حبیب دهقان‌نسب در گفت‌وگو با آنا:
عینک بدبینی تلویزیون کار دستمان می‌دهد/ سریال خوب جلوی ماهواره قد علم می‌کند
این بازیگر تلویزیون به آنا گفت: اگر ما الان بدرستی از تهاجم فرهنگی و از ماهواره و غیره حرف می‌زنیم و آنها را اگر خطرناک می‌دانیم دقیقا می‌توانیم با ساخت سریال‌های داستانی جذاب به شکل حرفه‌ای، جلویشان حرفی برای گفتن داشته باشیم.
سرویس فرهنگی خبرگزاری آنا- کنداکتور پخش این شب‌های تلویزیون شاهد سریال‌های ایرانی‌ست؛ سریال‌هایی که بیشتر هم به دل خانواده‌ها می‌نشیند. دلیلش مشخص است چون مردم راحت‌تر با قصه‌های ایرانی همراه می‌شوند و جنس زندگی خودشان را در آنان می‌بینند.
در کنار جدول پخش فعلی تلویزیون، باید کم‌کم منتظر تولیدات بسیار دیگری هم بود که عمدتا درحال نگارش یا تصویربرداری هستند. در این بین به هردلیل نیز برخی بازیگران و هنرمندان پرکارترند و البته تجربه بیشتری دارند.
حبیب دهقان‌نسب از این دسته است. همه‌جور نقشی را نیز تجربه کرده و برای مخاطب تلویزیون، چهره آشناتری هم هست. این بازیگر تلویزیون در گفت‌وگو با خبرنگار آنا، درباره جریان سریالسازی نکاتی را مورد اشاره قرار می‌دهد.
شما از بازیگرانی هستید که به واسطه جنس بازی‌هایی که دارید، نقش‌های پرتعداد و مختلفی را تجربه کرده‌اید و اگر اشتباه نکنم این روزها نیز جلوی دوربین باشید...
فکر می‌کنم تا چند روز دیگر در سریال آقای بهرام بهرامیان، بازی من بطور جدی‌تر شروع شود.
می‌خواهم از تعدد سریال‌ها بپرسم. احتمالا شما نیز در جریان تولید سریال‌های تلویزیونی در این چندماه قرار گرفته‌اید.
بله اتفاقا در خبرها هم دیدم که بنابر قول معاونت سیما، نزدیک به صد و اندی مجموعه تلویزیونی، گویا مراحل مختلف را سپری می‌کند. البته این تعداد، رقم جالبی است.
پس کمیّت به نظر شما نیز بالاست؟
به نظرم این تعداد سریال، می‌تواند مقداری جبران‌کننده بیکاری گذشته خیلی از هنرمندان باشد.
شاید این بیکاری که شما می‌گویید بخاطر نبود بودجه بود که بالتبع سریالی هم ساخته نمی‌شد. ولی به هرحال خیلی‌ها از جمله بازیگران خانم گلایه داشتند.
واقعا نمی‌دانم حالا بودجه نبود یا هرچیزی ولی واقعا در چندسال قبل، سریال‌های خیلی کمی ساختیم تا جایی که اکثر هنرمندان بیکار بودند و کاری نکردند. حداقلی از تولیدات را داشتیم.
نکته جالب اینکه تولیداتی که از آنها اسم می‌برند، نه‌تنها متعددند بلکه گویا قرار است در قسمت‌های بالا ساخته شوند. این برای طیف بازیگران هم ایده‌ال‌تر است، درسته؟
فقط امیدوارم داستان‌ها متنوع باشند. البته عمدتا بیش از 30 قسمت دارند و این رویه جدید و نکته مثبتی است چون مشغله فقط متوجه هنرمندان نیست بلکه عوامل پشت دوربین را هم درگیر و مشغول کار می‌کند.
برسیم به همین کمیت و کیفیت! مسلما کسی مخالف ساخت این همه سریال‌های ایرانی نیست. چه بسا مخاطب ایرانی، علاقه‌مند به فیلم و مجموعه‌هایی با فضای بومی‌ست به شرط اینکه باکیفیت باشند.
از نظر کمیت که فایده‌اش را اشاره کردم؛ لاقل خیلی‌ها خانه‌نشین نمی‌شوند. ولی بنده نیز قبول دارم که نویسنده و فیلمساز، نباید اسیر ساختن هرچیزی بشود. ولی مطمئن باشید همین تعدد در تولید کردن‌ها باعث ایجاد تنوع در ساخت و خود قصه‌ها خواهد شد.
از همین منظر از تجربه شما استفاده کنم. اینکه بعد از سال‌ها کار در سریال‌های تلویزیونی مختلف، چقدر فیلمساز و نویسنده ما در نوشتن قصه و سریالسازی برای مخاطب، دنبال تنوع و رنگارنگی در داستان‌ها بوده‌اند؟
به نظرم اگر دست نویسنده را باز بگذارند، بهتر می‌شود.
خیلی هم دست بسته نیستند. شاید خودشان به قولی دچار خودسانسوری شوند.
ابتدا باید عینک بدبینی را کنار گذاشت و بیش از قبل به عوامل اعتماد کنند. می‌شود با اعتماد کردن به قلم نویسنده، قصه‌ها را متنوع‌تر ساخت. به اصطلاح همین خطوط قرمزی که حتما هم باید رعایت شود را مشخص و کمتر کرد.
ما کارگردانی داریم که در تلویزیون، پشت سرهم سریال می‌سازد. اصلا بسازد، ایرادی هم ندارد اما نه اینکه جای بقیه فیلمسازها را تنگ کند. معتقدم از کسانی که کاربلد هستند نیز باید کمک گرفت.
این تنوع‌طلبی در سریال‌های ایرانی که اشاره شد به نظرتان در جذب مخاطب به سمت آنتن خودی، چقدر جواب می‌دهد؟
ببینید در کنار کمیّت، در تولید باید به کیفیت در ساخت و فیلمنامه نیز توجه شود. بالاخره مخاطب به دنبال قصه‌های گوناگون است تا دلزده نشود.
اگر ما الان بدرستی از تهاجم فرهنگی حرف می‌زنیم و از ماهواره و غیره؛ آنها را اگر خطرناک می‌دانیم دقیقا می‌توانیم با داستان‌های جذاب به شکل حرفه‌ای، جلویشان ایستاد. البته بار کیفی سریال‌ها را باید بالا برد.
به شرطی که حرفه‌ای‌تر عمل کنند و حرفه‌ای‌ها را نیز در تلویزیون جمع سازند.
اتفاقا حرف من همین است. هیچ ایرادی ندارد که تلویزیون از عوامل کاربلد و حتی سینمایی‌ها دعوت کند تا اینها نیز برای تلویزیون، سریال بسازند.
اگر البته خود فیلمسازان تلویزیونی جایی برای جدیدترها بگذارند ...
البته خب ما کارگردانی داریم که در تلویزیون، پشت سرهم سریال می‌سازد. اصلا بسازد، ایرادی هم ندارد اما نه اینکه جای بقیه فیلمسازها را تنگ کند. معتقدم از کسانی که کاربلد هستند نیز باید کمک گرفت. کار حرفه‌ای بدون متخصص که تولید نمی‌شود.
گرچه تلویزیون درحال حاضر محل رفت وآمد و آموزش همین جماعتِ کاربلد هم هست. مگر جز این است؟
من می‌گویم چرا سریال‌های ما فقط از برخی عوامل متخصص استفاده می‌کنند نه همه. یک گوشه کار قوی می‌شود و یک بخش نه.
خب شما پیشنهاد بدهید!
نمی‌دانم شاید بودجه نباشد شاید ...
تهیه‌کننده نباید مجبور شود که به حداقلها بسنده کند. اما پول و سرمایه کافی برای سریال ساختن اگر باشد خیلی کارها درست می‌شود، خیلی راحت حرفه‌های را در بخش‌های مختلف دعوت می‌کند تا کار خوب بسازند.
نکته دیگر نیز همانی بود که گفتم به سریالساز و فیلمساز اعتماد داشته باشند تا قصه‌های رنگارنگ بنویسند و مخاطب را راضی نگه دارند.
انتهای پیام/
دایرة المعارف دانشبنیانها ۱۱۱؛
