نوآوری در صنعت بیمه و خداحافظی با الگوریتمهای کهنه
به گزارش گروه اقتصادی خبرگزاری آنا، سازمانها دیگر با فرمولهای سابق، به موفقیت نمیرسند و الگوریتمهای کهنه، حیات بلند مدت آنها را تضمین نمیکند. دیگر نمیتوان با دل بستن به توان بالای تولید و پیشی گرفتن از رقبای کوچک، آینده روشنی برای یک مجموعه ترسیم کرد. در قرن هیاهوی فناوری و سرعت، پر بیراه نیست اگر بگوییم، راه استمرار و حیات هر صنعت و کسب و کاری، از نوآوری میگذرد.
بانک، بورس و بیمه، صنایع مهم مالی اقتصاد یک کشورند که تغییر رویکرد در آنها میتواند، آیندهی مطلوبی برای اقتصاد جامعه بسازد.
نوآوری چیست؟
«به خلاقیت نیاز داریم»، «ایدههای نو موفق میشوند»، «بدون نوآوری حیات سازمان مختل میشود» و ... کم نیستند گزارههایی از این قسم که گوش همه ما به شنیدن آنها عادت کرده است.
نوآوری به معنای تجدیدنظر، نواندیشی و نوآفرینی در هر کسب و کاری است.
نوآوری در صنعت بیمه راهکاری برای ارتقای تجربه مشتری و بالا بردن سطح تعامل با اوست؛ چیزی که صنعت بیمه بیش از هر صنعت دیگری به آن نیاز دارد.
اینشورتک:
امروز بیش از هر زمان دیگری صنعت بیمه نیاز به حرکت در مسیری به سوی پایداری، کارآمد بودن و چابکی دارد. فرآیندی که میتوان آن را پذیرشی راهی با عنوان «اینشورتک» نامید.
اینشورتک شرکتهای بیمهای را مجبور میکند تا کالاها و خدمات خود را در سطح بالاتری به مشتریان ارائه دهند. آنچه که در این حوزه اهمیت دارد کنار گذاشتن رویه سنتی انجام کارها و سپردن آن به ابزارهای جدید است.
موانع پیشرو اینشورتک و نوآوری:
صنعت بیمه ذاتاً ریسکناپذیر است و در مقایسه با ماهیت چابک و نوآورانه استارتاپها تناقض دارد.
اما چه اتفاقهای زمینهساز چنین شرایطی شدهاند؟
چالشهای نوآوری در صنعت بیمه:
امروزه بیمه از بقیه صنایع در ماراتن نوآوری و خلاقیت جا مانده است.
۱- قوانین نظارتی
اصولا بازارهای پیشرفته بر این اعتقادند که غالباً نوآوری ایجاد به هم ریختگی میکند که خوشایند بازارهایی که در آن ناظر وجود دارد نیست.
۲- وجود محصولهای اجباری مانند بیمه شخص ثالث
اختصاص یافتن بیشترین حجم پرتفوی صنعت بیمه به این محصول، باعث ایجاد حاشیه امن برای بیمهگران شده و مانع ارائه محصولات جدید بیمهای توسط شرکتها میشود.
۳- بروکراسی در سازمانهای دولتی
در حال حاضر ۵۰ درصد سهام شرکتهای بیمه دولتی هستند و بیش از ۲۰ درصد دیگر هم نیمه دولتی محسوب میشوند. تجربه نشان داده که این وابستگی گسترده به دولت – مستقیم و غیر مستقیم- عموما فرآیند تغییر را با مشکلات بیشتری مواجه میکند.
۴- عدم اطلاعات کافی استارتاپها با جزییات این صنعت
چطور میتوان برای مشکلی راهحل طراحی کرد وقتی هنوز خود آن مشکل به درستی به صاحبان ایده تفهمیم نشده است؟
۵- وجود نرم افزار بیمه گری انحصاری و مدیران فناوری با تفکری انعطاف ناپذیر
انحصار و نبودن بازار رقابتی همواره خلاقیت و نوآوری را به طور کامل از بین میبرد بیش از ۸۰ درصد شرکتهای بیمه در حال حاضر از یک نرم افزار بیمه گری مشترک استفاده مینمایند. علاوه بر این مقاومت مدیران فناوری به بهانه حفظ امنیت اطلاعات هر ایده نوآورانهای را نابود میکند.
این موانع باعث شده تا نوآوری با چالشهای بیشتری برای ورود به این صنعت نسبت به سایر صنایع مواجه باشد. چالشهایی که در نهایت منجر به شکلگیری رخوت و سستی در شرکتهای بیمهای شده و ماحصل این بازماندگی، ادامه دادن فعالان این صنعت به فروش خدمات و محصولاتی است که حداقل ۳۰ سال از طراحی آنها میگذرد.
اهمیت صنعت بیمه:
رشد اقتصادی کشورها، در گرو سرمایهگذاریهای جدید است؟ و سرمایهگذاریهای جدید در صورتی امکانپذیراست که اول دسترسی به منابع سرمایهای وجود داشته باشد و دوم مکانیزمهایی برای محافظت کردن از سرمایهگذاریها در مقابل خطرهای گوناگون که آنها را تهدید میکنند، تعبیه شده باشد. اساساً، در مختصات اقتصادی یک کشور، هر چه احتمال ریسک بالاتر باشد، احتمال اینکه سرمایهگذار برای راهاندازی یک کسب و کار اقدام کند کمتر است.
بدون بیمه کسب و کارها امکان توسعه ندارند و زمانی که بنگاهها و کسب و کارها فریز میشوند، نرخ اشتغال کاهش پیدا میکند و آسیبهای جبران ناپذیری به اقتصاد یک کشور وارد میکند.
در چند قدمی تغییر شمایل کنونی
بیمه یکی از صنایعی است که در نیم قرن آینده کاملا شمایل کنونی خود را از دست میدهد. حقیقتی که میتواند برای فعالان این صنعت به نوعی هشدار دهنده باشد. شرکتهای بیمهای باید محصولات جدید متناسب با تکنولوژی روز مبتنی بر نوآوری بر پایهی اقتضائات اقتصاد و کسب و کارهای کشور، طراحی کرده و این محصولات را متناسب با نیازها و سلایق متنوع مشتریان بازاریابی کنند. اما امروز تنها خلاقیتی که میبینم، فروش آنلاین بیمهی شخص ثالث و.. است که به سختی میتوان آن را استارتآپ، نوع آوری و حتی تحول بنامیم.
این در حالی است که امروز خدمات رسانی نوین و به روز در جهان به گونهای است که شرکتها اصلا مشتریان خود را نمیبینند و نمیشناسند چرا که مشتری با تلفن همراه و برنامههای جدید و نرم افزارها امور بیمهای خود را پیش میبرند و حتی مرحله پرداخت خسارت را نیز بدون مراجعه، پشت سر میگذارند؛ بنابراین بازیگران صنعت بیمه برای بقا و جلوگیری از ورشکستگی این صنعت باید فضای پرورش خلاقیت و نوآوری را فراهم نموده و چالشهای موجود در مسیر ورود تکنولوژی و ایدههای خلاقانه را به این صنعت هموار نمایند.
علی فتاحی-کارشناس بیمه
انتهای پیام/