واگذاری بنگاههای صندوق بازنشستگی کشور؛ از حرف تا عمل
به گزارش خبرنگار حوزه کار و تعاون گروه اقتصادی خبرگزاری آنا، میعاد صالحی با اشاره به سیاست صندوق بازنشستگی کشور درباره خروج از بنگاههای زیانده گفته بود: برخی با انتقاد از این سیاست گفتن که میخواهند این بنگاهها را حراج کنند و از بین ببرند این در حالی است که وقتی بنگاهی زیانده هست، حالا به دلیل سوءمدیریت، فساد یا نبود دقت و قدیمی بودن تکنولوژی مورداستفاده در شرکت باید برای جلوگیری از زیان بیشتر آن تدبیری اندیشید.
این سیاست درست است که وقتی شرکت یا بنگاهی زیانده است باید چارهای به حالش اندیشید چراکه وقتی امسال 500 میلیارد زیان داشته باشد سال آینده این زیاد افزایش پیداکرده و به 700 میلیارد خواهد رسید.
اما سؤال اینجاست که وقتی اطلاعات و آماری شفاف درباره شرکتهای زیرمجموعه صندوق بازنشستگی کشور وجود ندارد چگونه میتوان انتظار داشت که حواشی و شایعات پیرامون واگذاری بنگاههای این صندوق وجود نداشته باشد؟
اکثر انتقادات در مورد واگذاریها و حراج شرکتهای صندوق بازنشستگی کشور بر پایه نبود اطلاعات شفاف است.
بهعلاوه مشکلی که شخص رئیس صندوق بازنشستگی کشور به آن اذعان دارد وجود فساد در برخی از بنگاههای زیرمجموعه این صندوق است که سبب زیانده بودن آن بنگاهها نیز شده است.
در همین رابطه انتظار این است که تنها به حذف مدیران فاسد اکتفا نشود چراکه این مدیران در ساختار و سیستمی شکلگرفتهاند که فساد خیز بوده است؛ به همین علت تنها حذف افراد از بنگاههای اقتصادی چاره کار نیست، بلکه اصلاح ساختار و سیستم فسادآلود بنگاههای اقتصادی که سبب فاسد کردن مدیران شده است نیز باید در اولویت قرار گیرد؛ این در حالی است که نگاه دیگر ساختارهای معیوب نیز بدون توجه به سوابق افراد از مدیران نالایق و فاسد استفاده میکند که این خود نیز به موضوع فساد دامن میزند که نیاز به بازنگری در آن وجود دارد.
نکتهای که در سخنان رئیس صندوق بازنشستگی کشور وجود نداشت نحوه بخورد با سیستم و ساختار فسادی است که از مدیران فاسد استفاده کرده و یا آنها را تربیت میکنند.
با توجه به سابقه واگذاریهای مختلف در ایران منتقدین به سیاست رئیس صندوق بازنشستگی کشور بر این باورند که به دلیل نبود شفافیت و اطلاعات کامل در اکثر واگذاریها شرکتهای واگذارشده یا بر اساس رانت یا بر اساس بیتدبیری به کسانی واگذار میشوند که سبب از بین رفتن سرمایه و پتانسیل آن شرکت و بنگاه میشود.
به همین سبب میشود که نحوه برخورد و میزان مجازات با متخلفین و مدیران فاسد مشخص نشود و تنها به حرف اکتفا میشود درحالیکه نیاز جامعه به برخورد با مدیران فاسد و دیدن کشیدن مجازات توسط آنهاست.
موضوع دیگری که در گفتههای رئیس صندوق بازنشستگی کشور پررنگ بود بحث نبود تکنولوژی و قدیمی بودن دستگاههای مورداستفاده در بنگاههای اقتصادی زیانده بود که نشان از ساختاری معیوب و فسادآلود در این بنگاهها و نبود نگاهی برای پیشرفت داشت.
رئیس صندوق بازنشستگی کشور باید مشخص کند که چگونه قرار است با مدیران گذشتهای که به علت بیلیاقتی و بیتدبیری به دنبال نوسازی و بهبود شرایط بنگاههای تحت امر خود نبوده و از تکنولوژی و دستگاههای روز دنیا استفاده نکردهاند، برخورد کند و چگونه مدیران قبلی در بنگاههایی که به زیاندهی رسیدهاند پاسخگوی اشتباهاتشان هستند که سبب از بین رفتن حقوق مردم شدهاند.
انتهای پیام/4092/
انتهای پیام/