احمدی روشن در گفتگو با آنا:
کمک به ملت فلسطین، دغدغه دانشجویی مصطفی/ ماجرای دکتری احمدی روشن
پدر شهید احمدی روشن با بیان اینکه دشمن از رشد علمی ایران می‌ترسد گفت: دغدغه دوران دانشجویی «مصطفی» افقی فراتر از اخذ مدرک و کمک به ملت فلسطین بود.
گروه دانشگاه خبرگزاری آنا، هفت سال است که مصطفی دیگر در بین ما نیست، عده‌ای به این فکر بودند که با حذف تعدادی از چهره‌های تأثیرگذار، چرخ صنعت هسته‌ای در کشور خواهد خوابید و دیگر هیچ ایرانی جرئت فکر کردن در مورد صنعت ملی هسته‌ای را نخواهند داشت.
پس از ترور دانشمندان هسته‌ای، مسعود علی‌محمدی استاد فیزیک دانشگاه تهران در سال 88، ترور مجید شهریاری استاد فیزیک دانشگاه شهید بهشتی تهران در سال 89، ترور داریوش رضایی‌نژاد محقق جوان کشورمان مقابل چشمان همسر و فرزندش آرمیتا مردادماه سال 90، جوخه ترور موساد برای بار چهارم نه یک استاد فیزیک بلکه کسی را برای حذف انتخاب می‌کند که تلاش زیادی برای استقلال صنعت هسته‌ای و تجهیز سایت‌های هسته‌ای ایران کرده بود.
مصطفی احمدی روشن معاون بازرگانی سایت هسته‌ای بود، جوانی که به گفته پدرش روزی که تجهیزات هسته‌ای کشور پلمب شد، اشک ریخت و مطمئناً روزی که در قلب راکتور اراک بتن ریخته شد، ضربه سنگینی به اهداف مصطفی برای استقلال علمی و پژوهشی کشور زده شد.
به مناسبت هفتمین سالگرد شهادت مصطفی احمدی روشن، رحیم احمدی روشن پدر این شهید ترور میهمان خبرگزاری آنا بود که مشروح این گفتگو را ملاحظه می‌کنید.
آنا: چرا دشمنان ایران با وجود اعمال تحریم‌های همه‌جانبه و تلاش برای به انزوا کشیدن ایران، دانشمندان هسته‌ای کشور را ترور کردند؟
احمدی روشن: در واقعیت، باید ویژگی‌های شهدا و سجایای اخلاقی شهدا سرمشق زندگی برای آینده در راستای پیشرفت علمی کشور ما باشد؛ می‌دانید که خداوند تبارک‌وتعالی درباره شهدا فرموده که «وَلَا تَحْسَبَنَّ الَّذِينَ قُتِلُوا فِي سَبِيلِ اللَّهِ أَمْوَاتًا ۚ بَلْ أَحْيَاءٌ عِندَ رَبِّهِمْ يُرْزَقُونَ» «هرگز مپندارید کسانی که در راه خداوند تبارک و تعالی کشته شده‌اند، این‌ها مرده‌اند بلکه زنده و نزد خداوند متنعم‌اند.» که این یک واقعیت است.
ما باید بدانیم در همه شئون زندگی ما، این لطف خداوند و دست یاری امام زمان (عج) و همچنین کمک شهدای گران‌قدر است و انقلاب ما این‌گونه پیشرفت می‌کند که بعد از 40 سال هنوز استکبار جهانی یعنی دشمنان ما دست از سر ما برنداشته‌اند.
اگر آن‌ها می‌دانستند که ما واقعاً از پیشرفت به‌ویژه در عرصه علمی ضعیف هستیم یا اینکه نمی‌توانیم در این رابطه حرفی برای گفتن داشته باشیم، هرگز مزاحم ما نمی‌شدند؛ این همه مزاحمت‌ها برای این است که در واقعیت شهدای علمی، ما را چه زمان زندگی چه بعد از زمان زندگی کمک کردند.
اگر به‌ظاهر قضیه فکر کنید می‌بینید اولین تیری که از طرف دشمن شلیک می‌شود به‌طرف ملت ایران رو به سمت صنعت هسته‌ای ماست. به این دلیل که آن‌ها نمی‌خواهند از نظر علم هسته‌ای که علم اول جهان است و جهان دارد رو به این علم می‌رود، پیشرفت داشته باشیم.
البته در این باره قرآن ما را هدایت کرده و فرموده که «وَ لَن تَرْضَى عَنكَ الْیَهُودُ وَ لاَ النَّصَارَى حَتَّى تَتَّبِعَ مِلَّتَهُمْ»، بدانید و آگاه باشید که یهود و نصارا از شما مسلمانان و به تخصیص شیعیان علی‌بن ابیطالب (ع) از شما راضی نخواهند شد؛ به‌هیچ‌وجه! این برای ما مسلم است؛ بدانیم شهدای ما گام در مسیر اقتدار و آرمان‌های این مملکت برداشتند.
آنا: شهید احمدی روشن چه ویژگی را در دوران دانشجویی و تحصیلی داشت و چه فعالیت‌هایی انجام می‌داد که تبدیل شد به «مصطفی احمدی روشن» ؟
احمدی روشن: اگر بخواهیم وارد این بحث شویم، یک کتاب می‌طلبد اما مصطفی یک نیرویی نبود که فقط جلوی پای خود را ببیند، یا خودش مطرح باشد بلکه فراملّی فکر می‌کرد؛ مصطفی در زمان دانشجویی به کمک دوستان دانشجوی خود، از مواد در دسترسی مانند نیشکر برای ساختن سوخت موشک استفاده کرد و آن را در حیاط دانشگاه صنعتی شریف امتحان کرد و به نتیجه رسید.
مصطفی در مورد علت این اختراع می‌گوید: من به فکر مردم مسلمان غزه هستم؛ می‌دانم که آن‌ها در حصر رژیم منحوس صهیونیستی هستند و نمی‌توانند از خودشان دفاع کنند بنابر این، آن را امتحان کرده و به نتیجه رسیدیم که می‌شود موشک ساخت و بر سر رژیم منحوس صهیونیستی کوبید!
آنا: شهید احمدی روشن در مبارزه با دشمن صهیونیستی و کمک به مردم مظلوم فلسطین چگونه بود؟
احمدی روشن: مصطفی در طول زندگی به فکر مظلومان و به‌خصوص ملت فلسطین بود و از هیچ تلاش ممکنی در این زمینه دریغ نکرد. پس از آزمایش‌های موشکی رزمندگان غزه گویا مصطفی به نهایت خواسته‌های خودش رسیده بود و دوستان مصطفی نیز نقل می‌کنند که خیلی خوشحال بود.
شهید احمدی روشن در دوران دانشجویی معاون بسیج دانشجویی دانشگاه صنعتی شریف بود؛ او فردی نبود که صبح تا عصر و شب تا صبح بنشیند درس بخواند و فقط منحصر به درس خواندن و گرفتن مدرک باشد و این علم‌آموزی را برای این نداشته که مدرک بگیرد.
مصطفی دکتری نداشت، دکتری افتخاری را بعد شهادتش گرفت
وقتی مصطفی لیسانس مهندسی شیمی را از دانشگاه صنعتی شریف گرفت، این را بس می‌دانست و در خود می‌دید که بتواند در اجتماع یک فرد مفیدی باشد که حالا دیگر احتیاج به فوق‌لیسانس و دکتری نداشته باشد. بعضی جاها که اعلام می‌کنند آقای دکتر مصطفی احمدی روشن می‌گویم واقعیت ایشان دکتری نداشتند اما با شهادتش بالاترین مدرک را کسب کرد.
از طرف دانشگاه‌های انگلیس برای ادامه تحصیل پذیرش داشت، اما مصطفی نپذیرفت و گفت که من اینجا به دنیا آمده‌ام و اینجا باید به مردم خدمت کنم و از دنیا بروم، بعد در رابطه با این جریان گفت که همین الان با این مدرک لیسانس، چندین نیرو با مدرک کارشناسی‌ارشد و دکتری زیر دست من کار می‌کنند. در نهایت پس از شهادت مصطفی، دانشگاه تهران دکتری افتخاری را برای ایشان صادر کرد.
آنا: جایی خوانده بودم در مورد شهید احمدی روشن که در دوران دانش‌آموزی و نوجوانی کار می‌کردند؛ این موضوع صحت دارد آیا مشکل مالی داشتید یا این کار داوطلبانه بود؟
احمدی روشن: این یک روش خانوادگی بود که در کنار تحصیل، کار هم می‌کردیم؛ ازجمله خود من در کودکی و تحصیل در دبستان، تا ظهر درس می‌خواندم و بعد از ظهر کار کفاشی انجام می‌دادم و این رویه از پدر به پسر انتقال پیدا کرد، مصطفی هم به همین وضعیت تا ظهر درس می‌خواند و بعداز ظهر کار خیاطی می‌کرد؛ این کار کردن هم به‌سبب مشکلات مالی نبود بلکه یک رویه خانوادگی بود، بحث این بود که همه این موارد دست‌به‌دست هم بدهد و مصطفی را یک مرد بسازد.
در کنار درس و کار خیاطی، کارهای منزل و خرید برای منزل را هم انجام می‌داد. در گذشته در محله خود، آب لوله‌کشی در منزل نداشتیم، در هر محلی یک دستگاهی بود به‌نام «فشاری» و ایشان آب لوله‌کشی شده را از آنجا می‌آوردند.
در تابستان این کار کردن مضاعف‌تر می‌شد و صبح تا عصر می‌رفت برای کار کردن؛ همه این‌ها سبب شده بود که خداوند متعال ایشان را یک مرد تحویل جامعه بدهد که از هیچ کاری ابا نداشته باشد.
آنا: بعضی از جوانان و دانشجویان از نبود امکانات در کشور گلایه دارند و برای پیشرفت خود به دنبال رفاه کامل هستند؛ آیا تمام شرایط رفاهی برای شهید احمدی روشن مهیا بود؟
احمدی روشن: نه، به آن صورت ما در رفاه نبودیم ولی خودش این شرایط پیشرفت را برای خود ایجاد کرده بود؛ مصطفی در حقیقت خودساخته بود و به خانواده و مخصوصاً مادرش احترام فراوان می‌گذاشت. مصطفی با وجود آنکه تک‌پسر بود مادرش ایشان را یک مرد کامل به بار آورده بود، مصطفی یار و مددکار، همکار و کمک‌حال ما بود. مصطفی به اراده خود مسیر تعالی را انتخاب کرد، خودش به نماز اول وقت پایبند بود و خودش شهادت را انتخاب کرد.
انتهای پیام/4115/4123/پ
انتهای پیام/
