شروع فرآیند گرم شدن کره زمین قبل از انقلاب صنعتی/ دی‌اکسید کربن آب‌وهوای جهان را تغییر داد

به گزارش خبرنگار گروه علم و فناوری خبرگزاری آنا، محققان می‌گویند بررسی صخره‌های مرجانی در جزایر پاراسل(Paracel Islands) نشان می‌دهد که آغاز گرم شدن دریای چین جنوبی از سال 1825 بوده است. روش زمان‌سنجی رادیومتری مشخص کرده است که نمونه‌های آزمایشگاهی دارای سابقه اقلیمی مستمری هستند که به سال 1520 برمی‌گردد.

بر اساس تحقیق دانشمندان چینی، مطالعات انجام‌شده بر روی صخره‌های مرجانی در جزایر پاراسل نشان می‌دهد که دریای جنوب چین از سال 1825 گرم‌تر شده است. این همان سالی است که اولین راه‌آهن جهان در انگلیس شروع به کار کرد و اکثر کشتی‌های اقیانوس‌پیما هنوز از نیروی باد استفاده می‌کردند.

نتایج تحقیقات تازه مشخص کرده است که انتشارات دی‌اکسید کربن توسط انسان نمی‌تواند باعث چنین افزایش زودهنگامی در روند گرمایش جهان شده باشد و این معضل جهانی را به طور کامل توضیح دهد.

تائو شیچن(Tao Shichen) از مؤسسه اقیانوس‌شناسی دریای چین جنوبی می‌گوید: «سابقه مرجانی جزایر پاراسل برخی از شکاف‌های مهم در حوزه محیط زیست و آب‌وهوای استوایی را پر می‌کند و به ما کمک می‌کند تا تاریخچه تغییرات محیطی در آب‌های گرمسیری را بهتر درک کنیم.»

صخره‌های مرجانی اطلاعات آب‌وهوای مفیدی را ارائه می‌دهند زیرا هرچه دما بیشتر افزایش پیدا کند، آنها سریع‌تر رشد می‌یابند. جزایر پاراسل‌ میزبان بزرگترین صخره‌های منطقه آسیا و اقیانوسیه است اما در دهه‌های اخیر این مجمع‌الجزایر به نقطه کانونی اختلافات ارضی چند کشور تبدیل شده است و ساخت زیرساخت‌ها محیط طبیعی را تهدید می‌کند.

محققان چهار نمونه از صخره‌های مرجانی را که از دو جزیره بزرگتر جزایر پاراسل‌ به دست آمده و هر دو تحت کنترل ارتش چین است، مطالعه کرده‌اند. نمونه‌ها از مکان‌هایی به دست آمده‌اند که به طور مداوم در زیر آب بوده و در نتیجه فعالیت انسان‌ها کمترین تأثیر را بر آنها داشته است.

محققان با کمک فناوری زمان‌سنجی رادیومتری دریافتند که این نمونه‌ها دارای رکورد آب‌وهوای مداوم است که به سال 1520 برمی‌گردد. برای اطمینان از صحت نتایج، بخش‌هایی از نمونه‌ها نیز برای تجزیه‌وتحلیل مستقل به آزمایشگاهی در کوئینزلند استرالیا ارسال شدند.  

نتایج نشان داد که دمای 500 سال پیش کمتر از امروز بود. تائو شیچن می‌گوید: «روند خنک شدن تا سال 1825 ادامه داشت. از آن تاریخ تا به امروز، یک روند کلی افزایش سریع وجود داشته است که تا 2.3 درجه سانتیگراد می‌رسد.»

تیم چینی اولین نفری نیست که چنین تحقیقاتی را انجام می‌دهد. در سال 2016، یک تیم بین‌المللی به سرپرستی هلن مک‌گرگور (Helen McGregor)، محقق استرالیایی، پرونده‌های آب‌و‌هوایی را از پسمانده‌های مرجانی، بلورهای یخ، حلقه‌های درختان، رسوبات غارها و اقیانوس‌ها در سراسر کره زمین بررسی کرد.

آنها دریافتند که گرم شدن کره زمین می‌تواند از اوایل دهه 1830 آغاز شده باشد. مک‌گرگور و همکارانش استدلال می‌کنند که انتشار دی‌اکسید کربن می‌تواند دلیل اصلی افزایش دما باشد زیرا ممکن است تأثیر مرحله اولیه انقلاب صنعتی دست‌کم گرفته شده باشد.  

اما تیم چینی تعبیر دیگری دارد. آنها می‌گویند اگرچه انتشار گازهای گلخانه‌ای ساخته‌شده توسط انسان قطعاً وجود داشته است اما به نظر می‌رسد میزان انتشار گازهای گلخانه‌ای به اندازه کافی زیاد نبوده است.

نگاهی عمیق‌تر به سوابق صخره‌های مرجانی پاراسل نشان داد که نوسانات دما در منطقه با افزایش فعالیت خورشیدی در این دوره مطابقت دارد. آنها همچنین متوجه کاهش چشمگیر فعالیت آتشفشان در منطقه شدند که به گفته آنها می‌توانست با کاهش میزان ذرات مسدود‌کننده نور در جو به گرم شدن اتمسفر کمک کند.

به گفته یک كارشناس آب‌و‌هوایی از دولت چین كه در مطالعات پاراسل مشاركت نداشته است، تاریخ‌یابی برای شروع تغییرات آب‌و‌هوایی می‌تواند به مسائلی واقعی دلالت داشته باشد که تفاسیر ما را از علت گرم شدن کره زمین به کلی تغییر دهد. هدف فعلی توافق‌نامه پاریس این است که افزایش دما تا اواسط قرن فعلی به بیشتر از 2 درجه سانتیگراد نرسد. این هدف‌گذاری براساس فرضیه آغاز گرم شدن زمین از اواخر قرن نوزدهم محاسبه شده است.

انتهای پیام/4160/پ