بر اساس مطالعات جدید؛
سیارات کوچک از ستارگان محافظت می‌کنند
سیارات کوچک می‌توانند راه بسیار خوبی برای جایگزینی آب سطحی باشند که در اوایل زندگی ستاره میزبان از بین رفته است.
به گزارش خبرنگار گروه دانش و فناوری خبرگزاری آنا، ستاره‌های جوان، سیارات را با تشعشعات شدید بمباران می‌کنند و این موضوع به احتمال زیاد اقیانوس‌ها، دریاچه‌ها یا رودخانه‌های سطحی را از بین می‌برد. در مکان‌هایی با احتمال وجود حیات این امر فاجعه بار است چرا که حیات به آب نیاز دارد و سیارات اطراف این ستارگان احتمال حیات دارند اما اگر تابش، آب را بخار کند، وجود حیات چندان امیدوار کننده به نظر نمی‌رسد.
در این رابطه، دانشمندان دانشگاه کمبریج در بریتانیا مدل پیچیده‌‌ای ایجاد کردند. این مدل، جهانی را توصیف میکند که بیشتر آب آن در اعماق سطح و نه دریا واقیانوس‌ها ذخيره شده است. از نظر فنی، اين آب در مواد معدنی عمیق زیر سطح به دام افتاده است. اگر شرایط در سيارات اطراف این ستاره‌های کهکشان مناسب باشد، ممکن است آب کافی در آن‌ها وجود داشته باشد که برابر با چندین اقیانوس در زمین باشد.
«کلر گیموند»، پژوهشگر دانشگاه کمبریج به همراه دو محقق دیگر مدلی را ارائه کردند که سيارات تازه متولد را در اطراف جهان های نوع M که به دور ستاره‌های کوتوله قرمز می‌چرخند را توصیف می کند. به گفته وی «ما می‌‌خواستیم بررسی کنیم که آیا این سیارات، پس از چنین دوره پرفراز و نشیب می‌توانند خود را بازسازی کنند و به میزبانی آب‌های سطحی بروند.»
مطالعات گروه تحقیقاتی گیموند نشان می‌دهد که این سیارات می‌توانند راه بسیار خوبی برای جایگزینی آب سطحی مایع باشند که در اوایل زندگی ستاره میزبان از بین رفته است. این مدل بر اساس این مواد معدنی و توانایی آن‌ها در جذب آب به ساختار خود، حد بالایی را در مورد میزان آب در عمق یک سیاره به ما می‌دهد.
به گفته محققان، کوتوله‌های قرمز نوع M رایجترین ستاره‌های کهکشان هستند. این امر باعث می‌شود آن‌ها سوژه‌های خوبی برای مطالعه متغیرهای تشکیل سیارات باشند. پس از گذشتن از دوران شكل گيری، آن‌ها نیز مانند سایر ستارگان تمایل به طغیان دارند.
این گروه تحقیقاتی دریافتند که اندازه و مقدار مواد معدنی حاوی آب یک سیاره تعیین میکند که چه مقدار آب می‌تواند در آن پنهان شده باشد. همچنین به گفته دانشمندان، آتشفشان‌ها نیز از این لایه تغذیه می‌کنند و فوران آن‌ها در نهایت می‌تواند بخار را به سطح برگرداند.
تحقیقات جدید نشان داده که سیارات بزرگتر از زمین، معمولاً گوشته‌های سنگی خشک‌تری دارند. دلیل آن این است که گوشته بالایی سرشار از آب نسبت کمتری از جرم کل آن را تشکیل می‌دهد.
انتهای پیام/۱۱۰/
انتهای پیام/
