌که در چند روز پس از جشنواره فجر، توانسته فروش تقریبی 500 میلیونی را نصیب خود سازد. بنابراین خیلی هم نمی‌توان به فروش سینما حتی در روزهای کرونای ناامید بود به شرطی که فیلم «خیلی باکیفیت» بتواند سر از پرده سینما درآورد؛ البته اگر شاهد تعطیلی دوباره سالن‌ها و اکران چندتکه فیلم‌ها نباشیم!
تا الان فقط چهار فیلم متقاضی‌اند
بنابر اعلام شورای صنفی نمایش از همین امروز متقاضیان اکران نوروزی می‌توانند تقاضای خود را برای ورود به چرخه اکران نوروز 1400 اعلام کنند و گویا چهار فیلم نیز داوطلب شده‌اند اما نام این آثار مشخص نشده است.
تلنبار فیلم‌های تولیدشده خصوصاً بخش خصوصی منتظر بسته‌های پیشنهادی و بازماندن سینماهاست تا احتمالاً کم‌کم دل به اکران نوروز بگذارند که این نیز همچنان با قطعیت خاصی روبرو نیست.
در دو سال اخیر حجم زیادی از فیلم‌های تولیدشده نه اینکه «نتوانسته‌اند» به اکران برسند بلکه «نخواسته‌اند» وارد چرخه اکران بشوند و این نیز ناشی از همه‌گیری شیوع کروناست که جرئت اکران را از آنان گرفته است. گاه در برخی ایام ورودی برخی سالن‌ها بالاجبار بسته شد و گاه این سینماها بودند که به دلیل مخارج بالا و نیز عدم فروش میلی به بازگشایی ندیدند.
تلنبار فیلم‌های تولیدشده خصوصاً بخش خصوصی منتظر بسته‌های پیشنهادی و بازماندن سینماهاست تا احتمالاً کم‌کم دل به اکران نوروز بگذارند که این نیز همچنان با قطعیت خاصی روبرو نیست.
یک مشت فیلم منتظر
«خورشید»، «درخت گردو»، «روز صفر»، «آتابای»، «تومان»، «پوست»، «خون شد»، «دوزیست»، «عامه‌پسند»، «من می‌ترسم»، «مغز استخوان»، «روز بلوا»، «سه کام حبس» و ... ازجمله فیلم‌های شاخص و یا قابل‌دیدنی هستند که هنوز از جشنواره فجر 98 باقی‌مانده و هیچ‌یک حتی میلی نسبی به سمت توزیع عمومی نبرده‌اند.
این جمع عجیب از آثار را با فیلم‌های راه‌نیافته به جشنواره فجر و نیز بسیاری از محصولات دیگر از جمله کمدی‌ها که صرفا برای گیشه ساخته شده‌اند، اضافه باید کرد تا در کنار فجری‌های99 به ترکیب فراوانی از پروژه‌ها سینمایی رسید که همچنان خاک می‌خورند!
شاید سازمان سینمایی قرار است تمهیدات حمایتی را برای جذب فیلم‌ها مدنظر بگذارد تا با شکست کمتری در گیشه، بتوان سکوت سینماها را جبران کنند. بعید است از میان برگزیدگان دو جشنواره فجر قبلی کسی حاضر به اکران شود مگر اینکه دوباره تصمیمات را به‌سوی فیلم‌های کمدی بروند.
از این جمع صرفاً برخی متمایل به بخش خصوصی و با سرمایه بیرون از بخش دولتی ساخته شده‌اند، بنابراین توقع بیجایی هم نیست اگر هیچ‌یک دل به اکران و ورود به سینماها ننهند. شاید بدین منوال است که عده‌ای پیشنهاد می‌دهند در این وضعیت پرریسک، این آثار بخش دولتی و نهادهای وابسته است که باید چراغ سالن‌ها را روشن نگه دارند.
دولتی‌ها چرا پیش‌قدم نمی‌شوند؟
اکثریت تولیدات نام‌برده به هرشکلی وامدار بودجه دولتی‌اند ولی بازهم دولتی‌ها حاضر به پیش‌دستی برای نوروز نیستند و گویا همه توقع را به سمت آثار سینمای بدنه و گیشه‌ای بخش خصوصی برده‌اند که این بخش از ماجرا نیز به این سادگی قابل حل‌شدن نیست.
شاید سازمان سینمایی قرار است تمهیدات حمایتی را برای جذب فیلم‌ها مدنظر بگذارد تا با شکست کمتری در گیشه، بتوان سکوت سینماها را جبران کند. بعید است از میان برگزیدگان دو جشنواره فجر قبلی، کسی حاضر به اکران شود مگر اینکه دوباره تصمیمات را به‌سوی فیلم‌های کمدی ببرند. اما آیا سینمای دولتی ایران، حاضر به اکران محصولات دولتی در نوروز پر ریسک پیش رو خواهد بود؟
انتهای پیام /4143/
انتهای پیام/
