حقایق علمی ۱۰۶؛
بزرگ‌ترین قارچ جهان چندهزار سال عمر دارد!
وقتی به قارچ فکر می‌کنید به جز غذا‌های خوشمزه دیگر به چه فکر می‌کنید؟ جالب است بدانید قارچ‌ها می‌توانند ابعادی شگفت‌آور داشته باشند.
به گزارش خبرگزاری آنا، موجودات زنده با اندازه‌های متفاوتی از موجوداتی میکروسکوپی تا عظیم‌ترین جانوران در طبیعت وجود دارند. برای مثال باکتری‌ها که اندازه‌ای در حدود ۱ تا ۱۰ میکرون دارند، به قدری کوچک هستند که تنها با میکروسکوپ قابل مشاهده‌اند. در مقابل، بزرگ‌ترین موجود زنده روی زمین، درختان هایپریون بزرگ می‌تواند به ارتفاعی بیش از ۱۰۰ متر برسد. همچنین، موجوداتی مثل نهنگ آبی که می‌تواند بیش از ۳۰ متر طول داشته باشد و تا ۲۰۰ تن وزن داشته باشد، به نوعی نماد عظمت در دنیای حیوانات هستند.
در دنیای حشرات، اندازه‌ها به طرز شگفت‌انگیزی متفاوت است؛ مثلاً مگس خانگی تنها چند میلی‌متر طول دارد، در حالی که برخی از گونه‌های پروانه به طول بال‌های خود، تا ۳۰ سانتی‌متر می‌رسند. در دنیای گیاهان، نیز تنوع اندازه‌ها بسیار زیاد است؛ مثلاً برخی از میکروگیاهان در قطر کمتر از نیم میلی‌مترند، در حالی که گیاهان غول‌پیکر مانند درختان راست‌گوش (Sequoia) می‌توانند بیش از ۱۰۰ متر ارتفاع داشته باشند.
شاید باید برایتان جالب توجه باشد که بزرگ‌ترین موجود زنده‌ی شناخته‌شده‌ی جهان یک قارچ (fungus) است که در جنگل ملی «مالور» (Malheur National Forest) در ایالت اورگن ایالات متحده قرار دارد. این قارچ که از گونه Armillaria ostoyae، یا همان «قارچ عسلی» (honey fungus) است، مساحتی قابل توجه را پوشش می‌دهد و به عنوان بزرگ‌ترین قارچ زنده روی زمین شناخته می‌شود.
این قارچ به‌ظاهر ساده و بی‌خطر، در واقع یک ارگانیسم شگفت‌انگیز و پیچیده است که بیشتر حجم آن زیر زمین قرار دارد. سامانه گسترده‌ی جلینه‌ها (mycelium)، که شبکه‌ای از رشته‌های ظریف و شبه‌ریشه‌ای قارچ است، بخش عمده‌ی این موجود را تشکیل می‌دهد. ریسه در لایه‌های زیرین خاک نفوذ می‌کنند و به‌طور تدریجی به درختان و گیاهان مجاور متصل می‌شوند. این اتصال باعث انتقال مواد غذایی، آب، و حتی پیام‌های شیمیایی در اکوسیستم می‌شود.
مطالعات نشان داده‌اند که این قارچ عظیم، حدود ۲،۵۰۰ تا ۸،۰۰۰ سال عمر دارد. رشد آن بسیار کند است، اما استقامت بالایی در برابر تغییرات محیطی دارد. جالب است بدانید این قارچ از ریشه‌های درختان تغذیه می‌کند و درختان میزبان را به مرور زمان ضعیف و حتی نابود می‌کند. با وجود تأثیر منفی این قارچ بر برخی گونه‌های درختی، نقش آن در حفظ تعادل اکوسیستم مهم است و با بازیافت مواد آلی و کمک به گردش مواد مغذی در خاک، نقش حیاتی در جنگل ایفا می‌کند.
شناسایی و بررسی این قارچ در دهه‌ی ۱۹۹۰ توسط دانشمندان انجام شد. آنها با آزمایش‌های ژنتیکی (genetic testing) تأیید کردند که شبکه‌ی گسترده‌ی ریسه‌ها همگی به یک ارگانیسم واحد تعلق دارند. این کشف دانشمندان را شگفت‌زده کرد.
انتهای پیام/
