نقش شبکههای اجتماعی در پیشبینی شیوع بیماری
به گزارش خبرنگار حوزه علم، فناوری و دانشبنیان گروه دانشگاه خبرگزاری آنا از تک اورگ، دلیل اصلی اینکه شیوع بیماریها تا حد زیادی به ما آسیب میرساند این است که تقریباً غیرقابلپیشبینی هستند. حتی وقتی بیماری عجیبی بروز میکند، ما نمیدانیم که از چه طریقی این بیماری گسترش مییابد.مطالعه جدیدی که توسط محققان دانشگاه واترلو انجام شده، نشان داد یکی از راههای پیشبینی شیوع بیماری، تجزیهوتحلیل دادههای رسانههای اجتماعی است.
این ممکن است کمی عجیب به نظر برسد که رسانههای اجتماعی چه ارتباطی با بیماریهای همهگیر دارد؟
این نکته را باید درک کرد که مردم از طریق رسانههای اجتماعی بسیار با یکدیگر در ارتباطاند. هنگامیکه آنها متوجه شوند اتفاقی در حال رخ دادن است، برای به اشتراک گذاشتن آنچه مشاهده کردهاند به رسانههای اجتماعی هجوم میبرند. رسانههای اجتماعی همچنین به فضایی برای بحث و گفتگو در مورد ایدهها و عقاید مختلف متناقض تبدیل شدهاند. همچنین مکانی است که مردم تئوریهای توطئه خود را به اشتراک میگذارند.
دانشمندان معتقدند اکنون میتوان آن دادهها را برای پیشبینی شیوع بیماریها تجزیهوتحلیل کنیم. آنها برخی از شبیهسازیهای رایانهای را موردبررسی قرار داده و ابزاری تهیه کردند، که وقتی مجموع حوادث آسیبرسان (مانند افرادی که از دیدگاههای ضد واکسن حمایت میکنند) افزایش پیدا میکنند، شیوع برخی بیماریها را پیشبینی کند.
بهعنوانمثال، هنگامیکه مردم از واکسیناسیون فرزندان خود امتناع میکنند، میتوان شیوع سرخک را پیشبینی کرد. با توجه به ماهیت شخصی شبکههای اجتماعی، این اطلاعات را میتوان در سطح محلی تجزیهوتحلیل کرد که به شناسایی نقاط مهم بیماری قبل از شیوع کمک میکند. سپس سازمانها و سیاستگذاران میتوانند تلاش بیشتری برای واکسیناسیون در این مناطق مشکلساز انجام دهند.
براندون فیلیپس، مؤلف این تحقیق توضیح داد: ما دریافتیم که تعداد نقطهاشتراک غیرمشابه، بهعنوانمثال بین طرفداران و مخالفان واکسن، افزایش مییابد. اطلاعات متقابل نیز رابطه بین نظر شخص و اینکه بیمار هستند یا نه را اندازهگیری میکند. شبیهسازی رایانهای یک بخش اساسی در فرایند است که مدلسازی سناریوهای مختلف را امکانپذیر میکند.
بیش از هر چیز این تحقیق نشان میدهد که تحلیل رسانههای اجتماعی روشی مطمئن برای پیشبینی شیوع بیماریها است که مطمئناً در آینده قابلاستفاده خواهد بود. این نشان میدهد که نظارت بر افکار عمومی درمورد موضوعاتی مانند واکسنها که از اهمیت برخوردارند، چقدر مهم است. رسانههای اجتماعی همچنین میتوانند از عدم موفقیت برخی برنامههای آموزشی و اطلاعرسانی، پرده بردارند.
انتهای پیام/4112/
انتهای پیام/