ثبت بالاترین غلظت دی‌اکسیدکربن طی ۱۴ میلیون سال

به گزارش خبرگزاری علم و فناوری آنا به نقل از سای تک دیلی، امروزه دی اکسید کربن جو به دلیل احتراق گسترده سوخت های فسیلی توسط انسان در طی چند قرن گذشته به بالاترین سطح خود در حداقل چندین میلیون سال رسیده است.

در زمان ‌هایی در گذشته که زمین مکانی بسیار گرم ‌تر بود، سطح CO 2 بسیار بالاتر از اکنون بود. با این حال، 419 پی پی ام ثبت شده امروز نشان دهنده یک افزایش تند و شاید خطرناک است و در تاریخ اخیر زمین شناسی بی سابقه است.

دانشمندان می گویند هشت میلیون سال قبل از امروز، شاید 5 درصد احتمال دارد که سطح CO 2  بالاتر از امروز باشد، اما واقعاً باید 14 میلیون سال به عقب برگردیم تا سطوحی را ببینیم که فکر می‌کنیم مانند امروز هستند.

اما ppm 419 غلظت فعلی گازهای گلخانه ‌ای در جو، به کجای تاریخ باز می گردد؟ این سوالی است که جامعه بین ‌المللی دانشمندان با مشارکت‌ های کلیدی زمین‌ شناسان دانشگاه یوتا، با بررسی تعداد زیادی از نشانگرها در پرونده‌ های زمین‌ شناسی که سرنخ‌ هایی درباره محتویات جوهای باستانی ارائه می ‌دهند، حل می ‌کنند.

مطالعه اولیه آنها به تازگی در نشریه ساینس منتشر شد و غلظت CO 2 را بازسازی کرد که به دوران سنوزوئیک باز می گردد، دورانی که با نابودی دایناسورها و ظهور پستانداران در 66 میلیون سال پیش آغاز شد.

«گیب بوون» « Gabe Bowen»، استاد زمین‌شناسی دانشگاه یوتا می گوید: یخچال ‌ها حاوی حباب‌ های هوا هستند که شواهد مستقیمی از سطح CO2 به 800  هزار سال قبل برای دانشمندان ارائه می ‌کند. اما این رکورد به عمق گذشته زمین شناسی نمی رسد.

هنگامی که هسته های یخ از بین برود، شواهد مستقیم دیگر وجود نخواهد داشت. دیگر نمونه ‌هایی از گاز جو برای تجزیه و تحلیل وجود ندارد. بنابراین باید به شواهد غیرمستقیم تکیه کرد، چیزی که «پروکسی» خوانده می شود و کار با این پروکسی ها سخت است زیرا غیرمستقیم هستند.

این پروکسی‌ ها شامل ایزوتوپ‌ های موجود در کانی‌ ها، مورفولوژی برگ‌ های فسیل‌ شده و سایر خطوط شواهد زمین ‌شناسی است که منعکس‌ کننده شیمی اتمسفر است.

تحقیقات جدید نشان می دهد ایزوتوپ های کربن در خاک های باستانی نشان دهنده سطوح CO2  گذشته است . مطالعات نشان دهنده برخی از جامع ترین و دقیق ترین رویکردهای آماری برای تفسیر CO2 در 66 میلیون سال گذشته است. برخی از راهکارهای جدید این است که می‌ توان چندین پروکسی را از آرشیوهای مختلف رسوب، چه در اقیانوس و چه در خشکی، ترکیب کرد؛ کاری که واقعاً در این مقیاس انجام نشده است.

برای این تحقیق که یک تلاش اجتماعی است حدود 90 دانشمند از 16 کشور حضور دارند. این گروه که توسط ده‌ ها کمک مالی از سازمانهای مختلف تامین می ‌شود، امیدوار است که در نهایت بتواند رکورد CO2 را در 540 میلیون سال قبل از آغاز حیات پیچیده بازسازی کند .

در آغاز انقلاب صنعتی یعنی زمانی که انسان ها شروع به سوزاندن زغال سنگ و سپس نفت و گاز برای سوخت رسانی به اقتصاد خود کردند،  CO 2 اتمسفر حدود 280 ppm بود. هنگامی که این سوخت های فسیلی می سوزند، گاز جذب کننده گرما در هوا آزاد می شود.

با نگاهی به آینده، پیش بینی می شود، بسته به میزان انتشار گازهای گلخانه ‌ای در آینده غلظت‌ ها تا سال 2100 به 600 تا 1000 پی ‌پی ‌ام برسد. دقیقاً مشخص نیست که این سطوح آینده چگونه بر آب و هوا تأثیر خواهند گذاشت.

به گفته «ویلیام اندرگ» « William Anderegg» استاد زیست شناسی و مدیر مرکز آب و هوا و سیاست ویلکس در آمریکا، داشتن یک نقشه قابل اعتماد از سطوح CO2 در گذشته می تواند به دانشمندان کمک کند تا با دقت بیشتری پیش بینی کنند که آب و هوای آینده ممکن است چگونه باشد .

به عبارت دیگر، فعالیت های انسانی به طور قابل توجهی جو را در طول چند نسل تغییر داده است. در نتیجه، سیستم‌ های اقلیمی در سراسر جهان نشانه‌ های هشداردهنده‌ ای از اختلال، مانند طوفان‌ های قدرتمند، خشکسالی طولانی ‌مدت، امواج گرمای مرگبار و اسیدی شدن اقیانوس‌ها را نشان می‌دهند.

درک کامل تغییرات CO 2 اتمسفر در طول زمان زمین شناسی نیز برای رمزگشایی و یادگیری از ویژگی های مختلف تاریخ زمین ضروری است. تغییرات در CO 2 اتمسفر و آب و هوا به احتمال زیاد منجر به انقراض دسته جمعی و همچنین نوآوری های تکاملی شده است.

به عنوان مثال، در طول سنوزوئیک، کاهش طولانی مدت CO 2 و سرد شدن آب و هوا ممکن است تغییراتی را در فیزیولوژی گیاه، رقابت گونه‌ها و تسلط ایجاد کرده باشد که به نوبه خود بر تکامل پستانداران تأثیر گذاشته است.

در این مطالعه آمده است: درک دقیق تر از روندهای گذشته در CO 2 بنابراین برای درک چگونگی ظهور گونه ها و اکوسیستم های مدرن و ممکن است در آینده نقش اساسی داشته باشد.