امواج فراصوت اجسام بزرگ را بدون تماس دست جابجا کرد! +فیلم
به گزارش خبرنگار گروه دانش و فناوری خبرگزاری آنا، مهندسان دانشگاه مینه سوتا سیستم جدیدی ابداع کرده اند که می تواند اجسام را بدون تماس فیزیکی حرکت دهد. این روش شامل امواج فراصوت است که بر روی سطوح ویژه عمل میکنند تا اجسام را به جهتهای مختلف حرکت دهند یا حتی بکشند. این روش میتواند به صنعت تولید ربات کمک بزرگی کند.
اگر میخواهید چیزی را جابهجا کنید، معمولاً باید آن را لمس کنید، اما در برخی موارد که اقلام شکننده یا حساس هستند، جابجایی به این روش چندان ایدهآل نیست. از این زو دستکاری بدون تماس یک حوزه تحقیقاتی رو به رشد در زمینه فناوری است که می تواند نیرویی را به اجسام وارد کند تا آنها را بدون تماس فیزیکی حرکت دهد.
این امر اغلب شامل استفاده از امواج فراصوت یا پرتوهای نور است که میتوانند فشار کافی برای معلق کردن یا حرکت برخی اجسام را تامین کنند. اما جای تعجب نیست که این اشیاء معمولاً باید بسیار ریز ویا سبک باشند، که سودمندی این روش را محدود میکند.
برای مطالعه جدید، محققان دانشگاه مینه سوتا روش جدیدی را برای جابجایی اجسام بزرگتر بدون لمس آنها آزمایش کردند. جسم مورد نظر دارای ی سطح فرامادهای است که به طور ویژه برای انعکاس امواج صوتی طراحی شده است که می تواند جسم را به عقب، پهلو یا حتی به جلوحرکت دهد. در ادامه ویدئویی از جابجایی یک جسم نسبتا بزرگ را با استفاده از امواج فراصوت مشاهده میکنید:
اوگنین ایلیچ، نویسنده ارشد این مطالعه میگوید: «آنچه که تحقیقات ما را متمایز میکند این است که اگر سطح آنها را به صورت یک سطح فراماده یا «فراسطح» بسازیم، میتوانیم اجسام بسیار بزرگتری را دستکاری و به دام بیاندازیم. زمانی که این الگوهای کوچک را روی سطح اجسام قرار میدهیم، اساساً میتوانیم صدا را در هر جهتی که میخواهیم منعکس کنیم. و با انجام این کار، میتوانیم نیروی صوتی اعمال شده بر یک جسم را کنترل کنیم.»
اگرچه این تکنیک محدودیت های خود را دارد و نمی توان از آن برای جابجایی هر چیز قدیمی استفاده کرد، زیرا قبل از اینکه از این روش استفاده کنیم باید یک فراسطح خاص برای آن طراحی و روی آن متصل شود. و بعد از همه اینها، اگر میخواهید جسم به شکل دیگری حرکت کند، باید سطح فراسطح آن را عوض کنید. گفته می شود، این روش می تواند برای حرکات مکرر خاص در موقعیت هایی مانند خطوط تولید مفید باشد.
این تحقیق در مجله Nature Communications منتشر شده است.
انتهای پیام/