بررسی پیمانهای پولی دوجانبه در کرسیهای علمی-دانشجویی
به گزارش خبرنگار حوزه اندیشه و کرسیهای آزاداندیشی گروه دانشگاه خبرگزاری آنا، شروع دور جدید تحریمهای آمریکا علیه کشورمان باوجود اعمال فشارهای اقتصادی بر مردم میتواند زمینهساز فرصتهایی ازجمله فرصتهای اقتصادی در زمینه ارزی و پولی باشد.
یکی از این زمینهها ایجاد پیمانهای پولی دو یا چندجانبه با کشورهایی است که طرف تجاری جمهوری اسلامی ایران است.
پیمانهای پولی دوجانبه برای استفاده از پولهای محلی در تجارت بین کشورهای ابتدا از کشورهای عضو پیمان آسهآن شروع شد؛ این موضوع زمانی شدت گرفت که بحران مالی کشورهای جنوب شرقی آسیا را فراگرفت اما در آن مقطع زمانی بازارها و مؤسسات مالی کشورهای جنوب شرق آسیا بحرانی نداشتند اما در برابر مدیریت جریانهای جهانی سرمایه ناکارآمد شدند آسیبهایی به این کشورها وارد شد.
پیمانهای پولی دو یا چندجانبه اثرات پولهای پرقدرت جهانی در اقتصاد یک کشور را کاهش میدهد اما سازوکار پیمانهای پولی به چه شیوهای است؟
بهطور خلاصه میتوان گفت پیمانهای پولی دوجانبه با حذف دلار و سایر ارزهای واسطه باهدف تسهیل تجارت بین دو کشور است، در این پیمان کشورهای امضاکننده ابتدا حسابی به ارز رایج آن کشور نزد بانک مرکزی طرف مقابل افتتاح کرده و در پایان سال مالی تسویهحسابها به ارز کشورهای امضاکننده صورت میگیرد.
تاکنون 47 پیمان پولی دوجانبه بین کشورهای مختلف امضاشده است. در این رویکرد جدید، تجارت با استفاده از پولهای محلی انجام میشود.
لزوم و کارکرد این پیمانها برای دور زدن تحریمها و عملکرد دولتها در توسعه این پیمانها موضوعی است که در کرسیهای آزاداندیشی میتوان به آن پرداخت.
انتهای پیام/ 4115/ 4107/
انتهای پیام/