پیام یک بازی، زمانی شنیده می شود که کیفیت آن نیز سخن بگوید

صنعت بازیسازی در ایران در سالهای اخیر رشد قابل توجهی داشته است، اما همچنان با مشکلات متعددی از جمله کمبود زیرساخت، عدم دسترسی به اینترنت آزاد و کمتوجیهی دولت مواجه است. در این میان، بازیسازان ایرانی به دنبال حفظ هویت ملی و خلق مضامین فرهنگی و مقاومتی هستند، اما بدون حمایت لازم، ادامه مسیر برای آنها دشوار به نظر میرسد. در ادامه، مصاحبه با علی نادعلیزاده، مدیرعامل استودیو تاد، را میخوانید.
حوادث اخیر و انگیزه بازیسازان ایرانی
آیا حوادث اخیر میتواند انگیزهبخش بازیسازان ایرانی در خلق آثاری با مضامین مقاومتی، ملی و انسانی باشد؟
به واسطه اتفاقات و تحولات اخیر که در کشور رخ داد، یک همبستگی بین مردم ایجاد شد که به این واسطه نرخ بازیهایی که موضوعشان را به این شکل انتخاب میکنند، افزایش پیدا خواهد کرد. البته موضوعاتی از جنس مهارتهای کنترل احساسات، حفظ آرامش و تعاون نیز مفاهیمی هستند که نیاز است در بازیها گسترش پیدا کنند.
اما موضوع اصلی در حوزه بازیسازی این است که بازیساز نیاز دارد که به مدل تجاری و کانال درآمدی خود فکر کند تا بتواند فعالیت خود را ادامه دهد، در نتیجه موضوع بازی در اولویت دوم قرار میگیرد؛ البته بعضی از بازیسازان با توجه به اینکه حمایتهای دولتی برای ساخت بازیهایی با اهداف مشخص دارند، حتماً به همین مسیرشان ادامه خواهند داد و عنوانی به این شکل ایجاد خواهند کرد.
بازیهای ایرانی؛ تحت تأثیر غرب یا هویت بومی
به تعداد مناسبی بازیساز ایرانی داریم، اما ابزارهای لازم برای ساخت بازی که شامل سختافزار، دسترسی به اینترنت آزاد و ابزارهای جانبی است، به آنها داده نمیشود و طبعاً تعداد محصولات و کیفیت آنها نیز کاهش پیدا میکند.
ماموریت اصلی یک بازی سرگرمی است و فقط وقتی با کیفیت خوبی همراه باشد، میتواند پیام مؤثری را منتقل کند
اینکه در ایران بازیهای غربی بیشتر استفاده میشود، صحیح است اما در نهایت، همین تعادل در جهان برقرار خواهد بود، چرا که ما به اندازه جمعیت، هنرمندان و مهندسان در جهان، بازی تولید خواهیم کرد. اما اگر بخواهیم تعداد بازیهای ایرانی با دغدغههای ایرانی بیشتر شود، نیاز است که دولت به بحث تسهیل کسب و کار بازیسازی در ایران توجه کند.
حمایتهای دولت؛ ضرورتی اجتنابناپذیر
تا به الان بازیهای ایرانی به تعداد خوبی ساخته شده و ساخته میشود. نکته این است که خیلی از این بازیها از دسترس خارج میشوند با مشکلاتی نظیر عدم دسترسی به ابزارهای مورد نیاز روبرو روبرو هستند، در راستای حل این مشکل تا جایی که میتوانستیم، نامهنگاری از طرف صنف بازیسازی انجام دادیم و از طرف بنیاد بازی هم این موضوع در حال پیگری است، اما نتیجهای حاصل نشده است.
نقش بازیسازان در بازگشت به هویت ملی
بازیسازان ایرانی چه نقشی در توسعه فرهنگی و همراهی با روحیه جامعه دارند؟
بازیساز ایرانی تا جایی که ما در جریان کارهایی که تولید شده هستیم، اصلاً نیازی به این اتفاقات نداشته است تا به فرهنگ ایرانی اهمیت بدهد و کارهایی در این راستا تولید کند. چراکه بازیهایی که ما در حال حاضر در داخل ایران تولید میشوند، به خودی خود رنگ و بویی از فرهنگ و تاریخ ایران دارند و صحت این جمله در بازیهای «بیستون»، «گرشاسب» و «پرسیتی» مشهود است. چون فرهنگ ایرانی در میان تیمهای بازیسازی جذب شده است و این بازی سازان دوست دارند کار با این عناوین تولید کنند، در نتیجه هویت ملی حتی قبل از تحولات اخیر در بازیهای داخل جریان داشته و دارد.
ظهور ژانرهای جدید در بازیهای ایرانی
آیا اتفاقات اخیر، میتواند نقطه آغازینی برای ظهور ژانرهای جدید در بازیهای ایرانی باشد؟
ژانر جدیدی ایجاد نمیشود، اما بازیهایی با موضوع مقاومت و با موضوع دفاع قطعاً ایجاد خواهد شد. کما اینکه هشت سال دفاع مقدس هم موضوع اساسی برای خیلی از بازیها و فیلمهای سینمایی بوده است. مقاومتی که در جنگ تحمیلی اخیر وجود داشت، میتواند موضوعی برای خلق بازیهایی باشد که ژانرشان با آن مرتبط است. اما معمولاً بازیهایی که ژانر رقابتی یا نبردی دارند، میتوانند از این موضوعات استفاده کنند.
کیفیت؛ زبان واقعی بازی
اولویت اصلی بیشتر بازیسازان ساخت بازی با کیفیت بالا است و موضوع و پیامرسانی در مرحله بعدی قرار دارد. ماموریت اصلی یک بازی سرگرمی است و فقط وقتی با کیفیت خوبی همراه باشد، میتواند پیام مؤثری را منتقل کند. همانطور که در فیلمهای خوب، نور، کارگردانی و صدا مناسب، پیام را قویتر میکنند. بازی نیز از همین قاعده پیروی میکند؛ یعنی یک محصولی که کیفیتش پایین باشد وقتی که بخواهد پیامی را منتقل کند، اثر معکوسی خواهد داشت.
انتهای پیام/