زنان قوی‌تر از مردان هستند
براساس نتایج تحقیقات جدید، زنان در حین قحطی، شیوع بیماری‌های همه‌گیر و برده‌داری بیشتراز مردان جان سالم به در برده‌اند.
به گزارش گروه علم و فناوری خبرگزاری آنا از DailyMail، آنالیزهای جدید از فجیع‌ترین موقعیت‌های تاریخ انسانی نشان می‌دهد که زنان قوی‌تر از مردان هستند و از اتفاقات وحشتناکی مانند برده‌داری، قحطی و بیماری‌های همه‌گیر بیشتر از مردان جان سالم به در می‌برند.
همه می‌دانیم که طول عمر زنان در اکثر کشورهای جهان بیشتر از مردان است. دانشمندان برای این که دریابند طول عمر زنان در حین روی دادن اتفاقات وحشتناک و مرگبار نیز بیشتر از مردان است یا خیر، آمار نجات‌یافتگان مرد و زن را در فجیع‌ترین موقعیت‌های انسانی با هم مقایسه کردند.
دانشمندان دانشگاه دانمارک برخی از وحشتناک‌ترین وقایع تاریخ انسانی، که طول عمر بشر به زیر 20 سال رسیده بود، را بررسی کردند. این رویدادها آمار مرگ و میر جمعیت انسانی را به شدت بالا بردند.
دانشمندان به بررسی هفت بازه زمانی پرداختند که قحطی، بیماری و خشنونت منجر به کشته شدن بسیاری از جمعیت انسانی کره زمین شده است.
رویدادهای مذکور شامل قحطی سال 1933 اوکراین در اتحاد جماهیر شوروی با چهار میلیون کشته، قحطی سیب‌زمینی سال 1845 در ایرلند، کاهش چشمگیر میزان امید به زندگی برده‌ها در ترینداد در سال 1813، قحطی سوئد از سال 1772 تا 1773، نرخ نجات‌یافتگان برده‌های آزادشده در لیبری در سال 1820 و شیوع بیماری سرخک در ایسلند در سال 1842 و 1882 می‌شود.
دانشمندان با تجزیه و تحلیل نرخ تولد و آمار مرگ و میر طی رویدادهای مذکور، به محاسبه طول عمر زنان و مردان پرداختند.
به گفته محققان مرکز تحقیقاتی «مکس پلانک» در دانمارک، موقعیت‌های تجربه‌شده توسط مردان و زنان در بازه‌های زمانی مذکور بسیار وحشتناک و فجیع بوده است. با وجود این که بحران‌های گفته‌شده منجر به کاهش طول عمر زنان شده بود اما آمار نجات یافتن زنان بیشتر و بهتر از مردان بوده است.
تیم تحقیقاتی می‌گوید: «در همه جمعیت‌ها، آمار مرگ و میر زنان تقریبا در تمام سنین کمتر از مردان بوده است. همچنین متوسط طول عمر زنان، به استثنای یک مورد در جمعیت برده‌ها، از مردان بیشتر بوده است».
به گفته دانشمندان، در مورد بردگان ترینداد نرخ بقای مردان جوان بیشتر از زنان جوان بوده است چرا که حق‌العمل برده‌های مرد بیشتر بود و به همین دلیل هم با قیمت بالاتری فروخته می‌‌شدند.
در سال 1820، برده‌های آمریکایی در لیبری آزاد شدند و تشویق شدند تا به آفریقا برگردند اما حدود 43 درصد از آنها در سال اول مردند. امید به زندگی در این جمعیت به شدت در حال کاهش بود؛ در مردان 1/68 و در زنان 2/23 سال بود.
به گفته محققان حتی در لیبری که مردم کم‌ترین امید به زندگی را داشتند، نوزادان دختر جان سخت‌تر از نوزدان پسر بودند. این امر باعث شد که این ایده به وجود بیاید که نرخ بالای بقا در زنان پایه بیولوژیکی دارد.
مترجم: هانا حیدری
انتهای پیام/
