در جست‌وجوی سیاره نهمِ منظومه شمسی

به گزارش خبرگزاری علم و فناوری آنا، منظومه شمسی به طور رسمی هشت سیاره دارد که عبارتند از عطارد، زهره، زمین، مریخ، مشتری، زحل، اورانوس و نپتون. این سیارات به دور خورشید، که مرکز منظومه شمسی است می‌چرخند. پلوتو برای چندین دهه به عنوان یک سیاره شناخته می‌شد اما سال 2006 در رده سیاره کوتوله قرار گرفت.

بیشتر بخوانید

تغییرات بدن انسان در مأموریت‌های فضایی

صورت فلکی شکارچی، حکمران آسمان زمستان

بازاندیشی در تعریف «سیاره»!

با این حال ستاره‌شناسان متوجه حرکات عجیبی در میان اجرام در کمربند کویپر شده‌اند. کمربند کویپر منطقه ای بعد از نپتون است و پر از اجرام کوچک و یخی است. به نظر می‌رسد برخی از این اجرام به گونه‌ای حرکت می‌کنند که توسط سیارات شناخته‌شده به تنهایی قابل توضیح نیست.

ایده سیاره نهم برای اولین بار در سال 2014 توسط ستاره شناسان کنستانتین باتیگین (Konstantin Batygin) و مایک براون (Mike Brown) مطرح شد. آنها مشاهده کردند که برخی از اجرام فرا نپتونی (TNO) دارای مدارهای غیرعادی هستند. این مدارها نشان می‌دهند که احتمال دارد سیاره‌ای بزرگ تقریباً ده برابر جرم زمین، بر آنها تأثیر گذاشته است. تصور می‌شود که این سیاره بدون نام بسیار از خورشید دور باشد و احتمالاً بیش از 20 برابر دورتر از نپتون است.

جستجوی سیاره نهم چالش برانگیز بوده است. این سیاره احتمالاً کم نور و بسیار دور است و تشخیص آن با تلسکوپ‌های فعلی دشوار است. رصدگران باید مناطق وسیعی از آسمان را اسکن کنند و به دنبال اثرات گرانشی آن بر روی اجرام مجاور باشند. در این جستجو از تلسکوپ‌های زیادی استفاده می‌شود. برخی از آنها بر روی کوه‌های بلند که در آنجا هوا صاف است قرار دارند. برخی دیگر مانند تلسکوپ فضایی‌هابل در فضا خستند. این ابزار به دانشمندان کمک می‌کند تا به دنبال نور ضعیف از اجسام دور باشند.

محققان با وجود مشکلات امیدوار به کسب نتیجه هستند. فناوری‌ها و تکنیک‌های جدیدی در حال توسعه است. به عنوان مثال ستاره شناسان از شبیه سازی‌های کامپیوتری برای پیش بینی محل قرار گرفتن سیاره نهم استفاده می‌کنند. آنها همچنین می‌توانند داده‌های سایر اجرام آسمانی را برای یافتن سرنخ تجزیه و تحلیل کنند.

کشف سیاره نهم درک ما را از منظومه شمسی تغییر خواهد داد و به توضیح دینامیک مبهم کمربند کویپر و نحوه شکل گیری منظومه شمسی کمک می‌کند. بسیاری از دانشمندان بر این باورند که یافتن این سیاره صرفاً هیجان انگیز نیست و می‌تواند از دوران اولیه منظومه شمسی به ما بگوید. در حالی که ما هنوز این سیاره گریزان را پیدا نکرده‌ایم، هر رصد و هر فرضیه تازه ای ما را به کشف اسرار منظومه شمسی نزدیک‌تر می‌کند.