برنده نوبل ایرانی در گفت‌وگو با آنا:
از آورده‌های اعزام فرصت مطالعاتی برای حل مسائل کشور غفلت کردیم
موسوی با اشاره به اینکه کشورهای شرق آسیا از فرصت مطالعاتی دانشجویان خود برای حل مسائل کشورشان استفاده می‌کنند، گفت: بر خلاف این کشورها، از آورده‌های اعزام فرصت مطالعاتی برای حل مسائل کشور غفلت کردیم.
سید علی موسوی، دانشجوی دکتری دانشکده علوم و فنون نوین دانشگاه تهران در گفت‌وگو با خبرنگار گروه دانش و فناوری خبرگزاری آنا در توضیح اینکه راهبردهای مورد نیاز برای انجام پژوهش‌های مسئله محور در آموزش عالی چیست، خاطرنشان کرد: جای امیدواری است که بسیاری از جشنواره‌ها و تورنمنت‌های ملی از حالت تک‌بعدی که متمرکز بر پژوهش محوری بودند، خارج‌شده‌اند.
وی افزود: برای مثال جشنواره دانشجوی نمونه، همچنین نمایشگاه و جشنواره هفته پژوهش که همه‌ساله در دانشگاه‌ها برگزار می‌شود. جشنواره بین‌الملل دانشگاه تهران، جایزه البرز، جایزه ملی انرژی‌های تجدید پذیر از مطرح‌ترین جشنواره‌های کشوری هستند که چه در سطح دانشجو و چه در سطح اعضای هیئت‌علمی از تک‌بعدی بودن در راستای چاپ مقاله خارج‌شده‌اند.
موسوی ادامه داد: یعنی آیتم برای فعالیت فرهنگی دارند. آیتم در راستای فعالیت‌های مرتبط با کارآفرینی دارند. آیتم‌هایی برای ثبت اختراع و چاپ کتب و مقاله و نیز پروژه‌های فناورانه مرتبط با صنعت نیز دارند.
دانشجوی دکتری دانشکده علوم و فنون نوین دانشگاه تهران با اشاره به اینکه یک فردی که در این تورنمنت‌ها به‌عنوان برگزیده معرفی می‌شود دانشجو یا عضو هیئت‌علمی کامل است.
وی در توضیح جایگاه علمی دانشگاه‌ها، گفت: شاید از دیدگاه صنعت اینکه رتبه دانشگاه تهران از رتبه 300 به رتبه 200 و پس‌ازآن به 50 برسد، چون تأثیری از این تغییر رتبه را در صنعت نمی‌بیند، برایش فاقد اهمیت باشد و این امر طبیعی به نظر می‌رسد.
به گفته موسوی اگر این ارتباط قوی را نداشته باشیم دانشگاه‌های برتر کشور مانند تهران، شریف، امیرکبیر حتی اگر حائز رتبه یک دنیا نیز شوند ازنظر فعالان شاغل در صنعت به‌هیچ‌عنوان حائز اهمیت نیست.
بیشتر بخوانید:
برنده جایزه نوبل ایرانی ادامه داد: ولی اگر از دید دانشگاه نگاه کنیم. یک پژوهشگر دانشگاهی مانند ورزشکاری است که هم نیاز به تمرین و هم نیاز به مسابقه دادن، دارد.
وی در توضیح بحث مسابقه دادن، گفت: این بخش یعنی چاپ کتب و مقالات، ثبت اختراع و شرکت در کنفرانس‌های بین‌المللی و همچنین در تورنمنت‌های داخلی که نیازمند دیده شدن، شناخته شدن، شبکه‌سازی در مجامع علمی و گسترش ارتباطات با کشورهای مختلف است که به‌خوبی در حال انجام است.
دانشجوی دانشگاه تهران با اشاره به اینکه از روابط بین‌المللی دانشگاه‌ها به نحو مطلوب استفاده نکردیم، خاطرنشان کرد: در راستای تبادل دانشجو و گسترش همکاری‌های علمی پتانسیل بسیاری در کشور داریم و می‌توانیم با دانشگاه‌های بهتر و پژوهشگرانی با رنک بهتر فعالیت کنیم و از آن‌ها برای حضور در دانشگاه‌های کشور دعوت به عمل‌آوریم.
وی افزود: در راستای اینکه یک پژوهشگر باید تمرین داشته باشد و ورزیده کند به ارتباط با صنعت و محیط بیرون از دانشگاه امکان‌پذیر است. اگر بخواهیم راهکارهایی را ارائه دهیم دقیقاً اعزام دانشجویان و اساتید برای دوره‌های صنعتی در کشورهای توسعه‌یافته راهکار خوبی است.
موسوی ادامه داد: از طرفی هرچند که در دوره‌های فرصت مطالعاتی برای دانشجویان هزینه می‌شود اما میزان هزینه وزارت علوم بسیار کم است و بیشتر هزینه، بر دوش دانشجویان است که حمایت بیشتر وزارت علوم و بنیاد ملی نخبگان را می‌طلبد.
به گفته وی این فرصت باید هدفمند و خروجی داشته باشد و باید گزارش عملکرد گرفته شود که این دانشجویان در بازگشت به کشور، چه آورده‌ای داشته‌اند. هدف اصلی انجام فرصت مطالعاتی، اعزام دانشجویان دکتری به کشورهایی است که از لحاظ فناوری جلوتر از کشورمان هستند تا یکسری فناوری‌ها و متدولوژی‌ها را برای داخل کشور بیاورید. در حالی که به‌شخصه معتقدم در سال‌های اخیر به‌هیچ‌وجه به این‌گونه نبوده است.
موسوی در پایان با تاکید بر اینکه ما از فرصتی که برای اعزام به فرصت مطالعاتی داشتیم، غافل بودیم خاطرنشان کرد: بر خلاف کشور ژاپن و کشورهای شرق آسیا که از این فرصت به بهترین نحو برای اعزام نخبگان و دانشجویان خود به کشورهای پیشرفته استفاده می‌کنند و به‌شدت آورده دارند و چالش‌ها و ضعف‌های کشور را دانشجویان با تعلیم در فرصت‌های مطالعاتی در تعامل با استاد خارجی رفع کرده و در بازگشت به کشورشان راه‌حل را با خود به کشورشان می‌برند.
انتهای پیام/
