نامه کانون‌های استادی دانشگاه‌های ایران به سازمان‌های بین‌الملل/ سازمان ملل متحد از هویت انسانی خود دفاع کند

به گزارش گروه دانشگاه خبرگزاری آنا ، 180 نفر از مدیران کانون های جنبش استادی دانشگاه‌ها، مراکز آموزش عالی و پژوهشی کشور طی نامه‌ای به  دبیرکل، رئیس مجمع عمومی و رئیس شورای حقوق بشر سازمان ملل متحد خواستار قرارگیری مقامات آمریکایی و اروپایی به دلیل جنایت علیه بشریت در فهرست تحت تعقیب و محاکمه شدند. 
  
در این نامه آمده است: مطلع هستید در شرایطی که جهان در آستانه فاجعه‌ای انسانی قرار گرفته و خطر اپیدمی ویروس مرگبار و فراگیر (queid 19) حیات میلیون‌ها انسان را در معرض تهدید قرار داده است، حکومت ظالم آمریکا با نقض قوانین مسلم حقوق بین‌الملل، حقوق بشر، اصول انسانی و اخلاقی، همچنان بر تحریم یک جانبه و غیرقانونی علیه ملت ایران ادامه داده و بر مقاصد زیاده خواهانه، انحصار طلبانه و سلطه جویانه  خویش اصرار می‌ورزد.  

به خوبی می‌دانید و پیش‌تر، ملت‌ها و دولت‌های حق‌جوی عالم می‌دانند که تحریم‌های اولیه و ثانویه  آمریکا در تمامی حوزه‌ها نقض آشکار قوانین مسلم حقوق بین‌الملل است. این تحریم‌ها به ویژه در حوزه‌های دارو، غذا، حمل و نقل هوایی، فلزات، صنعت خودرو، بخش ساخت و ساز و عمران، امور مالی و بانکی و نیز عرصه  دفاعی، اوج ضدانسانی بودن اقدام جنایت کارانه این حکومت ظالم علیه ملت‌های مستقل به ویژه ملت ایران را نمایان می‌کند. از طرف دیگر فقدان واکنش مناسب و مؤثر نسبت به اقدام‌های ضدبشریِ آمریکا، چه از سوی سازمان‌های بین‌المللی مسئول و چه از سوی دیگر کشورها از جمله دولت‌های ریاکار اروپایی مدعی حقوق بشر و حاکمیت قانون، آنها را به شریک جرم جنایات آمریکا در ممانعت از سلب حقوق بنیادین ملت ایران و نیز در مقابله  جدی با شیوع ویروس کرونا و جلوگیری از ریشه‌کنی آن تبدیل کرده است.  
  
این جنایت که با رضایت و حتی همراهی دولت‌های به اصطلاح مدعی حقوق بشر و با فشار صهیونیسم بین‌الملل و در پرتو برخی دولت‌های مرتجع منطقه صورت می‌پذیرد، همانا «جنایت علیه بشریت» و انسان متمدن ایرانی است؛ تأسف‌آور آن که این رضایت و همراهی حتی در شرایطی که برخی مقام‌های رسمی آمریکایی اشتیاق خود از ابتلای شهروندان کشورهای مختلف به ویروس کرونا و جان باختن تعدادی از آنها را آشکارا بیان کرده‌اند نیز ادامه دارد و لذا طرح این موضوع که کرونا سلاح بیولوژیک رژیم امریکا برای مقابله با ملت‌های مستقل است، بیش از پیش آن را از یک فرضیه نظری به یک واقعیت عینی نزدیکتر کرده است.  

سیاست «فشار حداکثری آمریکا» علیه آحاد ملت ایران از طریق اعمال تحریم‌های ظالمانه و غیرقانونی، بر بهره‌مندی بدون تبعیض و فارغ از رنگ، نژاد، دین، قومیت و گرایش سیاسی از حقوق بشر در کشورها، تأثیر منفی گذاشته است. جالب اینجا است که آمریکا و دیگر مدعیان حقوق بشر که همواره بر طبل حمایت از اقوام و اقلیت‌ها و گروه‌های آسیب پذیر می‌کوبند، خود مسبب نقض تمامیت حقوق بشر در جامعه  هدف و افراد یادشده از طریق اعمال تحریم‌های غیرانسانی هستند. در کشور عزیزمان ایران علاوه بر شهروندانی که تاکنون بر اثر ابتلا به ویروس کرونا جان خود را از دست داده‌اند، بر اساس گزارش‌های پزشکی اما به دلیل نایابی داروی بیهوشی، کمیابی برخی داروها مانند «مپیلکس»؛ پانسمان مخصوص بیماران «ای بی»، جان شماری از شهروندان ایرانی را در معرض تهدید قرار داده است. گو این که هزاران بیمار هموفیلی، ای بی (پروانه ای)، مولتیپل اسکلروز، تالاسمی، صرع و اختلالات ایمونولوژیک، همچنین بیماران پیوند کلیوی و دیالیزی و سرطانی به طور مستقیم و غیرمستقیم بر اثر تحریم‌های وضع شده توسط حکومت ظالم امریکا که با همراهی دولت‌های اروپایی در عرصه عمل دنبال شده، در معرض مخاطرات جدی قرار داشته و متأسفانه بسیاری از آنها جان خود را از دست داده‌اند.  
 
تحریم‌های ظالمانه  چند سال گذشته ی حکومت جنایت کار امریکا، نقض مفاد منشور ملل متحد و از جمله ماده  25 آن است. فارغ از این که شورای امنیت تاکنون در نیل به مأموریت تعیین شده (حفظ و اعاده صلح و امنیت بین‌المللی) تا چه اندازه مؤثر و موفق عمل کرده است، جای بسی شگفتی است که مدعیان ساماندهی نظام جهانی، خود، آشکارا در مسیر نقض مفاد منشور ملل متحد و بی‌اعتبارسازی سازمان ملل گام بر می‌دارد.  سکوت دولت‌های اروپایی در برابر سیاست‌های تحریمی و ظالمانه آمریکا و اجرای عملی این تحریم‌های غیرقانونی و ضدانسانی، این سوال را به ذهن متبادر می‌کند که فارغ از موضوع ایران، چه تضمینی برای این کشورها در مواقع مخالفت با سیاست‌های آمریکا وجود خواهد داشت که با رفتار غیرقانونی و ظالمانه آمریکا مواجه نشوند.

این روند قطعاً گریبان این کشورها را نیز در آینده خواهد گرفت؛ چه آن که سیاست‌ها و رفتارهای آمریکا آشکارا برخلاف قواعد و نظم بین‌المللی بوده و نقض فاحش و سیستماتیک حقوق بین‌الملل به ویژه حقوق بین‌الملل و حقوق بشر محسوب می‌شود. به این ترتیب دولت‌های اروپایی با پیروی از سیاست‌های ضدانسانی امریکا، عملاً به نهادینه شدن آنارشیسم بین‌المللی که صرفاً تأمین کننده  منافع لابی قدرت و ثروت در رژیم امریکا است، کمک می‌کنند. 

تحریم دارویی ایران از سوی حکومت ظالم آمریکا مغایر بند  یک ماده  25 اعلامیه  جهانی حقوق بشر، نقض بند الف ماده  55 منشور سازمان ملل متحد در رابطه با حق زندگی، اشتغال و پیشرفت اقتصادی و بند ب آن درباره  حق سلامتی انسان‌ها و مخالف با مفاد مقدمه  اساسنامه  سازمان بهداشت جهانی راجع به حق بهره‌مندی از بالاترین استاندارد قابل حصول سلامتی است.   این تحریم‌ها هم چنین ناقض بخش ج بند دو از ماده  12 میثاق بین‌المللی حقوق اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی انسان‌ها که بر حق پیشگیری از شیوع بیماری‌های واگیر و فراگیر و بخش دال بند دو آن راجع به حق دسترسی به دارو، تجهیزات پزشکی و درمانی است.  
فلسفه ایجادی و هدف غایی نهادهای حقوقی بین‌المللی، چیزی جز نظارت بر اجرای قوانین حقوق بشری نیست که در این راستا خودداری از تخریب وضعیت حقوق بشر در کشورها تعهدی سلبی بر ذمه این نهادها بوده و سکوت و انفعال یا تأیید و کمک شما به حفظ این وضعیتِ آشکارا خلاف قواعد مسلم حقوقی، موضوع مسئولیت شما در جایگاه ریاست این نهادها است، در این صورت، شما چگونه از خویش سلب مسئولیت می‌کنید در حالی که نقض آشکار قواعد آمره  بین‌المللی از جمله حق دسترسی شهروندان به دارو، درمان، تجهیزات پزشکی و حق برخورداری از امنیت غذایی، امنیت شغلی، امنیت زندگی و امنیت ملی به خاطر تحریم‌های ظالمانه هیئت حاکمه  آمریکا علیه کشورهای مستقل دنیا از جمله ملت آزادی‌خواه ایران نقض گردیده است؟!! حال اگر نظارت بر اجرای قواعد حقوق بین‌الملل بشر وظیفه  ذاتی شما است، آیا یادآوری مسئولیت دولت‌ها نسبت به حقوق انسان‌ها را وظیفه خود نمی‌دانید؟  
در همه  جنایات بزرگ بشری که میلیون‌ها نفر جان خود را از دست داده‌اند، علاوه بر دو عامل ظالم و مظلوم، یک عامل اصلی دیگر نیز در آنها نقش دارد که شامل نهادها، سازمان‌ها و شخصیت‌های مسئولی است که نسبت به انجام وظیفه خودکوتاهی کرده‌اند. بدون تردید تاریخ علاوه بر دیکتاتورها و استبداد بین‌المللی، نسبت به عملکرد شما عالیجنابان نیز که در گرفتاری‌های ملل مظلوم تحتستم دم فرو بستید قضاوت خواهد کرد. امروز همگان اذعان دارند که جرم مسئولان سازمان‌ها و نهادهای بین‌المللی که در برابر تهاجم گسترده  شیمیایی رژیم صدام علیه سربازان و شهروندان ایرانی در طول هشت سال جنگ تحمیلی سکوت کرده بودند، کمتر از جنایت صدام نیست. 

از این رو، ما جمعی از استادان دانشگاه های ایران در قالب ۱۵۰ مدیریت کانون‌های استادی به نیابت  از ملت بزرگ و کهن ایران و جامعه  نخبگی این سرزمین، ضمن محکوم کردن رفتار ظالمانه، غیرقانونی و ضدانسانی حکومت آمریکا و همکاری برخی دولت‌های ریاکار اروپایی در اجرای جنایت ضدبشری سیاستمداران امریکایی، از شما می‌خواهیم تا در چارچوب مأموریت خود، ضمن شکستن فضای سکوت در قبال استمرار این جنایت علیه حق حیات همه مردم جهان و از جمله حق حیات و پیشرفت ملت ایران، به وظیفه  ذاتی و انسانی خود در برابر ستمگری های گفته شده، جامه  عمل پوشانده و اجازه ندهید تا تروریسم دولتی امریکا، انسان و انسانیت را بیش از این به سخره بگیرد. در این مسیر، پیگیری لغو کامل و بی‌قید و شرط همه  تحریم‌های آمریکا علیه ملت ایران و احترام به قوانین بنیادین حقوق بشر از طریق صدور تضمینات لازم، اصلی‌ترین رسالت سازمانی و مهم‌ترین وظیفه ی انسانی و نیز محوری ترین مسئولیت تاریخی شما عالیجنابان است.  

در همین راستا از شما عالیجنابان مصرانه و حق جویانه می خواهیم در عمل به رسالت تاریخی خود افراد ظالم زیر را به جرم جنایت در حق بشریت به خصوص جنایت علیه انسان شریف و جویای پیشرفت ایرانی، تحت تقیب، بازداشت و زمینه ی محاکمه ی آنها را فراهم کنید:  

۱- دونالد ترامپ و باراک اوباما؛ روسای جمهور کنونی و سابق جمهور ایالات متحده  آمریکا  
۲- وزرای خارجه   ایالات متحده  آمریکا در دولت‌های  ترامپ و اوباما  
۳- روسای آژانس امنیت ملی ایالات متحده  آمریکا در دولت‌های  ترامپ واوباما  
4- رئیس مجلس سنای ایالات متحده  آمریکا  
5- رئیس مجلس نمایندگان ایالات متحده  آمریکا  
6- وزرای خزانه داری ایالات متحده  آمریکا در دولت‌های  ترامپ و اوباما   
7- مشاورین امنیت ملی ایالات متحده  آمریکا  در دولت‌های  ترامپ و اوباما  
 ۸- وزرای دفاع ، روسای ستاد کل  ارتش و فرماندهی سنتکام ایالات متحده یآمریکا  در دولت‌های ترامپ و اوباما  
9- کاترین اشتون و فدریکا موگرینی؛  نمایندگان وقت اتحادیه  اروپا در سیاست خارجی و امور امنیتی برای شراکت با آمریکا در ایجاد ظلم و تنگناهای ضدانسانی  علیه ایرانیان   

امید آن که این نامه  حق جویانه دانشگاهیان ایران بتواند به کوشش شما رؤسای نهادهای سازمان ملل متحد و متولیان سازمان‌های حقوق بشری، به رفع رفتارهای ظالمانه هیئت حاکمه آمریکای ستمگر و دیگر دولت‌های اروپایی همراه آن به ویژه مجریان و شرکای تحریم‌های مرتبط با حقوق بنیادین بشر از جمله حق حیات، حق زندگی، حق رفاه، حق آسایش، حق اشتغال و حق امنیت ملی ملت بزرگ ایران و جلوگیری از نسل کشی میلیون ها انسان منجر شود.  

البته شما دست‌اندر کاران سازمان‌های با اصطلاح جهانی بخواهید یا نخواهید ملت کهن و انقلابی ایران همانند روزهای سخت جنگ هشت ساله تحمیلی که در اوج مظلومیت و البته با سرزندگی و نشاط و پایداری، ائتلاف صدام، آمریکا، اروپا، شوروی، دولت‌های مرتجع منطقه و سازمان مزدور و آدمکش منافقین را به کرنش وادار و به شکستی تاریخی کشانید اکنون نیز در عالمی شدن ویروس منحوس کرونا، تحریم‌های مضاعف و ترکیبی؛ تحریم دارویی و سایر تحریم‌های ظالمانه و ثانویه علیه این مرز پرگهر را که به نوعی با این ویروس منحوس به ائتلاف رسیدند پشت سر خواهد گذاشت اما در حافظه  تاریخی خود هرگز نقش دولت‌های ستمگر و سازمان‌های محافظه‌کار مدعی تامین حقوق بشر را در این بیدادها به فراموشی نخواهد سپرد؛ از این رو ایفای وظایف‌تان در عمل به رسالت تاریخی خویش برای اقامه  دادخواست جهانی علیه جنایت کاران یاد شده نه صرفا اقدامی در دفاع از حقوق حقه  ایرانیان بلکه دفاع از هویت انسانی خودتان نیز به شمار می‌آید.  

انتهای پیام/4021/