با استفاده مجدد از زبالههای زیستی:
موش‌ها از فراصوت برای تقویت بویایی استفاده می‌کنند
پژوهش‌های جدید حاکی از آن است موش‌ها برای تقویت حس بویایی خود می‌توانند ذرات موجود در هوا را با صدا دستکاری کنند.
به گزارش خبرگزاری آنا به نقل از IE، صدا‌هایی که موش‌ها تولید می‌کنند به دلیل فراصوت بودن و داشتن فرکانس بالاتری از حد شنوایی انسان، معمولا توسط گوش انسان شنیده نمی‌شوند.
شرکت کنترل آفات «کریتر کنترل» «Critter Control» می‌گوید موش‌ها می‌توانند احساسات مختلفی را بسته به فرکانس صدا منتقل کنند. بنابراین، دانشمندان پیش از این از وجود سیستم ارتباطی پیچیده موش‌ها مطلع بوده اند.
در مطالعات قبلی در مورد اینکه چگونه تولید و دریافت صدا ممکن است با بویایی تعامل داشته باشد، اغلب بو‌ها به عنوان نشانه‌هایی برای نوع صوت که ممکن است از نظر عملکردی مفید باشند، توصیف می‌شوند.
با این حال، یک مطالعه جدید به دنبال اثبات این است که صدا‌های فراصوت ممکن است بر بویایی جوندگان تأثیر بگذارد؛ یافته‌ای که مسیر جدیدی را به نحوه حرکت جوندگان در محیط خود و چگونگی درمان اختلالات روانی باز می‌کند.
استفاده از صدا برای تقویت حس بویایی
حوزه فراصوت یا اولتراسونیک در موش‌ها از دهه ۱۹۵۰ مورد توجه پژوهشگران بوده است. این مطالعه موش‌ها را به‌عنوان «سازگاری بدیع برای کاوش و بهره برداری از طیف گسترده‌ای از زیستگاه ها» توصیف می‌کند.
«ادواردو مرکادو» «Eduardo Mercado II»، متخصص پژواک شناسی زیستی از دانشگاه بوفالو، پس از مطالعه صدا‌های اولتراسونیک موش ها، یک الگوی رفتاری جذاب پیدا کرد: آنها پس از ایجاد صدا، هوا را بو می‌کنند.
مرکادو، استاد روانشناسی در کالج هنر و علوم دانشگاه بوفالو می‌گوید: «این پدیده پیش از این هرگز مشاهده نشده یا حتی به اعتقاد من احتمال وجود چنین پدیده‌ای در هیچ حیوانی در نظر نگرفته نشده است».
روش‌هایی در علم ارتعاشی وجود دارد که می‌تواند ذرات را دستکاری کند، بنابراین وی این منطق را برای موش‌ها به کار برد.
این پژوهشگر معتقد است موش‌ها نیز کاری مشابه انجام می‌دهند و از صدا برای ایجاد خوشه‌های بو استفاده می‌کنند که «دریافت فِرمون ها» را افزایش می‌دهند. به عبارت دیگر، صدا حس بویایی آنها را تقویت می‌کند و رد دوستان یا دشمنان آنها را می‌گیرد.
موش‌ها به عنوان حیواناتی که شباهت‌های قابل توجهی با انسان دارند در تحقیقات مورد استفاده قرار می‌گیرند. به طور خاص، از آنها برای درک انواع اختلالات در مورد «ارتباطات، رفتار اجتماعی و پردازش عاطفی» استفاده می‌شود.
اگرچه هنوز هیچ چیز ثابت نشده و مرکادو فقط یک فرضیه ارائه کرده است، اما اگر درست باشد، کل حوزه تحقیقاتی را تحت تاثیر قرار خواهد داد.
مرکادو گفت: «ما هنوز درک درستی از نحوه دستکاری صوتی نانوذرات برای کاربرد‌های پیچیده نداریم.»
همانطور که وی قصد دارد ثابت کند، بوییدن پس از تولید این صدا‌ها تصادفی نیست و موش‌ها در حال بررسی محیط اطراف خود هستند.
مرکادو معتقد است: «این یک فرآیند کاملاً متفاوت است و یافته‌ها می‌تواند پیامد‌های گسترده‌ای داشته باشد از توسعه درمان‌های اختلالات روان شناختی و درک بهتر محرک‌های تکاملی بسیاری از فرآیند‌های شناختی تا پیشرفت فناوری».
نتایج این تحقیقات در نشریه Neuroscience & Biobehavioral Reviews منتشر شده است.
انتهای پیام/
