حقایق علمی ۹۵؛
سفر دانه‌های برف از ابر به زمین تا یک‌ساعت طول می‌کشد!
برف نوعی انجماد آب به صورت بلورین است که وقتی به اندازه کافی بزرگ شد، به سمت زمین سقوط می‌کند. هر دانه برف ممکن است تا یک‌ساعت زمان ببرد به زمین برسد.
به گزارش خبرگزاری آنا، دانه‌های برف درون ابر‌ها از طریق فرآیندی به نام «بلورسازی یخ» (Ice Crystallization) شکل می‌گیرند. این فرآیند زمانی آغاز می‌شود که بخار آب موجود در هوا در دمای پایین‌تر از نقطه انجماد مستقیماً به بلور‌های یخ تبدیل شود. ذرات کوچک گردوغبار یا مواد معلق در هوا نقش هسته‌های یخ‌زایی ایفا می‌کنند که بخار آب به آنها می‌چسبد و به تدریج شکل بلور‌های شش‌ضلعی را می‌گیرد.
وقتی به دانه‌های برف نگاه می‌کنیم، زیبایی منحصر‌به‌فرد و شگفت‌آور آنها در هر بارش زمستانی به چشم می‌آید. اما آیا می‌دانستید که هر دانه برف ممکن است تا یک ساعت طول بکشد از ابر به زمین برسد؟ این سفر آرام و پیچیده ترکیبی از علم شیمی، فیزیک و شرایط آب‌وهوایی است که می‌تواند بینشی از دنیای پیچیده اتمسفر‌ها به ما بدهد.
وقتی دانه برف شکل گرفت، تحت تأثیر نیروی گرانش شروع به سقوط می‌کند. با این حال، سرعت این سقوط به عوامل متعددی بستگی دارد. یک مسئله کلیدی وزن و اندازه دانه برف است. دانه‌های برف معمولاً بسیار سبک و پر از هوای محبوس هستند. همین ویژگی باعث می‌شود که سرعت سقوط آنها به‌طور میانگین تنها ۱.۵ کیلومتر در ساعت باشد.
شرایط جوی عامل دیگری است که می‌تواند بر سرعت بارش برف تأثیر بگذارد. جریان‌های هوای صعودی یا عمودی (Updrafts) در ابر‌ها می‌توانند دانه‌های برف را برای مدتی در هوا معلق نگه دارند. این امر می‌تواند زمان سقوط را تا یک ساعت یا بیشتر به تأخیر بیندازد.
فاکتور بعدی دمای محیط است. اگر دمای هوا در مسیر سقوط تغییر کند، دانه برف ممکن است آب شود، دوباره یخ بزند یا شکل آن تغییر کند.
یکی از ویژگی‌های شگفت‌انگیز دانه‌های برف، ساختار منحصر‌به‌فرد آنهاست. هر دانه برف، به دلیل تفاوت در رطوبت و دما در مسیر سقوط، الگوی متفاوتی را شکل می‌دهد. این تغییرات باعث می‌شود دو دانه برف کاملاً شبیه به هم نباشند.
دانه‌های برف جدای از زیبایی زمستان، شاهکار علم شیمی هستند که به لطف ترکیب عوامل فیزیکی و شیمیایی شکل می‌گیرند. سفری که ممکن است برای ما تنها لحظه‌ای به نظر برسد، در حقیقت زمان قابل توجهی می‌برد.
انتهای پیام/
