دیده بان پیشرفت علم، فناوری و نوآوری
با کمک مدل‌سازی پیشرفته؛

تاریخچه شکل‌گیری کهکشان آندرومدا رمزگشایی می‌شود

تاریخچه شکل‌گیری کهکشان آندرومدا رمزگشایی می‌شود
روش‌های مدل‌سازی که بر بررسی تاریخچه تشکیل کهکشان آندرومدا تمرکز دارد، به نتایج جالبی رسیده است.
کد خبر : 873184

به گزارش خبرگزاری علم و فناوری آنا به نقل از اینترستینگ‌اینجیرینگ، یک مطالعه پیشرفته روش‌های مدل‌سازی که بر بررسی تاریخچه تشکیل کهکشان آندرومدا تمرکز دارد، به نتایج جالبی رسیده است. بر اساس این پژوهش، تشکیل آندرومدا بیشتر و نیرومندتر از رقیبش، کهکشان راه شیری طول کشیده و زمان برده است.

این بدان معنا است که از زمان تشکیل اولیه کهکشان آندرومدا، ستاره‌ها در این ابردرخشان با شدت بیشتری تشکیل شده‌اند.

ستاره‌شناسان برای قرن‌ها کهکشان آندرومدا را جزئی از کهکشان راه شیری می‌دانستند. به عبارت دیگر، آن را سحابی مارپیچی شکلی می‌دانستند که بسیار شبیه دیگر توده‌های درخشان گاز در کهکشان ماست. به همین علت بود که در ابتدا آن را سحابی اندرمورا نامیدند و این نام به اشتباه رایج شد، اما پس از بررسی دانشمند دیگری مشخص شد آندرومدا یک ستاره منفرد است و بدین ترتیب استنباط شد که آندرومدا ماهیت ستاره‌ای دارد.

تاریخچه تشکیل کهکشان‌ها تا حدودی با کمک محققان و داده‌های تلسکوپی طی چندین سال پژوهش به دست آمده با این حال، مدل‌سازی پیچیده و دقیق این فرآیند‌ها بسیار چالش برانگیز است.

این نتیجه متفاوت از آنچه در رابطه با کهکشان راه شیری و شکل‌گیری آن بیان شده، است. همچنین نشان می‌دهد که تاریخچه تشکیل ستاره‌ای هر کهکشان می‌تواند با دقت بیشتری مدل شود تا درک بهتری از تکامل آن ارائه دهد.

این پژوهش در نهایت می‌تواند به بهبود مدل‌های موجود برای شکل‌گیری و تکامل کهکشان‌های دیگر نیز کمک کند. همچنین می‌تواند به ما کمک کند تا درک بهتری از تاریخچه تشکیل ستاره‌ای و تکامل کهکشان‌های دیگر کسب کنیم.

ستاره‌شناسان تخمین می‌زنند کهکشان آندرومدا تقریبا ۱۰ میلیارد سال پیش در اثر برخورد و ادغام کهکشان‌های کوچکتر شکل گرفته است.

به گفته محققان دانشگاه هرتفورد شایر که این مطالعه را سرپرستی کردند، کهکشان آندرومدا با یک انفجار عظیم از ستاره‌ها آغاز شده که به شکل گیری آن کمک کرده سپس، موج دوم تشکیل ستاره بین دو میلیارد تا ۴.۵ میلیارد سال پیش رخ داده است.

محققان پیشنهاد می‌کنند که این انفجار ثانویه احتمالاً نتیجه یک «ادغام مرطوب» بوده است که شامل برخورد و ادغام دو کهکشان غنی از گاز است که سرعت تشکیل ستاره‌ها را به شدت افزایش می‌دهد.

انتهای پیام/

ارسال نظر
قالیشویی ادیب