با منشا پیدایش روانگردان‌ها را بدانید

به گزارش گروه فناوری خبرگزاری آنا، اصطلاح روان‌گردان از واژه یونانی «psyché» به معنای «روح یا ذهن» و «dēloun» به معنای «مشاهده کردن» یا «آشکار کردن» گرفته شده است. بنابراین می‌تواند به معنای «آشکار کردن روح» یا «باز کردن ذهن» باشد.

این مواد شامل ترکیباتی هستند که می‌تواند فرآیندهای شناختی را تغییر دهند و اثرات توهم‌زا ایجاد کنند. آن‌ها همچنین می‌توانند مانند سیلوسایبین از طبیعت بیایند و در آزمایشگاه سنتز شوند. ال‌اس‌دی شناخته‌شده‌ترین روان‌گردان است که توسط شیمیدان سوئیسی آلبرت هافمن در سال ۱۹۳۸ ساخته شد.

روانگردان‌ها برای مدت طولانی بخشی از فرهنگ بشر بوده‌اند. در نقاشی‌های غارهای شمال آفریقا که مربوط به ۷ هزار سال پیش از میلاد است، استفاده انسان از سیلوسایبین ثبت شده است.

همچنین مردم بومی ساکن آمازون از ۹۰۰ سال پیش از میلاد از دمنوش روان‌گردان «آیاهواسکا» در مراسم شمنی استفاده می‌کنند.

مطالعه روانگردان‌ها به عنوان یک گزینه درمانی برای سلامت روان، موضوع جدیدی نیست. از دهه ۱۹۵۰میلادی ال‌اس‌دی به دلیل اثرات درمانی بالقوه‌اش در آمریکا و اروپا مورد بررسی قرار گرفت. در آن زمان ۴۰ هزار بیمار به وسیله روان‌گردان‌ها تحت درمان قرار گرفتند و هزار مقاله علمی نوشته شدند.

اما همه اینها در سال ۱۹۷۰ میلادی و پس از اینکه قانون داروهای کنترل‌شده و قانون جامع کنترل و پیشگیری از سوء مصرف مواد مخدر به تصویب رسید، متوقف شدند. بر اساس این قانون، مواد روان‌گردان با توجه به استفاده پزشکی از آنها، احتمال سوء استفاده، سطح ایمنی همچنین پتانسیل آنها در ایجاد وابستگی، در پنج گروه مختلف طبقه‌بندی شدند.

در چهارچوب این دسته‌بندی، داروهای روان‌گردانی مانند ال‌اس‌دی در گروه یک قرار گرفتند که شامل داروهایی می‌شدند که نمی‌شد از آنها استفادۀ پزشکی کرد و دارای پتانسیل بالایی برای سوء استفاده بودند.

طبقه‌بندی مواد در این پنج گروه همچنین باعث شد که مؤسسه ملی سلامت روان آمریکا که اصلی‌ترین ارائه‌دهنده کمک‌های مالی برای انجام تحقیقات روی روان‌گردان‌ها بود، ارائه این کمک‌ها را متوقف کند.

با این حال مطالعات روی روان‌گردان‌ها در دهه گذشته از سر گرفته شد.

انتهای پیام/۴۱۲۹/