آنا گزارش می‌دهد؛
روبات‌ها کشاورزی را آسان می‌کنند/ زراعت به سبک مدرن
کشاورزان برای بهبود روند تولیدات خود، با توجه به افزایش جمعیت جهان و درپی آن بالا رفتن تقاضا برای محصولات کشاورزی، رو به فناوری روباتیک آورده‌اند.
به گزارش خبرنگار حوزه علم، فناوری و دانش‌بنیان گروه دانشگاه خبرگزاری آنا، مزرعه کشاورزی که از قدیم به طور دستی و سنتی اداره می‌شد، یکی آخرین حوزه‌هایی است که می‌توان در آن وجود روبات‌ها را تصور کرد؛ اما اکنون سال 2020 است و به آینده رسیده‌ایم. امروزه شاهد به‌کارگیری گسترده روبات‌ها و تجهیزات کشاورزی خودران، در صنعت کشاورزی هستیم. هواپیماهای بدون سرنشین (پهپادها) اکنون در جایی پرواز می‌کنند که روزی هواپیماهای کوچک این کار را انجام می‌دادند. تراکتورها مجهز به سیستم‌های GPS شده‌اند و روبات‌های مختلفی در مزارع مستقر شده‌اند.
استفاده از تراکتورهای مجهز به GPS
سیستم GPS می‌تواند کمک شایانی به کشاورزان کند. تراکتورها با مجهز شدن به این سیستم، می‌توانند کاملاً خودران رانندگی کنند و به کشاورز این امکان را بدهند که روی تراکتور بنشینند و از فضای مزرعه خود لذت ببرد. GPS محل قرارگیری تراکتور و سرعت آن را مشخص می‌کند و همچنین آن را قادر می‌سازد موانع را تشخیص داده از برخورد با آنها جلوگیری کند. علاوه بر تراکتور برخی تجهیزات دیگر نیز وجود دارد که می‌توانند بدون انسان در مزرعه کار انجام دهند.
نقش مهم روبات‌های برداشت محصول
تراکتورها برای انجام کارهای بزرگ مناسب هستند، اما سایر کارها نیاز به عملیاتی دقیق‌تر دارند. روبات‌های برداشت محصول به‌گونه‌ای طراحی شده‌اند که میوه، سبزیجات و سایر مواد قابل‌برداشت را بدون آسیب رساندن به محصول بچینند. در این بخش خاص، هنوز جای پیشرفت وجود دارد اما بسیاری از مزارع با استفاده از چنین فناوری فعالیت می‌کنند.
ردیابی یکپارچه دام‌ها توسط تگ‌های RFID (سامانه بازشناسی با امواج رادیویی)
فناوریای مانند RFID برای کشاورزانی که به‌دلیل تغذیه یا پزشکی نیاز به ردیابی دام دارند، بسیار مفید است. درحالی‌که در مزارع، اعداد به‌صورت دستی ثبت می‌شوند، اما با این فناوری، کامپیوتر می‌تواند با ردیابی داده‌های ورودی، مکان مشخصی از حیوان را به‌صورت آنی مشخص کند. سامانه‌های RFID از سیگنال‌های الکترونیکی و الکترومغناطیسی برای خواندن و نوشتن داده‌ها بدون تماس بهره می‌برند.
اپلیکیشن‌های تلفن‌های هوشمند در خدمت کشاورزان
یکی از کاربردهای اپلیکیشن‌های تلفن‌های همراه هوشمند، کنترل آبیاری محصولات است. کشاورزان با استفاده از این برنامه‌ها، می‌توانند آب و آبیاری مزارعی که کیلومترها از آنها فاصله دارد، را کنترل کنند. آنها قادرند عملکرد آب‌رسانی را با استفاده از تلفن خود قطع یا وصل کنند.
کمک هواپیماهای بدون سرنشین (پهپادها) به زراعت
هواپیماهای بدون سرنشین در زراعت کاربردهای بی‌شماری دارند. پهپادها می‌توانند توسط دوربین‌ها گیاهان را شناسایی کنند، برای آنها کود بریزند و حتی در کاشت دانه‌های گیاهان بسیار مفید واقع شوند. استفاده از پهپادها باعث صرفه‌جویی در وقت، منابع و بهینه‌سازی خروجی‌ها در صنعت کشاورزی می‌شود.
به‌کارگیری دستگاه‌های انرژی بادی و خورشیدی
هواپیماها را می‌توان با تجهیزات کوچک‌تری جایگزین کرد که به منابع تجدیدناپذیر مانند نفت وابسته نیستند. با توجه به روند رشد جمعیت، استفاده مداوم از چنین منابعی در کشاورزی فقط می‌تواند نتیجه منفی داشته باشد. استفاده از پنل‌های خورشیدی در کنار صنعت کشاورزی، علاوه بر تأمین برق به افزایش راندمان مصرف آب و استفاده بهینه از زمین‌های کشاورزی کمک بسیاری می‌کند.
ترکیب روباتیک و کشاورزی
انسان با توجه به نیاز تغذیه، می‌تواند از تمام منابع موجود استفاده کند. انرژی خورشیدی و بادی، انرژی لازم را برای مواردی مانند پهپادها و روبات‌ها فراهم می‌کنند. دریافت انرژی از خورشید و باد رایگان بوده و نیازی به تجدید آنها نیست، ازاین‌رو محیط‌زیست نیز کمتر آلوده می‌شود. ترکیب فناوری و کشاورزی شاید کمی عجیب به نظر برسد. بااین‌حال، این فناوری‌ها نوعی جایگزین ضروری در کشاورزی محسوب می‌شوند و روز به روز روبات‌ها و پهپادهای بیشتری در مزارع به‌کارگرفته می‌شوند. همچنین با توجه به افزایش جمعیت و بالارفتن تقاضا، شرکت‌های بیشتری استفاده از تجهیزات مبتنی بر GPS را آغاز کرده‌اند.
امکاناتی که این فناوری‌ها برای صنعت کشاورزی فراهم می‌کنند، نباید دست‌کم گرفته شود. این فناوری‌ها با کمک به کشاورزان در انجام کارهای دقیق و سخت، می‌توانند به تولید بهتر و بیشتر محصولات کمک کرده و پاسخگوی حجم عظیم تقاضاها باشند.
طبق آمار انتظار می‌رود جمعیت جهان تا سال 2050 به 9 میلیارد برسد. این افزایش قابل‌توجه، بالارفتن تقاضا را در پی دارد و باید تولید محصولات کشاورزی متناسب با آن افزایش یابد. ازاین‌رو کشاورزان فناوری روباتیک را راهکاری برای حل این مسئله می‌دانند، چراکه این فناوری به کشاورزان اجازه می‌دهد در مدیریت محصولات خود، کارآمدتر باشند و در وقت و هزینه خود نیز صرفه‌جویی کنند.
انتهای پیام/4112/پ
انتهای پیام/
