از لاف تا اجرا؛ چرا تهدید نظامی ایران به ضرر آمریکاست؟
به گزارش خبرگزاری آنا، تهدید به اقدام نظامی علیه تأسیسات هسته‌ای ایران، آن‌هم تحت رهبری اسرائیل دقیقاً همان رویکردی است که دونالد ترامپ جمهوری‌خواه به‌موازات تعجیل برای حل مسئله پشت میز مذاکره دنبال می‌کند. اما آیا این تهدید در صورت عملی شدن فرجام خوشایندی برای سکان‌دار دمدمی‌مزاج کاخ سفید دارد؟
پاسخ «رویترز» به این پرسش منفی است؛ حتی باوجود آرایش نظامی به‌ظاهر ترسناکی که آمریکا در سطح منطقه به خود گرفته است؛ ازجمله استقرار بمب‌افکن‌های راهبردی بی-۲ که تنها ابزار پرتاب بمب‌های سنگرشکن معروفی است که قرار است سازه‌ها و تأسیسات هسته‌ای زیرزمینی ایران را نابود کند.
کارشناسان مسائل هسته‌ای و نظامی به رویترز گفته‌اند: حتی اگر کارزار مشترک آمریکا-اسرائیل با چنین حجم آتش عظیمی، تأسیسات ایران را هدف بگیرد، برنامه هسته‌ای این کشور «به‌طور موقت» به تعویق می‌افتد.
اما ماجرا به همین‌جا ختم نمی‌شود چراکه «بدتر از همه» آنها با چنین اقدامی، ایران را ناگزیر از تغییر رویه و تجدیدنظر درباره ساخت سلاح هسته‌ای می‌کنند.
اما فرض کنیم ترامپ مصمم به اجرای این تهدید باشد؛ آیا عملی کردن آن کار آسانی است؟
پاسخ رویترز به این سؤال هم به‌طورقطع «خیر» است.
رویترز دراین‌باره می‌نویسد: سایت‌های هسته‌ای ایران گسترده است و هرگونه حمله مؤثری باید همه یا اغلب آنها را هدف بگیرد؛ امری که بعید است چراکه حتی آژانس بین‌المللی انرژی اتمی هم نمی‌داند ایران بسیاری از تجهیزات حیاتی برنامه هسته‌ای ازجمله ماشین‌های غنی‌سازی اورانیوم را کجا نگهداری می‌کند.
از طرفی، عملیات اسرائیل علیه سایت‌های شناخته‌شده هم خطرناک است چراکه تأثیرگذاری آن در گرو تکرار حملات زیر سایه پدافند هوایی ایران است.
از سوی دیگر، اسرائیل مهمات و تجهیزات کافی برای انجام چنین عملیاتی را ندارد و فقط آمریکا است که می‌تواند بمب‌های سنگرشکن ۳۰ هزار پوندی را با استفاده از بمب‌افکن‌های بی-۲ به این هدف اختصاص دهد. اما حتی عملی کردن این سناریو هم روز‌ها طول خواهد کشید.
نتیجه آنکه حتی ورود آمریکا به این ماجرا هم نتیجه‌ای جز «خرید زمان» برای به تعویق انداختن برنامه هسته‌ای ایران ندارد.
ایران حتی در صورت بمباران سایت‌ها، دانش برگشت‌ناپذیر هسته‌ای خود را حفظ می‌کند و ممانعت از احیای زیرساخت‌ها هم کاری زمان‌بر و پرهزینه برای واشنگتن است.
ترامپ یک‌بار در سال ۲۰۱۸ با خروج از برجام، ایران را ناگزیر از تقویت برگشت‌ناپذیر دانش و توان هسته‌ای خود کرد تا آنجا که اکنون آمریکا مجبور است در میز مذاکره به نسخه‌ای مشابه برجام تن دهد.
با این اوصاف، آیا سکان‌دار کاخ سفید تصمیم می‌گیرد که با بمباران سایت‌های هسته‌ای، ایران را به نقطه بی‌بازگشت سوق دهد؟
انتهای پیام/
