توسط متخصصان یک شرکت دانشبنیان؛
آنا گزارش می‌دهد؛
غول‌های دنیای فناوری بازیگران کوچک را له می‌کنند/ رقابتی که عادلانه نیست
شرکت‌های بزرگ فناوری در دوره کرونا با وجود آسیب‌های سنگین اقتصادی همچنان به حیات خود ادامه داده و اکنون در تلاش هستند تا مشکلات این دوره را پشت سر گذاشته و فصل جدیدی از فعالیت‌های خود را آغاز کنند.
گروه علم و فناوری خبرگزاری آنا- علیرضا باجلان؛ نسل بشر در شرایط شیوه بیماری کرونا بیش از هر زمان دیگری درک کرد که تا چه حد به پیشرفت علم و فناوری نیاز دارد. اکنون دولت‌ها در سراسر دنیا می‌دانند رشد اقتصادی تنها به واسطه پیشرفت علم محقق می‌شود و دانشمندان مهم‌ترین رکن تعالی اقتصادی و علمی هستند.
بیشتر بخوانید:
مرگ بشر در فضای مجازی/ شبکه‌های اجتماعی انسان‌نما تولید می‌کنند
بسیاری از کارشناسان معتقدند در عصر حاضر پیشرفت و ترقی در هر زمینه‌ای تنها به واسطه بهره‌برداری اصولی و دقیق از فناوری‌های توسعه یافته در دوره چهارم انقلاب صنعتی امکان‌پذیر است. یعنی جوامعی که از فناوری‌هایی نظیر هوش مصنوعی(AL)، اینترنت اشیا(IoT) و چاپ سه‌بعدی استفاده می‌کنند سریع‌تر به اهداف خود دست پیدا خواهند کرد.
بررسی زوایای پیدا و پنهان انقلاب صنعتی چهارم
در اولین، دومین و حتی سومین دوره انقلاب صنعتی پس از ایجاد تحولی بزرگ در سبک زندگی مردم و ابزارهای مورد استفاده آن‌ها فضای کسب‌وکار گسترده‌تر شده و اشتغال بیشتری برای عموم اعضای جامعه به وجود آمد ولی در چهارمین دوره انقلاب صنعتی شرایط تا حد زیادی متفاوت است و رشد بهره‌وری نیروی کار کاهش یافته است. بررسی‌ها حاکی از آن است که اکنون کمبود اشتغال به واسطه استفاده گسترده از ماشین‌ها در بسیاری از کشورهای جهان افزایش یافته و نیروی انسانی شاغل نیز در مقایسه با 200 سال گذشته به کمترین حد از بهره‌وری رسیده است.
مجمع جهانی اقتصاد در سال 2016 میلادی شروع دوره چهارم انقلاب صنعتی در جهان را اعلام و در همان سال سیاست‌ها کلی برای رشد اقتصادی در کشورهای مختلف را تبیین کرد. اما مدیران این سازمان در سال‌های بعد و به ویژه در دوره شیوع همه‌گیری بیماری کرونا نظر خود را در مورد این سیاست‌ها تغییر داده و اعتراف کردند بخش زیادی از اهداف کوتاه مدت در این دوره محقق نشده است.
رقابت ناعادلانه در دنیای فناوری
جهان فناوری دارای اجزای متفاوتی است و تنها زمانی که تمامی قسمت‌ها به‌درستی در کنار هم قرار گرفته و عملکرد یکپارچه‌ای داشته باشند شرایط فعالیت برای ماشین‌های مختلف امکان‌پذیر می‌شود. در سراسر دنیا نام برخی از شرکت‌های فناوری بیشتر از سایران شنیده شده و محصولات نشان‌های تجاری خاصی به سادگی در دسترس مردم قرار می‌گیرد. به نظر می‌رسد غول‌های دنیای فناوری تعداد بسیار زیادی شرکت و استارت‌آپ کوچک را تحت سلطه خود گرفته و در حالی که به ظاهر از آن‌ها حمایت می‌کنند اجازه نمی‌دهند محصولات این شرکت‌ها مورد توجه کاربران قرار گیرد. بدون شک در این رقابت ناعادلانه سیاست‌گذاران و دولت‌مردان در کشورهای مختلف نیز نقش دارند و با حمایت خود از شرکت‌های بزرگ فناوری شرایط ادامه فعالیت را برای تازه واردها را سخت‌تر می‌کنند.
شرکت‌های کوچک‌تر مسیر پرپیچ‌وخم و پرهزینه‌ای برای دستیابی به فناوری‌هایی نظیر اینترنت اشیا و هوش مصنوعی را در پیش رو دارند و برای ماندن در بازاری پرتلاطم باید تلاش بدون وقفه‌ای داشته باشند. پس انقلاب صنعتی چهارم بیش از آنکه تسهیل کننده دسترسی همگانی به فناوری‌های نوین باشد به سوی قوانین سرمایه‌داری و قدرت‌طلبی گرایش دارد.
فناوری شکاف‌های طبقاتی را عمیق‌تر از گذشته می‌سازد
در دوران انقلاب صنعتی چهارم مردم به فناوری‌های یکسانی دسترسی ندارند. به عنوان مثال ابزارها و ماشین‌هایی که در اختیار مردم کشوری اروپایی است برای ساکنان کشورهای آفریقایی قابل دسترسی نیست. این مشکل همان چیزی است که محققان از آن به عنوان شکاف طبقاتی یاد کرده و سطح رفاه مردم در نقاط مختلف دنیا را متفاوت می‌دانند. در کشورهای توسعه یافته شرکت‌های فناوری به دلیل حمایت‌های مالی دولت‌ها و سرمایه‌گذاران کلان هر روز فناوری جدیدی معرفی کرده و سعی می‌کنند که زندگی را برای مردم ساده‌تر سازند اما در اکثر نقاط جهان هرچند نیروی انسانی متخصص برای پیشرفت علمی وجود داشته باشد تجهیزات تحقیقاتی در اختیار دانشمندان قرار نگرفته و پروژه‌های آن‌ها را با مشکل مواجه می‌سازد.
مجالی برای پایان سلطه طلبی وجود ندارد!
اگرچه فناوری همانند هوش مصنوعی هنوز نتوانسته است درمان قطعی برای بیماری کرونا معرفی کند با این وجود در یکسال گذشته مشخص شد این فناوری کاربردهای فراوانی برای زندگی روزمره دارد و می‌تواند سلامتی انسان را در شرایط بحرانی حفظ کند. اما همین دوره بسیاری از مردم جهان این سوال را مطرح می‌کنند که آیا هوش مصنوعی خدمات خود را به طور یکسان و عادلانه ارائه می‌دهد؟ در پاسخ باید گفت حتی در کشورهایی توسعه یافته و دارای صنایع پیشرفته عموم مردم به جدیدترین فناوری‌ها دسترسی ندارند و سختی این عدم دسترسی در کشورهای فقیر بیش از سایر مناطق حس می‌شود.
لزوم تغییر در سیاست‌گذاری شرکت‌های بزرگ فناوری
جهان در قرن 21 به تغییر نگرش و تحول فکری همزمان با انقلاب صنعتی نیاز دارد. مردم و دولت‌ها باید در کنار یکدیگر قرار گرفته و ضمن ارتقای سطح ارتباطات بین‌المللی شرایط توسعه فناوری‌های بومی را نیز حفظ کنند. بدون شک هیچ قسمتی از جهان در زمان کنونی مستقل از دیگران نیست و هیچ کشوری نمی‌تواند همانند جزیره خود را از سایر بخش‌های دنیا جدا سازد. انقلاب صنعتی چهارم هنوز شکست نخورده و اگر تغییر گسترده‌ای در سیاست‌های کلان شرکت‌های بزرگ فناوری ایجاد شود قطعاً زندگی ایده‌آل در انتظار همه ساکنان زمین چه در دوران کرونا و چه پس از آن خواهد بود.
انتهای پیام/4144/
انتهای پیام/
آنا گزارش می دهد؛
