روشِ شما در فرزندپروری، سلامتِ روانِ نوجوانتان را شکل میدهد
به گزارش «مدیکال اکسپرس» (Medical Xpress)، یک مطالعه جدید درباره سلامت روان نوجوانان نپالی که در نشریه معتبر «پلاس وان» (PLOS One) منتشر شده، نشان میدهد بیش از ۴۰ درصد نوجوانان (نپالی) از اضطراب رنج میبرند و سبک فرزندپروری یکی از عوامل اصلی موثر بر سلامت روان آنهاست.
این پژوهش توسط تیمی به سرپرستی «رابینا خدکا»، مدرس بهداشت عمومی در موسسه علوم سلامت مانموهان مموریال در کاتماندو، انجام شد. پژوهشگران ۵۸۳ نوجوان محصل را در منطقه بهیمدات (Bheemdatt Municipality) نپال مورد بررسی قرار دادند. هدف این مطالعه پر کردن خلأهای موجود در دادهها، به ویژه کمبود پژوهش درباره ارتباط میان سبکهای مختلف فرزندپروری (مقتدرانه، مستبدانه و سهلگیرانه) و طیفی از پیامدهای سلامت روان بود.
از شرکتکنندگان خواسته شد پرسشنامهای چهار بخشی را تکمیل کنند که پرسشهایی درباره وضعیت سلامت روان آنها (شامل سطوح افسردگی، اضطراب، استرس و عزتنفس)، سبک فرزندپروری ادراکشده و اطلاعات فردی مانند سن، جنسیت و وضعیت خانوادگی را دربر میگرفت. سپس پژوهشگران این متغیرها را با استفاده از مقیاسهای روانشناختی معتبر اندازهگیری کرده و دادهها را برای یافتن ارتباطهای آماری میان نوع فرزندپروری و سلامت روان نوجوانان تجزیه و تحلیل کردند.
اهمیت فرزندپروری
نتایج نشان داد میزان مشکلات سلامت روان بالا است؛ به طوری که اضطراب ۴۲٫۱۹ درصد از نوجوانان را تحت تأثیر قرار داده بود، افسردگی در ۳۷٫۳۹ درصد مشاهده شد و ۲۴٫۶۹ درصد دچار استرس بودند. با این حال، اکثریت نوجوانان گزارش کردند که از عزتنفس بالایی برخوردارند (۶۹٫۳ درصد). از نظر سبک فرزندپروری، شایعترین سبکی که نوجوانان گزارش کردند «مقتدرانه» بود (۸۳٫۲ درصد)، پس از آن سبک سهلگیرانه (۵۶٫۶ درصد) و مستبدانه (۴۳٫۶ درصد) قرار داشت.
در بررسی ارتباط میان سبکهای فرزندپروری و پیامدهای سلامت روان، پژوهش نشان داد فرزندپروری مستبدانه خطر افسردگی را افزایش میدهد و با عزتنفس پایینتر همراه است. در مقابل، فرزندپروری مقتدرانه اثر محافظتی در برابر افسردگی، اضطراب و استرس دارد و با عزتنفس بالاتر مرتبط است. فرزندپروری سهلگیرانه نیز با سطوح بالاتر استرس ارتباط دارد.
پژوهشگران در مقاله خود تاکید کردهاند: «این یافتهها نقش حیاتی مشارکت و حمایت والدین در شکلدهی سلامت روان نوجوانان را برجسته میکند و بر ضرورت بهکارگیری شیوههای مثبت فرزندپروری برای بهبود پیامدهای سلامت روان نوجوانان تاکید دارد».
حمایت و توصیهها
این پژوهش همچنین نشان داد حمایت اجتماعی و محیط مدرسه به اندازه فضای خانه اهمیت دارند. نوجوانانی که قربانی قلدری میشوند، در معرض خطر بالاتری برای مشکلات سلامت روان قرار دارند؛ همین طور نوجوانانی که روابط نزدیک و معناداری با دیگران شکل نمیدهند.
این نتایج وجود مشکلات قابل توجه سلامت روان در میان نوجوانان امروزی را تایید میکند. برای مقابله با این چالشها، پژوهشگران توصیه میکنند حمایت بیشتری از والدین به منظور ترویج سبک فرزندپروری مقتدرانه صورت گیرد و برنامههای سلامت روان مدرسهمحور ـ از جمله مداخلات ضد قلدری و مشاوره دانشآموزی ـ گسترش یابد.
اما سبکهای فرزندپروری که در این پژوهش از آنها نام برده شده است، چه تعریفی دارند؟ سایت «مایو کلینیک» (Mayo Clinic) که یک مرکز پزشکی دانشگاهی غیرانتفاعی است و بر مراقبت سلامت، آموزش و پژوهش یکپارچه متمرکز میباشد، این سبکها را اینگونه تعریف کرده است:
فرزندپروری مقتدرانه (Authoritative)
فرزندپروری مقتدرانه اغلب بهعنوان ایدهآلترین سبک شناخته میشود؛ زیرا ترکیبی از گرمی عاطفی، حمایت و انعطافپذیری است، در حالی که همچنان روشن میکند والدین مسئول نهایی هستند. کودکانی که با این سبک بزرگ میشوند، میدانند چه انتظاری از آنها میرود. والدین علت قوانین و پیامدهای نقض آنها را توضیح میدهند و همزمان به نظر کودک گوش میدهند؛ اما تصمیم نهایی را خود والدین میگیرند.
برای مثال، در وعدههای غذایی، والدین مقتدر بهجای اعمال محدودیتهای سختگیرانه، الگوی تغذیه سالم را نشان میدهند و کودک را در آمادهسازی غذا مشارکت میدهند؛ به عنوان مثال اجازه میدهند کودک هفتهای یکبار غذای شام یا مخلفات کنار آن را انتخاب کند.
فرزندپروری سهلگیرانه (Permissive)
والدین سهلگیر ممکن است به این موضوع افتخار کنند که بهترین دوست فرزندشان هستند. آنها رابطهای گرم، حمایتگر و مبتنی بر ارتباط باز با کودک خود دارند و بهطور فعال در سلامت عاطفی او دخیلاند. با این حال، معمولا انتظارات پایینی دارند و به ندرت از انضباط یا اعمال محدودیت استفاده میکنند. آنها به کودک اجازه میدهند اغلب تصمیمها را خودش بگیرد و اگر نتیجه خوب نبود، معمولا او را نجات میدهند.
فرزندان والدین سهلگیرانه آزادی تصمیمگیری دارند، مانند اینکه چه چیزی بخورند، چه زمانی به رختخواب بروند و آیا تکالیف خود را انجام دهند یا خیر. این کودکان معمولا عزت نفس و مهارتهای اجتماعی خوبی دارند. با این حال میتوانند تکانشی، پرتوقع و فاقد توانایی خودتنظیمی باشند.
برای مثال، در زمینه تغذیه، این والدین ممکن است قوانین سختی نداشته باشند و اجازه دهند کودک هر غذایی را که میخواهد انتخاب کند، حتی اگر به معنای آماده کردن غذای جداگانه باشد؛ رویکردی که میتواند به بدغذایی یا انتخابهای ناسالم منجر شود.
فرزندپروری مستبدانه (Authoritarian)
فرزندپروری مستبدانه بر قوانین سختگیرانه، انتظارات بالا و تنبیه برای کنترل رفتار کودک متکی است. این والدین انتظارات بالایی دارند و در مورد این انتظارات انعطافپذیری ندارند و کودکان گاهی حتی از وجود یک قانون مطلع نیستند تا زمانی که بهخاطر نقض آن تنبیه شوند.
برای نمونه، در زمان صرف غذا، والدین مستبد ممکن است کودک را ملزم کنند همان غذایی را بخورد که همه میخورند و حتما بشقاب خود را تمام کند، بدون آنکه درباره علت انتخاب غذا یا تأثیر آن بر سلامت توضیحی داده شود.
انتهای پیام/
