چگونه برق تولیدی در فضا به زمین منتقل شود

به گزارش گروه فناوری خبرگزاری آنا از یورونیوز، بریتانیا تصمیم دارد تا سال ۲۰۳۵ میلادی اولین نیروگاه خورشیدی فضایی را بسازد و تاسیسات آن را در مدار مستقر کند.

به همین دلیل بیش از ۵۰ سازمان فناوری از جمله شرکت‌های بریتانیایی همکار با شرکت صنایع هوافضای اروپایی ایرباس، شرکت SSTL که در زمینه ساخت ماهواره فعال است و جمعی از دانشمندان دانشگاه کمبریج به این ابتکار بریتانیایی پیوستند تا رویای ایجاد یک نیروگاه خورشیدی مستقر در فضا را عملی کنند.

نیروگاه خورشیدی فضایی بریتانیا چگونه ساخته و در فضا مستقر خواهد شد؟

مارتین سولتائو، مدیر این طرح، در جریان کنفرانسی که در لندن برگزار شد اعلام کرد که تمام فناوری‌های مورد نیاز برای ساخت و راه اندازی این نیروگاه فضایی که «CASSIOPeiA» نام گرفته، هم اکنون وجود دارد و چالش اصلی در این پروژه، تعیین اندازۀ بزرگیِ آن است.

طرح اولیۀ این پروژه نیز سال گذشته میلادی به سفارش دولت بریتانیا توسط چند شرکت مطالعات مهندسی آماده شده است و به گفتۀ مارتین سولتائو، بررسی‌های کارشناسان این شرکت‌ها نیز تایید کرده که از لحاظ فنی ایجاد یک نیروگاه «بادوام» با ویژگی‌های مد نظر ما در فضا ممکن است و لازم نیست که مطابق با قوانین فیزیک به تدریج بر اجزای آن افزوده شود یا فناوری آن کاملتر گردد.

بر اساس پروژه طراحی شده، این نیروگاه طی ۱۲ سال پیش‌رو ساخته و به فضا پرتاب خواهد شد و سپس پنل غول پیکر و دیگر اجزای آن به کمک روبات‌ها در مدار مونتاژ می‌شوند و قادر خواهد بود که از سال ۲۰۳۵ میلادی فعالیتش را آغاز کند.

به گفتۀ مارتین سولتائو، پنل این نیروگاه خورشیدی «چندین مایل» عرض دارد و برای ارسال آن به مدار نیز به ۳۰۰ پرتابگر موشک به اندازه پرتابگر فوق‌ سنگین «اسپیس‌اکس استارشیپ» نیاز است.

این نیروگاه خورشیدی درنهایت در مداری در فاصلۀ ۲۲ هزار مایلی بالای سیاره ما (۳۶ هزار کیلومتری) قرار می‌گیرد و حرکت آن در این مدار نیز بگونه‌ای طراحی شده است که همواره رو به خورشید باشد.

وظیفۀ اصلی این سازۀ عظیم فضایی، جمع‌آوری انرژی خورشیدی از طریق آینه‌های بزرگ و سبک وزن و متمرکز کردن نور روی سلول‌های فتوولتائیک است؛ درست مانند کاری که پنل‌های خورشیدی روی زمین انجام می‌دهند. با این کار، جریان مستقیمی از الکتریسیته تولید و از طریق تقویت کننده‌های فرکانس‌های رادیویی به امواج مایکروویو تبدیل و درنهایت به زمین منتقل می‌شود.

این نیروگاه عظیم فضایی با یک آنتن غول پیکر به نام rectenna در زمین ارتباط خواهد داشت و به این ترتیب تشعشعات مایکروویو ارسالی از فضا توسط این آنتن در زمین دریافت و بار دیگر به جریان الکتریسیته تبدیل و منتقل می‌شود.

به گفته مارتین سولتائو، خود rectenna نیز شبکۀ بزرگی از آنتن‌های کوچک دوقطبی است که اندازه‌ای بین ۷ تا ۱۳ کیلومتر دارند؛ و اگرچه در نگاه اول شبکۀ بسیار بزرگی به نظر می‌رسد اما در واقع تنها فضایی معادل ۴۰ درصد مساحت یک مزرعۀ خورشیدی کنونی در بریتانیا را اشغال خواهد کرد.

انتهای پیام/۴۱۲۹/