جاوید تفضلی
37 ساله است اما...
37 ساله است اما دو بار سایه شوم جنگ را حس کرده، یک بار وقتی که خردسال بود و پدر و برادر بزرگش را در حمله شوروی سابق به مزارشریف از دست داد و بار دوم وقتی که 20 سال داشت و یک بمب کارگذاشته شده توسط طالبان دو دست و یک پایش را گرفت تا او فقط با یک پا به همراه مادرش برای همیشه به ایران بیاید.
محمد از وقتی حاشیه‌نشین شهر مشهد شد، با وجود معلولیت و محدودیت جسمانی خود، برای امرار معاش دست به کارهای مختلفی همچون کارهای ساختمانی، سرایداری، دست فروشی زد تا خرج خانه‌ای با 6 سر عائله را تامین کند. مادر و همسر محمد هم برای اینکه کمک‌خرج خانواده باشند، در مقابل دریافت پول کم به مشاغل خانگی ای مانند پاک‌کردن زعفران و مغز کدن پسته مشغولند.
این گزارش تصویری، راوی یک روز از زندگی محمد است؛ مردی که از دیار جنگ آمده و اکنون به زائران ضامن آهو تسبیح می‌فروشد
