اوضاع نشر به‌سختی می‌گذرد

به گزارش گروه فرهنگی آنا و به نقل از روابط عمومی موسسه خانه کتاب، در این نشست، رضا یکرنگیان، مدیر انتشارات خجسته، فرزند میرحسین یکرنگیان،(نویسنده کتاب هایی مانند تاریخ تهران، گلگون کفنان و سیری در تاریخ ارتش ایران) درباره تاثیر پدرش در علاقه مندی او به کتاب گفت:«پدرم هر وقت می‌خواست قصه بگوید، برایم قصه‌های تاریخی تعریف می‌کرد. مرا به کوچه پس کوچه‌های تهران می‌برد و تاریخچه این کوچه‌ها را برایم می‌گفت. من از اول با کتاب آشنا شدم.»

یکرنگیان ضمن اشاره به این موضوع که اسباب بازی من کتاب بود، ادامه داد: «اول دبستان که بودم، ضمن این که درس‌های خودم را یاد می‌گرفتم پدرم از من می‌خواست تا گلستان را بخوانم. به کلاس دوم که رسیدم، گلستان خوانی تمام شد و پدرم از من خواست تا پشت کتاب، تاریخی را که در آن کتاب را تمام کرده بودم، بنویسم.»

وی که از سال 1348 تا 1354 در نیروی دریایی و در کار سررشته داری فعالیت می‌کرد، پس از این سال مدتی در بخش خصوصی مشغول به کار بود و در سال 1359 وارد انتشارات تیراژه شد. دراین باره نیز گفت: «در سال 1359 نوه عمویم انتشارات تیراژه را خرید. من هم به این انتشارات رفتم و تا سال 1364 که در انتشارات تیراژه بودم، 22 عنوان کتاب هم منتشر کردم.»

انتشار 130 عنوان کتاب در انتشارات خجسته

یکرنگیان در سال 1364 انتشارات خجسته را راه اندازی کرد، نخستین کتابی هم که در این انتشارات منتشر شد، «حسن صباح و جانشینان او» بود. وی همچنین به کتاب «سیری در تاریخ ارتش ایران» نیز که توسط پدرش منتشر شده بود، ضمایمی افزود و این کتاب را نیز در انتشارات خجسته منتشر کرد. یکرنگیان درباره اوضاع کتاب در سال 1364 گفت:«اوضاع کتاب در سال 1364 خوب بود. در زمستان سال 1360 کتاب «موسولینی» را با تیراژ 5 هزار نسخه چاپ کردم. این کتاب در خرداد 1361 هم در 5 هزار نسخه تجدید چاپ شد.»

مدیر انتشارات خجسته که سال هاست عضو اتحادیه ناشران و کتابفروشان است، درباره فعالیت در اتحادیه ناشران چنین بیان کرد:«اعتقاد دارم که کار برای این که شکل بگیرد و پیشرفت کند، باید به صورت گروهی انجام شود. من از سال 1357 در اتحادیه ناشران هستم. در این اتحادیه، بخش آموزش را راه انداختیم. همچنین نشریه اتحادیه را هم منتشر می‌کردیم. مدتی هم عضو هیات مدیره اتحادیه بودم.»

وی که هم اکنون عضو کمیسیون بازرسی اتحادیه ناشران است، درباره اقتصاد کتابفروشی گفت:«هم کتابفروشی، هم نشر به سختی می‌گذرد. زندگی ما نشیب و اعتدال داشته، ما فراز نداشته ایم. الان تیراژ کتاب پایین آمده که گروه‌های مختلف باید کنار هم جمع شوند و دراین باره فکری بکنند.»

یکرنگیان ضمن اشاره به این که در خانه‌ها کتاب‌های تاریخی نمی بینیم، درباره علت‌های کاهش مطالعه گفت:«یکی از مسائل کم شدن میزان مطالعه، کتاب‌های درسی و کمک درسی است. انتشار این کتاب‌ها به نظرم درست نیست. دانشجویی که با کتاب‌های کمک درسی وارد دانشگاه می‌شود، با خرید پایان نامه هم لیسانس می‌گیرد.»

مدیر انتشارات خجسته به این نکته اشاره کرد که تاکنون حدود 130 عنوان کتاب در انتشارات خجسته منتشر شده که از این تعداد حدود 12 کتاب هم به حوزه روزنامه نگاری اختصاص دارد. دراین باره نیز چنین توضیح داد:«من به تولید انبوه معتقد نیستم. دلم می‌خواهد کاری که انجام می‌دهم، بدون نقص باشد. اغلب کتاب‌های انتشارات را هم خودم سفارش داده ام. در زمینه روزنامه نگاری از محضر دکتر معتمدنژاد بهره برده‌ام.»

باید کتاب‌فروشی‌ها را تقویت کرد

یکرنگیان معتقد است که رویکرد مردم به کتاب خوب شده و اعتماد مردم به کتاب هم افزایش یافته است، اما به برگزاری نمایشگاه بین اللمللی کتاب تهران به شکل فعلی اعتقادی ندارد. دراین باره نیز بیان کرد:«نمایشگاه فعلی، بازار است. نمایشگاه جایی است که مخاطب باید با کتاب آشنا شود. اتفاقا از نمایشگاه بین المللی کتاب تهران استقبال می‌شود، اما آن هایی که از نمایشگاه استقبال می‌کنند، همان موجی هستند که از کنار غرفه‌ها عبور می‌کنند.»

وی ضمن اشاره به این که باید کتابفروشی‌ها را تقویت کرد، گفت:«من با نمایشگاه‌های استانی کتاب هم مخالفم. کتابفروشان شهرستان از این نمایشگاه‌ها لطمه می‌خورند. باید کتابفروشی‌ها را تقویت کرد، اما نمایشگاه، کتابفروشی‌ها را تقویت نمی کند.»

مدیر انتشارات خجسته همچنین افزود:«نمایشگاه باید مانند نمایشگاه کتاب فرانکفورت محل ارائه کتاب باشد. ممکن است نمایشگاه‌های کتاب فعلی به اقتصاد نشر کمک کند، اما کار هر ناشر یا کتابفروش تا 3-4 ماه راکد می‌شود.»

وی درباره فضای مجازی نیز چنین نظر داد:«الان فضای مجازی بی قانون و برای کتاب خطرناک است، مگر این که قانونی داشته باشد و بتوان آن را کنترل کرد. فضای مجازی به خاطر این که مخاطب در زمانی اندک، اطلاعاتی سطحی کسب می‌کند، در کنار تکنولوژی هایی مثل وایبر حکم همان حل المسائل را دارند و مفید نیستند.»

یکرنگیان درباره نشر دولتی گفت:«نباید نشر دولتی و غیر دولتی داشته باشیم. این موضوع به نشر آسیب می‌زند. ناشران دولتی در کار بخش خصوصی دخالت می‌کنند و امکانات فراوانی هم دارند. به نظرم نشر را باید به بخش خصوصی واگذار کنند.»

این ناشر همچنین درباره حذف یارانه کاغذ نیز بیان کرد:«یارانه کاغذ باید حذف می‌شد تا مشخص شود چه کسانی ناشر هستند، اما حذف یارانه کاغذ به این نتیجه منجر نشد. ضمن این که ما انتظار داشتیم به جای یارانه کاغذ از ناشر کتاب بخرند که این اتفاق هم نیفتاد.»

وی در پایان سخنانش گفت:«دوست دارم همکارانم به فکر حفظ آبروی کتاب باشند و به کتاب مثل یک کالا نگاه نکنند.»